Mga Salmo 77
1 Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.
For the chief musician; after the manner of Jeduthun. A psalm of Asaph. I will call out with my voice to God; I will call with my voice to God, and my God will hear me.
2 Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.
In the day of my trouble I sought the Lord; at night I stretched my hands out, and they would not become tired. My soul refused to be comforted.
3 Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo: Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)
I thought of God as I groaned; I thought about him as I grew faint. (Selah)
4 Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.
You held my eyes open; I was too troubled to speak.
5 Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.
I thought about the days of old, about times long past.
6 Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.
During the night I called to mind the song I once sang. I thought carefully and tried to understand what had happened.
7 Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?
Will the Lord reject me forever? Will he never again show me favor?
8 Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?
Was his covenant faithfulness gone forever? Had his promise failed forever?
9 Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)
Had God forgotten to be gracious? Had his anger shut off his compassion? (Selah)
10 Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.
I said, “This is my sorrow: the changing of the right hand of the Most High toward us.”
11 Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.
But I will call to mind your deeds, Yahweh; I will think about your wonderful deeds of old.
12 Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.
I will ponder all your deeds and will reflect on them.
13 Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?
Your way, God, is holy; what god compares to our great God?
14 Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.
You are the God who does wonders; you have revealed your strength among the peoples.
15 Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)
You gave your people victory by your great power— the descendants of Jacob and Joseph. (Selah)
16 Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, (sila) nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.
The waters saw you, God; the waters saw you, and they were afraid; the depths trembled.
17 Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.
The clouds poured down water; the cloudy skies gave voice; your arrows flew about.
18 Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.
Your thunderous voice was heard in the wind; the lightning lit up the world; the earth trembled and shook.
19 Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.
Your path went through the sea and your way through the surging waters, but your footprints were not seen.
20 Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.
You led your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
