Mga Salmo 90

1 Ginoo, ikaw mao ang among dapit-nga-puloy-anan Sa tanang mga kaliwatan.

A prayer of Moses, the man of God. Lord, you have been a home to us one generation after another.

2 Sa wala pa patunghaa ang kabukiran, Kun ang yuta ug ang kalibutan nga imong gihimo, Bisan gikan sa walay sinugdan ngadto sa walay katapusan, ikaw mao ang Dios sa gihapon.

Before the mountains were born, or the earth and the world were brought forth, from everlasting to everlasting you are God.

3 Ikaw nagapabalik sa tawo ngadto sa pagkalaglag, Ug nagaingon: Pamalik, kamong mga anak sa mga tawo,

You bring us back to the dust, you summon mortals to return.

4 Kay ang usa ka libo ka tuig sa imong pagtan-aw Maingon lamang sa kagahapon sa diha nga kini molabay na, Ug ingon sa usa ka pagtukaw sa kagabhion.

For you see a thousand years as the passing of yesterday, as a watch in the night.

5 Ginadala mo (sila) ingon sa usa ka baha; (sila) ingon sa usa ka paghikatulog. Sa pagkabuntag (sila) sama sa balili nga managpanubo.

Your floods sweep them away; they are like a dream, or like grass which sprouts in the morning,

6 Sa buntag kini molabong, ug motubo; Sa hapon ginaputol kini ug mangalaya.

which blossoms and sprouts in the morning, but by evening is cut and withered.

7 Kay kami ginaut-ut diha sa imong kapungot, Ug sa imong kaligutgut kami nangagubot.

For your anger consumes us, the heat of your wrath confounds us.

8 Gibutang mo ang among mga kasalanan sa atubangan mo, Ang among mga sala nga tinago gipasilawan sa kahayag sa imong nawong.

Our sins you have set before you, our secrets in the light of your face.

9 Kay ang tanan namong mga adlaw nanagpangagi diha sa imong kaligutgut: Gitapus namo ang among katuigan ingon sa usa ka pagpanghupaw.

For through your wrath our days are declining, we bring our years to an end as a sigh.

10 Ang mga adlaw sa among panuigon may kapitoan ka tuig, Kun bisan tungod sa kabaskug may kawaloan ka tuig; Bisan pa niana ang ilang garbo mao lamang ang kabudlay ug kasub-anan; Kay kini sa madali mosaylo, ug kami managpanlupad.

The span of our life is seventy years, or, if we are strong, maybe eighty; yet is their breadth but empty toil, for swiftly they go, and we fly away.

11 Kinsa ba ang makaila sa gahum sa imong kasuko, Ug sa imong kaligutgut sumala sa kahadlok nga angay kanimo?

Who lays to heart the power of your anger? Or who stands in reverent awe of your wrath?

12 Busa tudloi kami sa pag-isip sa among mga adlaw, Aron makabaton kami ug usa ka kasingkasing nga manggialamon.

O teach us to count our days so our minds may learn wisdom.

13 Bumalik ka, Oh Jehova, hangtud anus-a ba? Ug pahinulsola kini kanimo mahitungod sa imong mga ulipon.

Return, O Lord; why so long? Relent on your servants.

14 Oh busga kami sa kabuntagon sa imong mahigugmaong-kalolot, Aron kami managmaya ug managkalipay sa tanan namong mga adlaw.

Grant us your love to the full in the morning, that all our days we may shout for joy.

15 Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga ikaw nagsakit kanamo, Ug sa katuigan nga kami nakakita sa kadautan.

Make us glad for the days you have humbled us, for the evil years we have seen.

16 Ipakita ang imong buhat nganhi sa imong mga ulipon. Ug ang imong himaya ibabaw sa ilang mga anak.

Let your servants see you in action, show your majesty to their children.

17 Ug itugot nga ang kahimuot ni Jehova nga among Dios magapaibabaw kanamo; Ug lig-onon mo kanamo ang buhat sa among mga kamot; Oo, ang-buhat sa among mga kamot lig-onon mo kini.

Let the grace of the Lord our God be upon us, uphold what our hands are striving to do.