< Mga Salmo 95 >
1 Umari kamo, manag-awit kita alang kang Jehova; Himoon nato ang usa ka malipayong hugyaw alang sa bato sa atong kaluwasan.
Come, let us make a joyful noise to Yahweh, Let us shout in triumph, to the rock of our salvation!
2 Mangadto kita sa atubangan sa iyang presencia uban ang pagpasalamat; Himoon ta ang usa ka malipayong hugyaw alang kaniya uban ang mga alawiton sa mga salmo.
O let us come before his face with thanksgiving, With the sounds of strings, let us shout aloud to him.
3 Kay si Jehova mao ang Dios nga daku, Ug Hari nga daku ibabaw sa tanang mga dios.
For, a great GOD, is Yahweh, And a great king, above all gods.
4 Sa iyang kamot anaa ang mga kahiladman sa yuta; Ang mga kahitas-an sa kabukiran iya man usab.
In whose hand, are the hidden recesses of the earth, And, the peaks of the mountains, are his;
5 Iya usab ang dagat, ug siya ang nagbuhat niini; Ug sa iyang kamot giumol niya ang yuta nga mamala.
Whose, is the sea, for, he, made it, And, the dry land, his hands, did form.
6 Umari kamo, simbahon nato ug yukboan ta siya; Managluhod kita sa atubangan ni Jehova nga atong Magbubuhat:
Enter! let us bow down, and bend low, Let us kneel, before Yahweh our maker;
7 Kay siya mao ang atong Dios, Ug kita mao ang katawohan sa iyang sibsibanan, ug mga carnero sa iyang kamot. Niining adlawa, Oh magpatalinghug lamang unta kamo sa iyang tingog!
For, he, is our God, And, we, are the people of his pasture, and the flock of his hand? To-day, if, to his voice, ye will hearken,
8 Ayaw pagahia ang inyong kasing-kasing, ingon didto sa Meriba, Ingon sa adlaw sa pagtintal didto sa kamingawan;
Do not harden your heart as at Meribah, As on the day of Massah, in the desert;
9 Sa diha nga nanagtintal kanako ang inyong mga amahan. Nakasulay (sila) kanako, ug nakita nila ang akong buhat.
When your fathers, tested me, They proved me, yea they also saw what I could do.
10 Kap-atan ka tuig nga naguol ako niadtong kaliwatana, Ug miingon: Mao kini ang katawohan nga nangasayup sa ilang kasingkasing, Ug (sila) wala mahibalo sa akong mga dalan:
Forty years, loathed I that generation, So I said—A people going astray in heart, they are, Even they, have not known my ways!
11 Busa sa akong kaligutgut nanumpa ako, Nga (sila) dili makasulod sa akong kapahulayan.
And I sware in mine anger, —Verily they shall not enter into my rest.