2 Dungkrhoekhaih 12
1 Rehoboam mah ukhaih prae to caksak moe, thacak naah, anih hoi Israel kaminawk boih mah Angraeng ih kaalok to pahnawt o.
A gdy Roboam utwierdził [swoje] królestwo i umocnił je, opuścił prawo PANA, a wraz z nim cały Izrael.
2 Anih loe Angraeng hmaa ah zaehaih sak pongah, Rehoboam siangpahrang ah ohhaih saning tarukto naah, anih to Izip siangpahrang Shishak mah tuk,
I w piątym roku panowania Roboama Sziszak, król Egiptu, nadciągnął przeciw Jerozolimie, oni bowiem zgrzeszyli przeciw PANU;
3 hrangleeng sang cumvai hnet, hrang hoi misatuh kami sing tarukto hoi kroek laek ai Izip kami, Lubbin kami, Sukkim hoi Ethiopia kaminawk to angzoh o.
[Wyruszył] z tysiącem i dwustu rydwanami i z sześćdziesięcioma tysiącami jeźdźców oraz niezliczonym ludem, który nadciągnął z nim z Egiptu: Libijczykami, Sukkijczykami i Kuszytami.
4 Anih mah Judah prae ih kacak vangpuinawk to lak pacoengah, Jerusalem ah angzoh.
I zdobył warowne miasta, które były w Judzie, i dotarł aż do Jerozolimy.
5 Shishak siangpahrang pongah, tahmaa Shemaiah loe Jerusalem ah amkhueng Rehoboam hoi Judah zaehoikungnawk khaeah caeh moe, nihcae khaeah, Angraeng mah, Kai nang pahnawt o pongah, nangcae doeh Shishak ban ah kang pahnawt o toeng boeh, tiah thuih, tiah a naa.
Wtedy prorok Szemajasz przyszedł do Roboama i do książąt Judy, którzy zebrali się w Jerozolimie [z obawy] przed Sziszakiem, i powiedział do nich: Tak mówi PAN: Wy mnie opuściliście, dlatego i ja was opuściłem i [poddałem] w ręce Sziszaka.
6 Israel zaehoikungnawk hoi siangpahrang loe poekhaih pahnaem o moe, Angraeng loe toeng, tiah thuih o.
Wtedy książęta Izraela i król ukorzyli się i powiedzieli: Sprawiedliwy [jest] PAN.
7 Poek pahnaemhaih tawnh o, tiah Angraeng mah hnuk naah, Angraeng ih lok Shemaiah khaeah angzoh; nihcae mah poekhaih pahnaem o pongah, nihcae to kam rosak mak ai; loihaih to ka paek han; Shishak ih ban hoi Jerusalem nuiah palungphuihaih ka krai mak ai.
A gdy PAN zobaczył, że się ukorzyli, słowo PANA doszło do Szemajasza: [Ponieważ] ukorzyli się, nie wytracę ich, [lecz] nieco ich wyzwolę, a mój gniew nie wyleje się na Jerozolimę przez ręce Sziszaka.
8 Toe nihcae to Shishak siangpahrang ih tamna ah ka paek han; to tiah ni ka toksakhaih hoi minawk kalah siangpahrang ih toksakhaih to pathlaeng o thai tih, tiah a naa.
Staną się jednak jego sługami, aby wiedzieli, co [znaczy] służyć mnie, a co królestwom ziemskim.
9 Izip siangpahrang Shishak loe Jerusalem to tuk moe, Angraeng ih im hoi siangpahrang im ih hmuennawk to lak boih; Solomon mah sui hoiah sak ih misa angvaenghaih aphawnawk to a lak pae.
Nadciągnął więc Sziszak, król Egiptu, przeciw Jerozolimie i zabrał skarby domu PANA oraz skarby domu królewskiego – zabrał wszystko. Wziął też złote tarcze, które wykonał Salomon.
10 To ih sui aphaw zuengah Rehoboam siangpahrang mah sumkamling hoiah aphaw to sak moe, siangpahrang im ih kalen koek khongkha toep kami khaeah paek.
Zamiast nich król Roboam wykonał spiżowe tarcze i powierzył [je] dowódcom straży przybocznej, którzy strzegli wejścia do domu królewskiego.
11 Siangpahrang mah Angraeng ih im thungah akun naah, misatoep kaminawk mah aphaw to lak o moe, misatoep kaminawk ohhaih ahmuen ah suek o let.
A gdy król wchodził do domu PANA, straż przyboczna przychodziła po nie, a potem odnosiła je do wartowni.
12 Rehoboam mah poek pahnaem naah, Angraeng palungphuihaih to dip let, anih to amrosak ai; Judah prae thungah doeh khosak hoihaih to oh.
A ponieważ [król] się ukorzył, odwrócił się od niego gniew PANA i [PAN] nie wytracił go całkowicie. Również w Judzie działy się rzeczy dobre.
13 Rehoboam siangpahrang loe Judah ah kacakah khosak moe, siangpahrang ah oh poe; Rehoboam siangpahrang ah oh tangsuek naah saning quipalito oh boeh; Angraeng angmah ih ahmin oh hanah, Israel acaengnawk boih thung hoiah, Angraeng mah qoih ih Jerusalem ah, saning hatlai sarihto thung siangpahrang ah oh.
Umocnił się więc król Roboam w Jerozolimie i królował. Roboam miał czterdzieści jeden lat, kiedy zaczął królować, i królował siedemnaście lat w Jerozolimie, w mieście, które PAN wybrał spośród wszystkich pokoleń Izraela, aby tam przebywało jego imię. Jego matka [miała] na imię Naama [i była] Ammonitką.
14 Palungthin hoiah Angraeng to pakrong ai pongah, kasae hmuen to a sak.
On zaś czynił to, co złe, bo nie przygotował swojego serca, aby szukać PANA.
15 Rehoboam mah sak ih hmuennawk boih loe, amtong tangsuek hoi boeng khoek to, tahmaa Shemaiah ih cabu, tahmaa Iddo ih acaeng anghumhaih kawng pakuemhaih cabu thungah tarik o na ai maw? Rehoboam hoi Jeroboam loe hing thung misa ah oh hoi poe.
Ale dzieje Roboama, od pierwszych do ostatnich, czy nie są zapisane w księdze proroka Szemajasza oraz widzącego Iddo w opisie rodowodów? A [między] Roboamem i Jeroboamem [toczyły się] wojny po wszystkie [ich] dni.
16 Rehoboam loe ampanawk khaeah anghak moe, David vangpui ah aphum o. Anih zuengah a capa Abijah mah prae to uk.
Potem Roboam zasnął ze swoimi ojcami i został pogrzebany w mieście Dawida, a jego syn Abiasz królował w jego miejsce.
