Mga Salmo 77
1 Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.
I cried unto Elohim with my voice, even unto Elohim with my voice; and he gave ear unto me.
2 Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.
In the day of my trouble I sought YHWH: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.
3 Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo: Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)
I remembered Elohim, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)
4 Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.
Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.
5 Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.
I have considered the days of old, the years of ancient times.
6 Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.
I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.
7 Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?
Will YHWH cast off for ever? and will he be favourable no more?
8 Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?
Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?
9 Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)
Hath El forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)
10 Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.
And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.
11 Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.
I will remember the works of YAH: surely I will remember thy wonders of old.
12 Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.
I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.
13 Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?
Thy way, O Elohim, is in the sanctuary: who is so great an El as our Elohim?
14 Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.
Thou art the El that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.
15 Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)
Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
16 Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, (sila) nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.
The waters saw thee, O Elohim, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.
17 Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.
The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.
18 Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.
The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.
19 Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.
Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.
20 Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.
Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
