Mga Salmo 9

1 Pasalamatan ko ikaw, Oh Jehova, sa bug-os ko nga kasingkasing; Igapakita ko ang tanan nimong mga buhat nga katingalahan.

(Til sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David.) Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,

2 Magahimaya ako ug magakalipay ako diha kanimo; Magaawit ako sa pagdayeg sa imong ngalan, Oh ikaw nga Hataas Uyamut.

glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,

3 Sa diha nga motalikod ang akong mga kaaway, Mangapukan ug mangawala (sila) sa imong presencia.

fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Åsyn.

4 Kay nagalaban ka sa akong katungod ug sa akong baruganan; Nagalingkod ka sa trono sa paghukom nga matarung gayud.

Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad på Tronen som Retfærds Dommer.

5 Gibadlong mo ang mga nasud, gilaglag mo ang mga dautan; Gipala mo ang ilang ngalan sa gihapon ug sa walay katapusan.

Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.

6 Ang mga kaaway miabut na sa katapusan, gilaglag (sila) sa dayon; Ug ang mga ciudad nga gipanlumpag nimo, Ang mao gayud nga handumanan nila nahanaw na.

Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.

7 Apan si Jehova nagalingkod ingon nga Hari sa walay katapusan: Siya nagaandam sa iyang trono alang sa paghukom;

Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,

8 Ug sa pagkamatarung magahukom siya sa kalibutan, Sa katul-id magapahamtang siya ug paghukom sa mga katawohan.

skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.

9 Si Jehova mahimo usab nga usa ko ka hataas nga torre nga dalangpanan alang sa mga linupigan, Usa ka hataas nga torre sa mga panahon sa kagul-anan;

HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;

10 Ug kanimo managsalig ang mga nakaila sa imong ngalan, Kay ikaw, Oh Jehova, wala mobiya niadtong mga nanagpangita kanimo.

og de stoler på dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.

11 Mag-awit kamo ug mga pagdayeg kang Jehova, nga nagapuyo sa Sion: Ipahayag ninyo sa katawohan ang iyang mga buhat.

Lovsyng HERREN, der bor på Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!

12 Kay siya nga nagahimo ug panimalus tungod sa dugo, nahanumdum kanila; Siya wala malimot sa pagtu-aw sa mga kabus.

Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Råb:

13 Kaloy-an mo ako, Oh Jehova; Tan-awa ang akong kaguol nga akong ginaantus tungod kanila nga nagadumot kanako, Ikaw nga nagtuboy kanako gikan sa mga ganghaan sa kamatayon:

"HERRE, vær nådig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,

14 Aron igapahayag ko ang bug-os mong pagdayeg. Sa mga ganghaan sa anak nga babaye sa Sion Ako magakalipay diha sa imong kaluwasan.

at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!"

15 Nangahulog ang mga nasud sa gahong nga ilang gibuhat: Sa pukot nga ilang gitagoan, nagapus ang ilang kaugalingong tiil.

Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.

16 Nagpaila si Jehova sa iyang kaugalingon, nagpahamtang siya ug paghukom: Ang dautan nalit-agan sa buhat sa iyang kaugalingong mga kamot (Higgaion, Selah, Higgaion, Selah) mga ngalan sa musica nga ginagamit sa mga Hebreohanon lamang.

HERREN blev åbenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. - Higgajon (Sela)

17 Ang mga dautan pabalikon ngadto sa Sheol, Lakip ang tanang mga nasud nga nalimot sa Dios. (Sheol h7585)

Til Dødsriget skal de gudløse fare, alle Folk, der ej kommer Gud i Hu. (Sheol h7585)

18 Kay ang kabus sa kanunay dili hikalimtan, Ni ang paglaum sa mga kabus mawala nga dayon.

Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Håb.

19 Tumindog ka, Oh Jehova; dili mo itugot nga ang tawo modaug: Papahukmi ang mga nasud diha sa atubangan nimo.

Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker få Magten, lad Folkene dømmes for dit Åsyn;

20 Iibutang mo (sila) sa kahadlok, Oh Jehova: Pailha ang mga nasud nga (sila) mga tawo lamang. (Selah)

HERRE, slå dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! (Sela)