1 Dungkrhoekhaih 14
1 Tura siangpahrang Hiram loe David ohhaih im sak pae hanah, laicaeh hoi nawnto Sidar thing, thing tok sah kop kami hoi thlung tok sah kop kaminawk to patoeh.
Og Hiram, kongen i Tyrus, sende folk til David med cedertre, og dessutan murarar og timbremenner til å byggja eit hus åt honom.
2 Angraeng mah David to Israel siangpahrang ah suek boeh moe, angmah ih kami Israel caanawk hanah, prae tapom pae boeh, tiah David mah panoek.
Og David skyna at Herren hadde stadfest honom til konge yver Israel; for han hadde lyft kongedømet høgt for sitt folk Israel skuld.
3 David loe Jerusalem ah pop parai zu to lak moe, canu hoi capa paroeai sak.
Og David tok seg endå fleire konor i Jerusalem, og David fekk endå fleire søner og døtter.
4 Jerusalem ah oh naah sak ih a caanawk ih ahmin loe Shammua, Shobab, Nathan, Solomon,
Dette er namni på dei sønerne han fekk i Jerusalem: Sammua og Sobab, Natan og Salomo,
5 Ibhar, Elishua, Elpalet,
Jibhar og Elisua og Elpelet
6 Nogah, Nepheg, Japhia,
og Nogah og Nefeg og Jafia
7 Elishama, Beeliada hoi Eliphalet.
og Elisama og Be’eljada og Elifelet.
8 David loe Israel caanawk boih ih siangpahrang ah situi bawh o boeh, tiah Philistinnawk mah thaih o naah, Philistinnawk boih David pakrong hanah caeh o; to tamthang to David mah thaih naah nihcae tuk hanah caeh.
Men då filistarane høyrde at David var salva til konge yver heile Israel, tok dei ut alle saman og skulde leita etter David. Då David fekk høyrde det, for han ut imot deim.
9 Philistinnawk angzoh o moe, Rephaim azawn boih ah ahmuen takhawh o.
Filistarane kom og spreidde seg utyver i Refa’imsdalen.
10 To pacoengah David mah Sithaw khaeah, Ka caeh moe, Philistinnawk to ka tuk han maw? Nihcae to ka ban ah nang paek han maw? tiah a hnik. Angraeng mah anih khaeah, Caeh tahang ah, nihcae to na ban ah kang paek han, tiah a naa.
Då spurde David Gud: «Skal eg draga upp imot filistarane? Vil du då gjeva deim i mi hand?» Herren svara: «Drag upp, eg vil gjeva deim i di hand.»
11 To pongah David hoi anih ih kaminawk to Baal-Perazim ah caeh o tahang, to ah David mah nihcae to tuk. To pacoengah David mah, Tui pakhoih baktiah, Angraeng mah, ka ban hoiah ka misanawk amrosak boih boeh, tiah thuih; to pongah to ahmuen to Baal-Perazim, tiah sak o.
Og dei tok ut til Ba’al-Perasim, og der vann David yver deim. Då sagde David: «Gud hev brote igjenom fiendarne mine med mi hand, liksom vatn bryt igjenom.» Difor fekk den staden namnet Ba’al-Perasim.
12 Philistinnawk mah caeh o taak ih angmacae ih sithawnawk to, hmai hoi thlaek hanah David mah lokpaek.
Dei let etter seg gudarne sine der, og David sagde at dei skulde brennast upp.
13 Philistinnawk loe azawn boih ah ahmuen takhawh o let.
Men filistarane kom endå ein gong og spreidde seg utyver i dalen.
14 To pongah David mah Sithaw khaeah hnik let; Sithaw mah anih khaeah, Nihcae ohhaih ahmuen ah katoengah caeh tahang hmah; nihcae khae hoi angqoi oh loe, langkawk pacahhaih thing ohhaih ahmuen hoiah daw o tahang ah.
Då so David spurde Gud att, svara Gud honom: «Du skal ikkje fara imot deim; kringsett deim attanfrå, so du kjem yver deim ifrå den sida der bakatrei stend!
15 Langkawk pacahhaih thing nuiah misatuk han caehhaih lok na thaih naah, misatuk hanah caeh oh; Sithaw loe Philistin misatuh kaminawk hum hanah nangcae hmaa ah caeh boeh, tiah a naa.
So snart som du då høyrer ljoden av stig i toppen på bakatrei, skal du leggja ut i strid; for då fer Gud fyre deg og vil slå filistarheren.»
16 To pongah Sithaw mah thuih pae ih lok baktih toengah, David mah sak, nihcae mah Gibeon hoi Gezer karoek to Philistin kaminawk to hum o.
Og David gjorde som Gud hadde bode honom, og dei slo filistarheren og sette etter deim alt ifrå Gibeon og til Gezer.
17 To pacoengah David loe prae thung boih ah ahmin amthang; prae kaminawk boih mah anih to zit o hanah Angraeng mah sak.
Og gjetordet um David gjekk yver alle land, og Herren let det koma rædsla for honom yver alle folki.
