< 1 Samuel 19 >

1 Saul mah David hum hanah, a capa Jonathan hoi a tamnanawk boih khaeah lokpaek.
Saúl dijo a su hijo Jonatán y a todos sus esclavos que mataran a David, pero Jonatán, hijo de Saúl, amaba mucho a David.
2 Toe Jonathan mah David to palung parai pongah David khaeah, Kam pa Saul mah nang hum hanah pakrong; to pongah akhawnbang khoek to acoehaih hoiah khosah ah, mi mah hnuk thai ai ih ahmuen ah anghawk ving ah;
Jonatán habló a David: Mi padre Saúl procura matarte. Te ruego que tengas cuidado por la mañana. Quédate en un lugar secreto y escóndete.
3 na ohhaih ahmuen lawk ah pa taengah kang doet moe, nang ih akawng to anih khaeah ka thuih han; anih poekhaih to nang khaeah kang thaisak let han hmang, tiah a naa.
Yo saldré del campo donde tú estés. Me pondré junto a mi padre y le hablaré de ti. Veré qué responde y te lo informaré.
4 Jonathan mah, Ampa Saul khaeah David kawng to kahoih ah thuih pae; anih loe na nuiah kahoih ai hmuen to sah ai, paroeai kahoih hmuen to ang sak pae pongah, siangpahrang mah a tamna David nuiah kahoih ai hmuen to sah hmah nasoe;
Jonatán habló bien de David a su padre Saúl: No peque el rey contra su esclavo David, pues él no pecó contra ti. Sus obras son muy buenas para ti,
5 anih loe hinghaih paawt ai ah, Philsitin kami to hum; Angraeng mah Israel kaminawk boih nuiah pahlonghaih to a sak; to hmuen to na hnuk moe, nang hoe boeh. Tipongah zaehaih tidoeh tawn ai kami ih athii to palong moe, David hum han na thuih loe? tiah a naa.
porque él puso su vida en la palma de su mano y mató al filisteo. Y Yavé otorgó una gran victoria a todo Israel. Tú lo viste y te alegraste de ello. ¿Por qué entonces quieres pecar contra sangre inocente al matar a David sin causa?
6 Saul mah Jonathan ih lok to tahngai moe, Angraeng loe hing baktih toengah, David to ka hum mak ai, tiah lokkamhaih a sak.
Saúl escuchó la voz de Jonatán y juró: ¡Vive Yavé que no morirá!
7 To pongah Jonathan mah David to kawk moe, a thuih hoi ih loknawk boih to thuih pae. Jonathan mah David to Saul khaeah caeh haih moe, Saul khaeah canghniah oh ih baktih toengah ohsak let.
Jonatán llamó a David y le contó todas esas cosas. Él mismo llevó a David ante Saúl, y estuvo delante de él como en tiempos pasados.
8 Misa angthawkhaih oh let; to pongah David loe caeh moe, Philistin kaminawk to tuk; kaminawk paroeai a hum pongah, misanawk loe anih hmaa hoiah cawnh o.
Después hubo guerras otra vez, y David salió y combatió contra los filisteos. Los derrotó con gran matanza, y huyeron de él.
9 Saul angmah ih im ah anghnut naah, tayae to ban ah sinh, Angraeng khae hoi kasae muithla to a nuiah angzoh pongah, David mah anih hanah katoeng to kruek pae.
Pero el espíritu malo de parte de Yavé llegó otra vez a Saúl cuando él estaba sentado en su casa con su lanza en la mano, mientras David tañía.
10 Saul mah David to tapang hoi nawnto takhawh hmaek hanah poek; David mah ayae taak ving pongah, Saul mah tayae hoiah tapang to takhawh vawk. To na qum ah David loe cawnh moe, loih ving.
Saúl procuró clavar a David en la pared con la lanza, pero él se apartó de delante de Saúl, y la lanza se clavó en la pared. David huyó aquella noche.
11 Saul mah David to angang moe, anih to akhawn bangah hum hanah, David im ah kami to patoeh; toe David zu Mikal mah, na hinghaih loih thai hanah vaiduem na cawn ai nahaeloe, khawnbangah loe na dueh tih boeh, tiah a naa.
Pero Saúl envió emisarios a la casa de David para que lo vigilaran y lo mataran por la mañana. Mical, la esposa de David, le advirtió y le dijo: Si no salvas tu vida esta noche, mañana estarás muerto.
12 To pongah Mikal mah David to thokbuem hoiah anghumsak tathuk, to tiah anih loe cawnh moe, loih ving.
Mical descolgó a David por una ventana, y él salió, huyó y escapó.
13 Mikal mah kami ih krang to lak moe, iihhaih ahmuen ah suek pacoengah kahni hoiah ayaw hmoek; a lu thuem ah maeh mui to suek pae.
Mical tomó un ídolo doméstico y lo puso en la cama. Colocó una sábana de pelo de cabra en la cabecera y lo cubrió con ropas.
14 David naeh hanah Saul mah kami patoeh naah, Mikal mah anih loe ngantui ai, tiah a naa.
Cuando Saúl envió emisarios para agarrar a David, ella dijo: Está enfermo.
15 To pacoengah Saul mah David khet hanah kaminawk to patoeh let bae; anih ka hum thai hanah, a iihkhun hoi nawnto kai khaeah na sin oh, tiah a naa.
Saúl volvió a enviar emisarios para que vieran a David y les dijo: ¡Tráiganmelo en la misma cama para que lo mate!
16 Toe patoeh ih kaminawk imthung ah akun o naah loe, khenah, sakcop ih krang to iihkhun nuiah oh pae lat; luhngoeng suekhaih ahmuen ah doeh maeh mui ni oh sut.
Pero cuando entraron los emisarios, ¡ahí en la cama estaba el ídolo doméstico con la sábana de pelo de cabra en la cabecera!
17 To naah Saul mah Mikal khaeah, Tipongah hae tiah nang ling moe, ka misa loisak hanah, na patoeh ving loe? tiah a naa.
Y Saúl preguntó a Mical: ¿Por qué me engañaste y dejaste ir a mi enemigo para que se escapara? Mical respondió a Saúl: Porque él me dijo: Déjame escapar. ¿Por qué debo matarte?
18 David loe cawnh moe, loih pacoengah, Ramah ah Samuel khaeah caeh; Saul mah a nuiah sak ih hmuennawk boih to Samuel khaeah thuih pae. To pacoengah anih hoi Samuel loe Naioth avang ah caeh hoi moe, to ah oh hoi.
Así pues, David escapó y fue a Samuel en Ramá. Le informó todo cuanto Saúl le hizo. Luego él salió con Samuel y vivieron en Nayot.
19 To lok to Saul khaeah thuih pae o; David loe Ramah vangpui peng thungah kaom Naioth avang ah oh, tiah thuih pae o.
Fue dado aviso a Saúl: Ciertamente David está en Nayot de Ramá.
20 To pongah David naeh hanah Saul mah kaminawk to patoeh; toe Samuel loe zaehoikung ah angdoet moe, nawnto amkhueng tahmaanawk hoiah lok a thuih o, tiah nihcae mah hnuk o naah, Saul ih kaminawk nuiah Sithaw ih Muithla to angzoh, to naah nihcae mah doeh lok to taphong o toeng.
Entonces Saúl envió emisarios para que detuvieran a David, los cuales vieron a un grupo de profetas que profetizaban, y a Samuel que estaba entre ellos y los presidía. El Espíritu de ʼElohim llegó sobre los emisarios de Saúl, y ellos también profetizaron.
21 To kawng to Saul khaeah thuih pae o naah; anih mah kalah kaminawk to patoeh let; toe to kaminawk mah doeh lok taphong o toeng. Vaithumto haih ah Saul mah kaminawk to patoeh let; nihcae mah doeh lok to taphong o toeng.
Informaron a Saúl, quien envió otros emisarios. También ellos profetizaron. Saúl volvió a enviar emisarios por tercera vez, y también éstos profetizaron.
22 To pacoengah anih loe hnukkhuem koek ah, Ramah vangpui ah caeh moe, Seku avang taeng ih vacong ah phak; to ah Samuel hoi David loe naa ah maw oh hoi? tiah a dueng. Nihcae mah, Khenah, nihnik loe Ramah vangpui peng thung ih Naioth avang ah oh hoi, tiah thuih pae o.
Así que él mismo fue a Nayot de Ramá. Al llegar a la gran cisterna que está en Secú, preguntó: ¿Dónde están Samuel y David? Uno contestó: Ciertamente están en Nayot de Ramá.
23 To pongah Saul loe Ramah prae thung ih Naioth avang ah caeh; to naah anih nuiah doeh Sithaw ih Muithla to oh moe, loklam caeh nathung, Naioth avang pha ai karoek to anih mah lok to taphong.
Fue a Nayot de Ramá. El Espíritu de ʼElohim llegó sobre él, y andaba y profetizaba hasta que llegó a Nayot de Ramá.
24 A khukbuennawk to angkhring moe, Samuel hmaa ah lok to thuih; to ahmuen ah aqum athun khukbuen om ai ah a iih; to pongah kaminawk mah, Saul doeh tahmaanawk salakah athum toeng maw? tiah thuih o.
Él también se despojó de sus ropas y profetizó de la misma manera en presencia de Samuel. Todo aquel día y aquella noche quedó desnudo en tierra. Por esto se suele decir: ¿También Saúl entre los profetas?

< 1 Samuel 19 >