Mga Salmo 77

1 Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.

För sångmästaren, till Jedutun; av Asaf; en psalm. Jag vill höja min röst till Gud och ropa; jag vill höja min röst till Gud, för att han må lyssna till mig.

2 Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.

På min nöds dag söker jag Herren; min hand är utsträckt om natten och förtröttas icke; min själ vill icke låta trösta sig.

3 Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo: Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)

Jag vill tänka på Gud och klaga; jag vill utgjuta mitt bekymmer, ty min ande försmäktar. (Sela)

4 Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.

Mina ögonlock håller du öppna; jag är full av oro och kan icke tala.

5 Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.

Jag tänker på forntidens dagar, på år som längesedan hava gått.

6 Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.

Jag vill om natten komma ihåg mitt strängaspel; i mitt hjärta vill jag utgjuta mitt bekymmer, och min ande skall eftersinna.

7 Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?

Skall då Herren förkasta evinnerligen och ingen nåd mer bevisa?

8 Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?

Är det då ute med hans godhet för beständigt, har hans ord blivit till intet för alla tider?

9 Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)

Har Gud förgätit att vara nådig eller i vrede tillslutit sin barmhärtighet? (Sela)

10 Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.

Jag svarar: Nej, detta är min plågas tid, den Högstes högra hand är ej såsom förr.

11 Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.

Jag vill prisa HERRENS gärningar, ja, jag vill tänka på dina fordomtima under;

12 Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.

jag vill begrunda alla dina gärningar och eftersinna dina verk.

13 Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?

Gud, i helighet går din väg; vem är en gud så stor som Gud?

14 Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.

Du är Gud, en Gud som gör under; du har uppenbarat din makt bland folken.

15 Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)

Med väldig arm förlossade du ditt folk, Jakobs och Josefs barn. (Sela)

16 Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, (sila) nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.

Vattnen sågo dig, och Gud, vattnen sågo dig och våndades, själva djupen darrade.

17 Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.

Molnen göto ut strömmar av vatten, skyarna läto höra sin röst, och dina pilar foro omkring.

18 Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.

Ditt dunder ljöd i stormvirveln, ljungeldar lyste upp jordens krets, jorden darrade och bävade.

19 Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.

Genom havet gick din väg, din stig genom stora vatten, och dina fotspår fann man icke.

20 Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.

Så förde du ditt folk såsom en hjord genom Moses och Arons hand.