Yobu 20
1 Pamenepo Zofari wa ku Naama anayankha kuti
Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
2 “Kuvutika kwa mʼmaganizo kwanga kwandifulumiza kuti ndiyankhe chifukwa ndasautsidwa kwambiri.
«Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
3 Ndikumva kudzudzula kondinyoza, ndipo kumvetsetsa kwanga kwa zinthu kwandifulumiza kuti ndiyankhe.
Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
4 “Ndithudi iwe ukudziwa momwe zinthu zakhala zikuchitikira kuyambira kale, kuchoka nthawi imene munthu analengedwa pa dziko lapansi,
Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
5 kuti chisangalalo cha woyipa nʼchosachedwa kutha, chimwemwe cha wosapembedza Mulungu nʼchakanthawi kochepa.
ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
6 Ngakhale atamayenda mapewa ake ali mmwamba ndipo mutu wake uli nengʼaa,
Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
7 iye adzatheratu monga momwe imatayikira ndowe yake yomwe; iwo amene ankamuona adzati, ‘Kodi uje uja ali kuti?’
han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
8 Adzazimirira ngati maloto ndipo sadzapezekanso, adzachotsedwa ngati masomphenya a usiku.
Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
9 Diso limene linamuona silidzamuonanso; sadzapezekanso pamalo pake.
Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
10 Ana ake adzabwezera zonse zimene iyeyo analanda anthu osauka;
Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
11 Mphamvu zaunyamata zimene zili mʼthupi mwake zidzagona naye limodzi mʼfumbi.
Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
12 “Ngakhale zoyipa zili zozuna mʼkamwa mwake ndipo amazibisa kunsi kwa lilime lake,
Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
13 ngakhale salola kuzilavula, ndipo amazisunga mʼkamwa mwake,
sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
14 koma chakudya chake chidzawawasa mʼmimba mwake; chidzasanduka ngati ndulu ya njoka mʼkati mwa iyeyo.
so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
15 Adzachisanza chuma chimene anachimeza; Mulungu adzachitulutsa mʼmimba mwa munthuyo.
Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
16 Iye adzayamwa ndulu ya njoka ndipo ululu wa mphiri udzamupha.
Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
17 Sadzasangalala ndi timitsinje, mitsinje yoyenda uchi ndi mafuta.
Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
18 Ayenera kubweza zimene anazigwirira ntchito osazidya; sadzasangalala ndi phindu la malonda ake.
Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
19 Pakuti iye anapondereza anthu osauka ndipo anawasiya wopanda thandizo; iyeyo analanda nyumba zimene sanamange.
Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
20 “Chifukwa choti umbombo wake sutha, sadzatha kusunga chilichonse chimene amakondwera nacho.
Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
21 Palibe chatsala kuti iye adye; chuma chake sichidzachedwa kutha.
Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
22 Ngakhale ndi munthu wachuma, mavuto adzamugwera; mavuto aakulu adzamugwera.
I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
23 Akadya nʼkukhuta, Mulungu adzamugwetsera ukali wamoto ngati mvula yosalekeza.
Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
24 Ngakhale athawe mkondo wachitsulo, muvi wamkuwa wosongoka udzamulasa.
Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
25 Muviwo adzawutulutsira ku msana, songa yake yowala kuchoka mʼmphafa mwake. Adzagwidwa ndi mantha aakulu;
ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
26 mdima wandiweyani ukudikira chuma chake. Moto wopanda wowukoleza udzamupsereza ndi kuwononga zonse zotsala mʼnyumba yake.
Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
27 Zamumlengalenga zidzawulula kulakwa kwake; dziko lapansi lidzamuwukira.
Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
28 Chigumula cha madzi chidzawononga nyumba yake, katundu wake adzatengedwa pa tsiku la ukali wa Mulungu.
Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
29 Izi ndi zimene Mulungu amasungira anthu oyipa, mphotho imene Mulungu amayikira iwowo.”
Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
