1 Samuel 8
1 Samuel mitong naah loe a capa hnik to Israel kaminawk lokcaekkung ah suek.
Då Samuel vart gamall, sette han sønerne sine til domarar i Israel.
2 A calu ih ahmin loe Joel; hnetto haih a capa loe Abijah; nihnik loe Beersheba vangpui ah lokcaekkung ah oh hoi.
Fyrstefødde son hans heitte Joel, andre son hans Abia; dei heldt dom i Be’erseba.
3 Toe a caa hnik loe anih caehhaih loklam ah caeh hoi ai; loklam amkhraeng hoi ving moe, phoisa hoi bokhaih hmuenmaenawk to a lak hoi.
Men sønerne fylgde ikkje hans fotefar; dei let seg lokka av låk vinning og tok mutor, og rengde retten.
4 To pongah Israel kacoehtanawk boih nawnto amkhueng o pacoengah, Samuel ohhaih Ramah vangpui ah caeh o moe,
Alle dei øvste i Israel samla seg då og kom til Samuel i Rama.
5 anih khaeah, Khenah, nang loe mitong boeh, na caa hnik loe na caehhaih loklam to pazui hoi ai; to pongah kalah prae kaminawk baktih toengah, kaicae zaehoikung siangpahrang maeto na qoi paeh, tiah a naa o.
Dei sagde til honom: «Sjå, du hev vorte gamall, og sønerne dine fylgjer ikkje dine fotefar. So set no ein konge yver oss til å skifta rett, liksom alle dei hine folki hev!»
6 Toe nihcae mah, Kaicae zaehoikung siangpahrang na qoi paeh, tiah a naa o; to naah Samuel loe poeknawm ai. To pongah Samuel loe Angraeng khaeah lawkthuih.
Men Samuel mislika dette, at dei sagde: «Gjev oss ein konge til å skilja trættorne våre!» Og Samuel bad til Herren.
7 Angraeng mah Samuel khaeah, Kaminawk boih mah thuih o ih lok to tahngai ah; nihcae mah nang to pahnawt o ai, nihcae ka uk Kai ni ang pahnawt o.
Men Herren sagde til Samuel: «Lyd folkekravet! Ikkje deg hev dei vanda; meg hev dei vanda, og vil ikkje hava meg til konge lenger.
8 Izip prae thung hoiah nihcae ka zaehhoih tangsuek nathuem hoi kamtong vaihni ni khoek to a sak o ih tuinuen mah Kai ang pahnawt o moe, kalah sithawnawk ih tok to a sak o; to pongah nang khaeah doeh to tiah sak o.
Liksom dei hev fare åt alle dagar frå den tid eg førde deim upp frå Egyptarland, då dei snudde ryggen til meg og tente andre gudar; soleis fer dei ogso åt mot deg.
9 To pongah vaihi nihcae ih lok to tahngai paeh; toe nihcae khaeah acoehaih lok kacakah thui paeh loe, nihcae ukkung siangpahrang loe kawbangmaw toksah tih, tiah panoeksak ah, tiah a naa.
Lyd kravet deira! Men vara deim ålvorleg, og seg kva rett ein konge tek seg når han rikjer yver deim!»
10 Samuel mah anih khaeah siangpahrang hnih kaminawk khaeah, Angraeng mah thuih ih loknawk to a thuih pae boih.
Og Samuel fortalde til folket som kravde ein konge av honom, alt det Herren hadde sagt.
11 Anih mah kaminawk khaeah, Nangcae ukkung siangpahrang mah, Na capanawk to kawk ueloe, angmah ih hrang lakok hoi hrang angthueng kami ah omsak tih; thoemto kaminawk loe anih ih hrang lakok hoiah anih hmaa ah cawn kami ah om o tih.
Han sagde: «Dette tek han seg rett til, den kongen som kjem til å rikja yver dykk: Sønerne dykkar vil han taka og bruka framfor vognerne og hestarne sine, so dei lyt springa framfyre vognerne;
12 Thoemto kaminawk to kami cumvaito ukkung, quipangato ukkung ah suem ueloe, anih ih laikok to atok pae o tih; cang aat pae o ueloe, misatukhaih hmuennawk hoi hrang lakoknawk to sah pae o tih.
sume vil han setja til førarar og underførarar for herflokkerne sine; sume vil han setja til å pløgja åkerjordi si og til å gjera skurdonni og laga krigsvåpni sine og køyregreidorne sine;
13 Anih mah na canunawk to na la pae ueloe, caaknaek thong kami hoi takaw haek kami ah patoh tih.
og døtterne dykkar vil han taka til å laga kryddesalve og til å koka og baka.
14 Siangpahrang mah kahoih koek na lawknawk, misur takha hoi olive takhanawk to la ueloe, angmah ih toksah tamnanawk hanah paek tih.
Dei beste åkrarne og vinhagarne og oljeplantingarne dykkar vil han taka og gjeva åt tenarane sine.
15 Anih mah nang ih anmu hoi misurthaih to hato thungah maeto la ueloe, angmah angraengnawk hoi a toksah tamnanawk hanah paek tih.
Han vil taka tiend av såjordi og vinhagarne dykkar og gjeva henne åt hirdmennerne og tenarane sine.
16 Anih mah na tamna nongpanawk hoi nongpatanawk, kahoih koek saning kanawk thendoengnawk hoi hrangnawk to la ueloe, angmah ih tok to sahsak tih.
Dessutan vil han taka tenestdrengjerne og tenestgjentorne dykkar og dei likaste unggutarne dykkar, og asni dykkar vil han taka og bruka i si eigi tenesta.
17 Anih mah nangmah ih hmuen hato thungah maeto na la pae ueloe, nangcae doeh anih ih tamna ah na om o tih.
Av buskapen dykkar vil han taka tiend, og de lyt sjølve vera trælarne hans.
18 To na niah loe nangcae mah na qoih o ih siangpahrang pongah, na hang o tih; to naah na hang o haih lok, Angraeng mah tahngai mak ai, tiah a naa.
Då vil de ropa til Herren for den kongen skuld som de sjølv hev valt dykk. Men då vil han ikkje svara dykk.»
19 Toe kaminawk loe Samuel mah thuih ih lok to tahngai han koeh o ai. Nihcae mah, To tih na ai ni! Kaicae ukkung siangpahrang ka koeh o;
Men folket vilde ikkje lyda Samuel; «Nei, » sagde dei, «so sanneleg vil me hava ein konge.
20 to tiah ni kaicae doeh prae kalah kaminawk baktiah ka om o toeng tih; siangpahrang mah kaicae hae zaehoi ueloe, misatuk hanah, kaicae hmaa ah caeh tih, tiah a naa o.
Me vil vera jamgode med alle dei hine folki; me vil hava ein konge til domar og til hovding yver heren i krig.»
21 Kaminawk mah thuih ih loknawk boih to Samuel mah thaih naah, Angraeng hmaa ah lawkthuih let.
Då Samuel høyrde alt det folket sagde, bar han det fram for Herren.
22 Angraeng mah Samuel khaeah, Nihcae ih lok to tahngai paeh loe, siangpahrang maeto qoi paeh, tiah a naa. To naah Samuel mah Israel kaminawk khaeah, Kaminawk nangmacae ohhaih vangpui ah ahloi o boih lai ah, tiah a naa.
Og Herren sagde til Samuel: «Lyd deim og set ein konge yver deim!» Då sagde Samuel til Israels-sønerne: «Far heim kvar til sin by!»
