Mga Salmo 69
1 Luwasa ako, Oh Dios; Kay ang mga tubig misalanap hangtud sa akong kalag.
Til songmeisteren, etter «Liljor»; av David. Frels meg, Gud! for vatni trengjer seg inn på livet.
2 Nahaunlod ako sa yanang nga halalum, diin dili mahimo ang pagtindog: Nahidangat ako ngadto sa halalum nga mga tubig, diin ang mga baha minglunop kanako.
Eg er sokken ned i det djupe dike der det inkje fotfeste er, eg er komen ut i ovdjupe vatn, og flodi fløymer yver meg.
3 Naluya ako sa akong pagtu-aw; nauga na ang akong totonlan: Ang akong mga mata nahalap na samtang nagahulat ako sa akong Dios.
Eg er trøytt av mi roping, det brenn i min strupe, mine augo er upptærde, med di eg ventar på min Gud.
4 (Sila) nga nanagdumot kanako sa walay gipasikaran labi pang daghan kay sa mga buhok sa akong ulo: (Sila) nga buot molaglag kanako, sanglit akong mga kaaway nga sa walay hinungdan, mga gamhanan man: Kadtong wala nako kuhaa, kinahanglan akong igauli.
Fleire enn håri på mitt hovud er dei som hatar meg utan orsak, mange er dei som vil meg tyna meg, som utan grunn er mine fiendar; det eg ikkje hev rana, skal eg no gjeva attende.
5 Oh Dios, ikaw nasayud sa akong mga kabuangan; Ug ang akong mga sala wala matago gikan kanimo.
Gud, du kjenner min dårskap, og all mi syndeskuld er ikkje løynd for deg.
6 Ayaw itugot nga (sila) nga nanaghulat kanimo mahamutang sa kaulaw pinaagi kanako, Oh Ginoong Jehova sa mga panon: Ayaw itugot nga mawad-an sa kadungganan pinaagi kanako kadtong mga nanagpangita kanimo, Oh Dios sa Israel.
Lat deim ved meg ikkje verta til skammar, dei som ventar på deg, Herre, Herre, allhers drott! Lat deim ikkje ved meg verta skjemde, dei som søkjer deg, Israels Gud!
7 Tungod sa gugma alang kanimo nag-antus ako ug pagtamay; Ang kaulaw nagtabon sa akong nawong.
For di skuld ber eg hæding, skjemsla ligg yver mitt andlit.
8 Nahimo ako nga dumuloong sa akong mga kaigsoonan, Ug usa ka nahamulag sa mga anak sa akong inahan.
Eg hev vorte framand hjå brørne mine, og ein utlending hjå borni til mor mi.
9 Kay ang pagpaningkamot sa imong balay naglamoy kanako; Ug ang mga pagpakaulaw nila nga nanagpakaulaw kanimo nangahulog sa ibabaw nako.
For brennhug for ditt hus hev ete meg upp, og deira spottord som spottar deg, hev falle på meg.
10 Sa diha nga ako naghilak, ug nagcastigo sa akong kalag uban ang pagpuasa, Kadto maoy alang sa pagtamay kanako.
Då mi sjæl græt medan eg fasta, vart eg spotta for det.
11 Sa diha nga gihimo ko ang sako nga akong bisti, Ako nahimo nga usa ka pagya nila.
Då eg laga ein sekk til klædde for meg, vart eg eit ordtøke for deim.
12 (Sila) nga nanaglingkod sa ganghaan nagsulti mahatungod kanako; Ug ako mao ang awit sa mga palahubog.
Dei som sit i porten, røder um meg, og drikkarane syng um meg.
13 apan mahitungod kanako, ang akong pag-ampo anha kanimo, Oh Jehova, sa panahon nga nahamut-an: Oh Dios, sa kadagaya sa imong mahigugmaong-kalolot, Tubaga ako diha sa kamatuoran sa imong kaluwasan.
Men eg kjem med mi bøn til deg, Herre, i nådetidi, Gud, for di store miskunn; svara meg med di trufaste hjelp!
14 Luwasa ako gikan sa yanang, ug ayaw itugot nga ako mahiunlod: Pagagawason mo ako gikan kanila nga nanagdumot kanako, ug gikan sa mga halalum nga mga tubig.
Fria meg ut or søyla, og lat meg ikkje søkka! Lat meg verta utfria frå deim som hatar meg og frå dei djupe vatni!
15 Ayaw ako pag-ipabanlas sa baha sa tubig, Ni ipalamoy mo ako sa kahiladman; Ug ayaw pag-ipatak-um kanako ang baba sa gahong.
Lat ikkje vatsflodi fløyma yver meg, og ikkje djupet svelgja meg, og heller ikkje brunnen lata att sitt gap yver meg!
16 Tubaga ako, Oh Jehova; kay ang imong mahigugmaong-kalolot maayo man: Sumala sa gidaghanon sa imong mga malomong kalooy, molingi ka kanako.
Svara meg, Herre, for din nåde er god, etter di store miskunn vend deg til meg!
17 Ug ayaw pagtagoi ang imong nawong gikan sa imong alagad; Kay ania ako sa kagul-anan; tubaga ako sa madali.
Og løyn ikkje di åsyn for tenaren din, for eg er i naud; svara meg snart!
18 Pahaduol ka sa akong kalag, ug tubson mo kini: Lukaton mo ako tungod sa akong mga kaaway.
Kom nær til mi sjæl, løys henne ut! Frels meg for mine fiendar skuld!
19 Ikaw nahibalo pagpakaulaw kanako, ug sa akong kaulaw, ug sa akong pagkatinamay: Sa atubangan mo anaa ang tanan ko nga mga kaaway.
Du kjenner mi spott og skam og vanæra, for di åsyn stend alle dei som trengjer meg.
20 Ang pagpakaulaw nakadugmok sa akong kasingkasing; ug ako natugob sa mga kasub-anan: Ug nangita ako ug uban nga malooy kanako, apan walay mausa; Ug sa mga maglilipay, apan wala akoy hingkaplagan.
Spottord hev brote mitt hjarta sund, so eg er sjuk; eg venta på medynk, men der var ingi, og på trøystarar, men eg fann ingen.
21 Kanako nanaghatag (sila) usab ug apdo nga akong pagakan-on; Ug sa akong kauhaw gihatagan ako nila ug suka nga pagaimnon.
Og dei gav meg gall å eta, og då eg var tyrst, gav dei meg eddik å drikka.
22 Himoa ang ilang lamesa sa atubangan nila nga usa ka bitik; Ug sa diha nga anaa (sila) sa pakigdait, himoa kini nga usa ka lit-ag.
Lat bordet deira framfyre deim verta ei snara, og ei gildra for deim når dei er trygge!
23 Pangitngiti ang ilang mga mata aron (sila) dili makakita; Ug himoa nga magapadayon ang ilang mga hawak sa pagkurog.
Lat augo deira dimmast so dei ikkje ser, og lat deira lender alltid skjelva!
24 Ibubo sa ibabaw nila ang imong kaligutgut, Ug himoa nga ang kabangis sa imong kasuko makaagpas kanila.
Renn ut yver deim din vreide, og lat din brennande harm nå deim!
25 Himoa nga ang ilang puloy-anan mabiniyaan; Ayaw itugot nga may magapuyo sa ilang mga balong-balong.
Lat deira bustad verta øydd, lat det ingen vera som bur i deira tjeld!
26 Kay ilang gilutos siya nga imong gihampak; Ug gisugilon nila ang kasakit niadtong mga gisamaran mo.
For dei forfylgjer den som du hev slege, og dei fortel um pinsla åt deim som du hev gjenomstunge.
27 Idugang ang kasal-anan ngadto sa ilang kasal-anan; Ug ayaw (sila) padangata diha sa imong pagkamatarung.
Lat deim leggja syndeskuld til si syndeskuld, og lat deim ikkje koma til di rettferd!
28 Ipapapas (sila) gikan sa basahon sa kinabuhi, Ug (sila) dili ipasulat lakip sa mga matarung.
Lat deim verta utstrokne or livsens bok, og ikkje verta innskrivne med dei rettferdige!
29 Apan ako kabus ug masulob-on: Itugot, Oh Dios, nga ang imong kaluwasan magabayaw kanako sa itaas.
Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!
30 Pagadayegon ko ang ngalan sa Dios uban sa usa ka awit, Ug pagapadakuon siya uban sa pagpasalamat.
Eg vil lova Guds namn med song og høglova honom med takksegjing,
31 Ug kini makapahamuot kang Jehova labi pa kay sa usa ka halad nga vaca, Kun usa ka lakeng vaca nga adunay mga sungay ug mga kuko.
og det skal tekkjast Herren betre enn ein ung ukse med horn og klauver.
32 Ang mga maaghup nakakita niini, ug nangalipay (sila) Kamo nga nanagpangita sa Dios, buhia ang inyong kasingkasing.
Når spaklyndte ser det, vil dei gleda seg; de som søkjer Gud - må dykkar hjarta liva!
33 Kay si Jehova nagapatalinghug sa mga hangul, Ug wala magtamay sa iyang mga binilanggo.
For Herren høyrer på dei fatige, og sine fangar vanvyrder han ikkje.
34 Padayega kaniya ang langit ug ang yuta, Ang kadagatan, ug ang tanang mga nagalihok diha kanila.
Himmel og jord skal lova honom, havet og alt som krek i det.
35 Kay ang Dios magaluwas sa Sion ug magatukod sa mga ciudad sa Juda; Ug (sila) managpuyo didto ug manag-iya niini.
For Gud skal frelsa Sion og byggja byarne i Juda, og dei skal bu der og eiga deim.
36 Ug ang kaliwat usab sa iyang mga ulipon magapanunod niini; Ug (sila) nga nahigugma sa iyang ngalan managpuyo didto.
Og avkjømet til hans tenarar skal erva deim, og dei som elskar hans namn, skal bu der.
