Johan 16
1 “Nami jumeinak käh nami hawih vaia ka ning jah mthehki.
«Dette hev eg tala til dykk, av di eg vil at de ikkje skal koma til å styggjast.
2 “Sinakokea k’um üngkhyüh ning jah ksät khaie. Ning jah hnimki naw Pamhnama khut ka pawki ti lü ami ngaihnaka kcün pha law khai.
Dei kjem til å støyta dykk ut or synagogorne; ja, det kjem ei tid då kvar den som drep dykk, trur at han tener Gud med det,
3 “Amimi naw Pa am ksing u, kei pi am na ksingkiea kya se, nami khana acukba pawh law khaie.
og det gjer dei av di dei ikkje kjenner Faderen og ikkje meg heller.
4 “Akcün a pha law üng, ahlana ka ning jah mtheh päng ti cun nami süm vaia tuh ka ning jah mthehki. Nami hlawnga ka ve hama phäh ahin he ahlana am ning jah mtheh khawi nawng.
Men dette hev eg tala til dykk, so de, når den tidi kjem, skal koma i hug eg hev sagt dykk det; eg sagde det ikkje med dykk frå det fyrste, av di eg var hjå dykk.
5 “Atuh na tüi lawkia veia ka cit khai. Nangmi üng u naw pi, ‘Hawia na cit khai?’ ti lü am na kthäh uki.
Men no gjeng eg til den som hev sendt meg, og ingen av dykk spør meg: «Kvar gjeng du av?»
6 “Ahin ka pyen nami ngjaka phäh aktäa nami pukseki.
men for di eg hev tala dette til dykk, er hjarta dykkar fullt av sorg.
7 “Acunsepi, akcanga ka ning jah mthehki: ka ceh hin nami phäha daw bawki ni; am ka ceh üng ning jah Kpüikpak khai am law khaia kyaki. Ka ceh üng va nami veia ani ka tüi law khai.
Men eg segjer dykk som sant er: Det er til bate for dykk at eg gjeng burt. For gjeng eg ikkje burt, kjem målsmannen ikkje til dykk; men gjeng eg burt, so skal eg senda honom til dykk.
8 “Ani a law üng, khawmdek khyangea mkhyenaka mawng ami ksing mkhye ja, akdaw ami pawh ja Pamhnama ngthumkhyahnaka mawng cun jah mdan law khai.
Og når han kjem, skal han yvertyda verdi um synd og um rettferd og um dom.
9 “Kei am ami na juma phäh, mkhyenaka mawng ami ksing cun khyekia kyaki.
Um synd av di dei ikkje trur på meg;
10 “Kei ka Paa veia cit be ngü se am ami na hmuh tia phäh, akdaw pawh vai am ksing u.
um rettferd av di eg gjeng til Faderen, og de ikkje ser meg meir;
11 “Khawmdek upki cun naw ngthumkhyahnak khamei pängkia kyase, ngthumkhyahnak naw ami mkhyenak ngdangsaki.
um dom av di hovdingen yver denne verdi er dømd.
12 “Ka ning jah mtheh vai khawhah ve sepi, atuha nangmi naw am ksing päih khawh uki.
Endå hev eg mykje å segja dykk, men de kann ikkje bera det no.
13 “Acunsepi, Pamhnama mawng ngthungtak pyenki Ngmüimkhya a pha law üng, ani naw lam ning jah msüm khai. Amäta ana sumei lü pyen khai am ni. Ahmäi a ngjak pyen lü malama pha law khaie pi ning jah mtheh khai.
Men når han kjem, Sannings-Anden, skal han leida dykk fram til heile sanningi; for han skal ikkje tala av seg sjølv, men alt det han høyrer, skal han tala, og det som skal koma, skal han gjera kunnigt for dykk.
14 “Keia pyen naküt cun nangmi üng ning jah mtheh be khaia kyase, kei cun ani naw na mhlünmtai khai.
Han skal herleggjera meg; for det er av mitt han tek og lærer dykk.
15 “Paa ka naküt cun keia kaa kyaki. Acunakyase, kei naw ka mtheh naküt cun Ngmüimkhya naw nangmi üng ning jah mtheh be khai.”
Alt det Faderen hev, er mitt; difor sagde eg, at han tek av mitt og lærer dykk.
16 “Asängca üng nangmi naw kei am na hmu ti u lü, asängca bä üng nami na hmu be khai” a ti.
Um ei lita stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg.»
17 Axüisawe avang naw, “I a pyen hlünak ni? ‘Asängca üng am mi hmu u lü, asängca bä üng mi hmu be khai,’ a ti ja, ‘Paa veia ka cit khaia kyase’ a ti hin i ni, ti lü mat ja mat ngthähkie.
Då sagde nokre av læresveinarne seg imillom: «Kva meiner han med dette som han segjer til oss: «Um ei liti stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg, » og: «Eg gjeng til Faderen?»
18 “‘Asängca’ a ti hin i a ti ni? A ngthu pyena suilam am ksing ve u ngü” ami ti.
Kva meiner han med det: ei liti stund, » sagde dei; «me veit ikkje kva han talar um.»
19 Kthähkhyah hlükie ti Jesuh naw ksing lü, “Asängca üng nangmi naw kei am na hmu ti u lü, asängca bä üng nami na hmu be khai’ ti lü, ka pyen namimät nami ngthähkie aw?
Jesus skyna at dei vilde spyrja honom, og han sagde til deim: «Er det det de dryfter med kvarandre, at eg sagde: «Um ei liti stund ser de meg ikkje, og um ei liti stund att skal de få sjå meg?»
20 “Akcanga ka ning jah mthehki: nangmi kyap lü nami mbawi khaie, khawmdek ta jekyai khai. Nami pukse khai, cunüngpi nami puksetnak cun jenaka ngläüh khai.
Det segjer eg dykk for visst og sant: De skal gråta og øya, men verdi skal gleda seg. De skal syrgja, men sorgi dykkar skal vendast til gleda.
21 “Nghnumi a ca law hlü üng pukse khawiki. Isetiakyaküng, a huiheinak vaia kcün cäh lawkia kyase ni. Cunüngpi naca hmi lawki a hmuh ja a huihei naküt mhnihinki. Isetiakyaküng, naca cun khawmdek khana a hmi law pänga phäh jekyainak am beki.
Når ei kona skal eiga barn, er ho sutfull av di timen hennar er komen; men når ho hev fenge barnet, kjem ho ikkje lenger i hug kor vondt ho hev lide, so glad er ho for di eit menneskje er født til verdi.
22 “Tukbäih nangmi pi nami pukseki; acunsepi ning jah hmu be ngü se jenak am nami kümcei khai. Nami mlung jenak am be se, u naw käh ning jah hutei khai.
Soleis er de og sutfulle no; men eg skal sjå dykk att; då vert de hjarteglade, og ingen tek gleda dykkar frå dykk.
23 “Acuna mhnüp üng nangmi naw i pi am na kthäh ti uki. Akcanga ka ning jah mthehki: Paa veia ahmäi ka ngming am nami täsam naküt Pa naw ning jah pe khai.
Den dagen skal de ikkje spyrja meg um noko. Det segjer eg dykk for visst og sant: Bed de Faderen um noko, so skal han gjeva dykk det i mitt namn.
24 “Tuh vei cäpa ka ngming üng i am tä ham uki; nami jenaka kümceinak vaia täsam ua, nami yah khai.
Til dessa hev de ikkje bede um noko i mitt namn - bed, so skal de få, so gleda dykkar kann vera fullkomi!
25 “Ahina ngthu msuimcäpnak am ka ning jah mtheh pängki. Msuimcäpnak üng am ning jah mtheh lü Paa mawng angsinga ka ning jah mtheh vaia kcün cun pha law khai.
Dette hev eg tala til dykk i likningar. Det kjem ei tid då eg ikkje skal tala til dykk i likningar lenger, men fortelja dykk ope og endefram um Faderen.
26 “Acuna mhnüp apha law üng, ka ngming üng ania veia nami ktaiyü khai; Pa veia nami kcaha ka ning jah ktaiyü pet khai am ti nawng;
Den dagen skal de beda i mitt namn, og eg segjer dykk ikkje at eg vil beda Faderen for dykk;
27 “Isetiakyaküng, nangmi naw kei na mhläkphya na u lü, kei Pa üngka naw ka lawki ti nami jumkia kyase Pa naw pi ning jah mhläkphyanaki.
for Faderen sjølv elskar dykk for di de hev elska meg og trutt at eg hev gjenge ut frå Gud.
28 “Kei, Pa üngka naw law lü, khawmdek khana ka lawki. Khawmdek ceh ta lü Paa veia ka cit be khaia kyaki” a ti.
Eg hev gjenge ut frå Faderen og er komen hit til verdi; no fer eg burt frå verdi att og gjeng til Faderen.»
29 Acunüng, axüisaw he naw, “Tenga, tuh ta msuimcäpnak kaa angsinga ngthu pyen veki.
Segjer so læresveinarne: «Sjå, no talar du endefram, og segjer ingi likning.
30 “Nang naw ahmäi na ksingki, u naw ani kthäh vai am hlü ve ti atuh kami ksingki he. Ahina phäha Pamhnam üngka naw na lawki ti jum ve ung” ami ti.
No veit me at du veit alt, og ikkje treng at nokon skal spyrja deg; difor trur me at du er komen frå Gud.»
31 Jesuh naw, “Tuh mä nami jum?
«No trur de!» svara Jesus;
32 “Teng u, akcün pha law hlüki, pha law päng ve. Acuna kcün üng kei kamät däk na hawih u lü, nami im phähphäha nami dawng be khaie. Acunsepi, Pa ka hlawnga vekia kyase kamät däk am ve nawng.
«sjå, det kjem ei stund - ja, ho er alt komi - då de skal spreidast, kvar til sin heim, og lata meg vera att åleine. Men eg er ikkje åleine; far min er med meg.
33 “Kei üngkhyüh dimdeihnak nami yah vaia ahin ka ning jah mtheh päng ni. Khawmdek naw ning jah mkhuimkha khai. Cunsepi, linglai lü ve ua. Kei naw khawmdek ka näng päng ni” a ti.
Dette hev eg tala til dykk, so de skal hava fred i meg. I verdi hev de trengsel; men ver hugheile! eg hev vunne yver verdi.»
