< Mga Salmo 73 >
1 Sa pagkamatuod ang Dios mao ang maayo sa Israel, Bisan kanila nga mga ulay ug kasingkasing.
BOOK THIRD: “A Psalm of Assaph.” Truly God is good to Israel, to such as are pure of heart.
2 Apan alang kanako, daw mahidalinas na ang akong mga tiil; Diriyut na mahiligas ang akong mga lakang.
But as for me, it lacked but little that my feet had been moved: almost nothing was needed that my steps had slipped.
3 Kay nasina ako sa mga palabilabihon, Sa diha nga natan-aw ko ang kauswagan sa mga dautan.
For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
4 Kay walay mga kahapdos ang ilang kamatayon; Apan hinonoa ang ilang kusog nagapadayon.
For there are no deadly fetters for them, but their strength is firm.
5 (Sila) wala sa kalisdanan ingon sa uban nga mga tawo; Ni (sila) gihampak sama sa ubang mga tawo.
They share not in the trouble of mortals, and with men are they not afflicted.
6 Busa ang palabilabi maingon sa kulentas sa ilang liog; Ang pagpanlupig nasul-ob kanila ingon sa usa ka bisti.
Therefore is pride their neck-chain: violence envelopeth them as a garment.
7 Ang ilang mga mata nagbudlat sa katambok: Ang anaa kanila labaw sa kay sa ikatagbaw sa pangandoy sa kasingkasing.
Their eyes start out from fatness: they have exceeded their heart's imaginings.
8 Nanagyubit (sila) ug diha sa kadautan nanaglituk (sila) ug pagdaugdaug: Nanagsulti (sila) nga mapahitas-on.
They scorn, and speak wickedly of oppression: loftily do they speak.
9 Ginapatunong nila ang ilang mga baba ngadto sa kalangitan, Ug ang ilang dila nagasuroy latas sa yuta.
They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh busily on the earth.
10 Tungod niana ang iyang katawohan mingbalik dinhi; Ug ang mga tubig sa usa ka copa nga puno gititi nila.
Therefore do his people turn away hither: and waters of a full cup are drained by them.
11 Ug (sila) nagaingon: Unsaon sa pagkahibalo sa Dios? Ug aduna bay kahibalo ang Hataas Uyamut?
And they say, How should God know? and is there knowledge in the Most High?
12 Ania karon, kini mao ang mga dautan; Ug, sanglit anaa kanunay sa kasayon, (sila) ming-uswag sa mga bahandi.
Behold, these are the wicked; and yet prospering continually they increase in wealth.
13 Sa pagkamatuod kawang lamang ang paghinlo ko sa akong q2 kasingkasing, Ug ang paghunaw sa akong mga kamot sa pagka-inocente;
Verily in vain have I thus cleansed my heart, and have washed in innocency my hands:
14 Kay gihampak ako sa tibook nga adlaw, Ug gicastigo sa matag-buntag.
While I was afflicted all the day, and my chastisement [came] every morning.
15 Kong nag-ingon pa unta ako: Magasulti ako niini: Ania karon, ako nagmabudhion sa kaliwatan sa imong mga anak.
But if I were to say, I will speak thus: behold, I would be treacherous against the generation of thy children.
16 Sa diha nga naghunahuna ako unsaon ko sa pagkahibalo niini, Kini mahapdos kaayo nga buhat alang kanako;
And when I should think to know this, it would be trouble in my eyes;
17 Hangtud nga miadto ako sa balaang puloy-anan sa Dios, Ug nagpamalandong sa katapusan nilang sangputanan.
Until I enter into the sanctuary of God; and understand what their future will be.
18 Sa pagkamatuod gayud gibutang mo (sila) sa mga dapit nga madanglog: Gisalikway mo (sila) ngadto sa pagkalaglag.
Surely thou placest them on slippery spots: thou lettest them fall down into destruction.
19 Naunsa nga sa pagkadali (sila) nahimong usa ka awa-aw! Nangaut-ut gayud (sila) uban ang mga kalisang.
How are they brought into desolation, as in a moment! they perish, they come to their end with terrific events.
20 Ingon sa usa ka damgo sa diha nga ang usa ka tawo mahagmata, Ingon niini, Oh Ginoo, sa diha nga ikaw mahagmata, pagatamayon mo ang ilang larawan.
As a dream after awaking, O Lord, reject thou in wrath their image.
21 Kay gisakit ang akong kalag, Ug ako mibati ug kangutngut sa akong kasingkasing:
For it fermented in my heart, and in my reins I felt sharp thrusts;
22 Pagkamabangis nako, ug pagkaburong; Ingon sa usa ka mananap ako sa atubangan mo.
But I was indeed foolish, and I knew it not: I was as a [thoughtless] beast with thee.
23 Bisan pa niana, ako ania gihapon uban kanimo: Gikuptan mo ang too ko nga kamot.
Nevertheless I am continually with thee: thou hast seized hold of me by my right hand.
24 Ikaw magamando kanako uban sa imong pagtambag, Ug sa ulahi pagadawaton mo ako sa himaya.
With thy counsel wilt thou guide me, and afterward take me on to glory.
25 Kinsa may ako sa langit kondili ikaw da? Ug walay bisan kinsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo.
Whom have I in heaven? and beside thee I desire nothing upon earth.
26 Ang akong unod ug ang akong kasingkasing nangaluya; Apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing, ug ang akong bahin sa walay katapusan.
Though my flesh and my heart should fall; yet the rock of my heart, and my portion will be God for ever.
27 Kay ania karon, (sila) nga nanagpahalayo gikan kanimo mangahanaw: Imong gilaglag silang tanan nga nanagpakighilawas, nga mingbulag gikan kanimo.
For, lo, those that are far from thee shall perish: thou destroyest every one that strayeth away from thee.
28 Apan maayo alang kanako ang pagpahaduol ngadto sa Dios: Ang Ginoo nga si Jehova gihimo ko nga akong dalangpanan, Aron isugilon ko ang tanan mong mga buhat.
But as regardeth me, to draw near to God is good for me: I have put in the Lord Eternal my trust, that I may relate all thy works.