Yobu 4
1 Pamenepo Elifazi wa ku Temani anayankha kuti,
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 “Ngati wina atakuyankha, kodi ungakhumudwe? Koma ndani angakhale chete wosayankhula?
«Vert du vel tykkjen um eg talar? Men kven kann halda ordi inne?
3 Taganiza momwe iwe walangizira anthu ambiri, momwe walimbitsira anthu ofowoka.
På rette veg du førde mange; dei trøytte hender styrkte du;
4 Mawu ako analimbitsa anthu ofuna kugwa; unachirikiza anthu wotha mphamvu.
med ord du hjelpte deim som snåva, og gav dei veike knei kraft.
5 Koma tsopano mavuto akufikira ndipo wataya mtima, zakukhudza ndipo uli ndi mantha.
Men når det gjeld deg sjølv, du klagar; når deg det råkar, ræddast du!
6 Kodi kuopa Mulungu kwako sindiko kulimbika mtima kwako? Ndipo moyo wako wosalakwa ndiye chiyembekezo chako?
Di von du på di gudstru bygde og sette lit til last-laust liv.
7 “Ganiza bwino tsopano: Kodi munthu wosalakwa anawonongekapo nʼkale lonse? Nʼkuti kumene munthu wolungama mtima anaphedwa?
Tenk etter: Når vart skuldlaus tynt? Når gjekk rettvis mann til grunns?
8 Monga ndaonera ine, anthu amene amatipula zoyipa, ndi iwo amene amadzala mavuto, amakolola zomwezo.
Stødt fann eg: dei som urett pløgde, og sådde naud, dei hausta slikt;
9 Iwo amaphedwa ndi mpweya wa Mulungu; amawonongeka ndi mpweya waukali wa mkwiyo wake.
dei stupte for Guds andedrag, gjekk for hans vreidestorm til grunns.
10 Mikango imabangula ndi kulira, komabe mano a mikango yamphamvu amathyoledwa.
Ja, løva skrik, og villdyr burar; ungløva fær sin tanngard knekt;
11 Mkango umafa chifukwa chosowa nyama, ndipo ana amkango amamwazikana.
og løva døyr av skort på rov; løvinna misser sine ungar.
12 “Mawu anabwera kwa ine mwamseri, makutu anga anamva kunongʼona kwake.
Ein løynleg tale til meg kom; i øyra mitt det stilt vart kviskra,
13 Mʼkati mwa maloto ochititsa mantha usiku, nthawi imene anthu amagona tulo tofa nato,
som tankar i eit nattsyn kjem, når svevnen tung på folki kviler.
14 ndinagwidwa ndi mantha, ndi kuyamba kunjenjemera ndipo mafupa anga onse anaweyeseka.
Det kom ei rædsla yver meg, ei skjelving gjenom alle lemer;
15 Pamenepo mzimu unadutsa pamaso panga, ndipo ubweya wa pa thupi langa unayima kuti njoo.
ein gust meg yver panna strauk, og på min kropp seg håri reiste;
16 Chinthucho chinayimirira koma sindinathe kuzindikira kuti chinali chiyani. Chinthu chinayima patsogolo panga, kunali zii ndipo ndinamva mawu akuti,
og noko stogga for mi åsyn; eg kunde ikkje klårt skilja; framfor mitt auga stod eit bilæt’, eg høyrde som ei røyst som kviskra:
17 ‘Kodi munthu angathe kukhala wolungama kupambana Mulungu? Kodi munthu angathe kukhala wangwiro kupambana Mlengi wake?
«Hev menneskjet vel rett for Gud? Er mannen rein framfor sin skapar?
18 Ngati Mulungu sakhulupirira atumiki ake omwe, ngati Iye amawapeza angelo ake ndi cholakwa,
Han sine tenarar ei trur og finn hjå sine englar lyte -
19 nanga kuli bwanji ndi iwo amene amakhala mʼnyumba zadothi, amene maziko awo ndi fumbi, amene amathudzuka mosavuta ngati kadziwotche!
enn meir hjå folk i hus av leir; hjå deim som hev sin grunn i moldi, ein kann deim krasa, som eit mol.
20 Mmawa ali moyo, pofika madzulo afa; mwakachetechete, amawonongeka kwamuyaya.
Dei er frå morgon og til kveld; ein krasar deim - kven merkar det? - Og dei vert ikkje funne meir.
21 Kodi zonse zimene ali nazo sizimatheratu, kotero kuti amafa osadziwa nʼkanthu komwe?’
Når deira tjeldsnor vert rykt upp, dei døyr og ingen visdom fær.»
