< Mga Salmo 35 >
1 Awaya, Oh Jehova, ang mga nagapakig-away batok kanako: Gubaton mo ang mga nakiggubat batok kanako.
(Af David.) HERRE, træt med dem, der trætter med mig, strid imod dem, der strider mod mig,
2 Kumupot ka sa taming ug kalasag, Ug tumindog ka nga katabang nako.
grib dit Skjold og dit Værge, rejs dig og hjælp mig,
3 Bakyawa usab ang bangkaw, ug lukbi ang dalan batok sa mga nagalutos kanako: Ipamulong mo sa akong kalag: Ako mao ang imong kaluwasan.
tag Spyd og Økse frem mod dem, der forfølger mig, sig til min Sjæl: "Jeg er din Frelse!"
4 Ibutang (sila) sa kaulawan ug dad-a sa pagka-walay kadungganan ang mga nagapangita sa akong kalag: Pasibuga (sila) ug libuga ang mga nagalalang ug kadautan kanako.
Lad dem beskæmmes og blues, som vil mig til Livs, og de, der ønsker mig ondt, lad dem rødmende vige,
5 Himoa silang ingon sa tahop sa atubangan sa hangin, Ug ang manolonda ni Jehova magaabog kanila.
de blive som Avner for Vinden, og HERRENs Engel nedstøde dem,
6 Himoang mangitngit ug padangloga ang ilang dalan, Ug ang manolonda ni Jehova magagukod kanila.
deres Vej blive mørk og glat, og HERRENs Engel forfølge dem!
7 Kay sa walay gipasikaran nanagtago (sila) alang kanako ug usa ka pukot sa usa ka gahong; Sa walay gipasikaran nagkalot (sila) ug usa ka gahong alang sa akong kalag.
Thi uden Grund har de sat deres Garn for mig, gravet min Sjæl en Grav.
8 Padangata sa ibabaw kaniya ang pagkalaglag sa walay pagpanghibalo; Ug himoa nga ang iyang pukot nga iyang gitagoan molimis sa iyang kaugalingon: Niining maong pagkalaglag huloga siya.
Lad Undergang uventet ramme ham, lad Garnet, han satte, hilde ham selv, lad ham falde i Graven.
9 Ug ang akong kalag magakalipay kang Jehova: Kini magakalipay diha sa iyang kaluwasan.
Min Sjæl skal juble i HERREN, glædes ved hans Frelse,
10 Ang tanan ko nga mga bukog manag-ingon: Jehova, kinsa ba ang sama kanimo, Nga ginaluwas mo ang mga kabus gikan kaniya nga labi pang kusgan kay kaniya, Oo, ang kabus ug ang hangul gikan kaniya nga nagatulis kaniya?
alle mine Ledemod sige: "HERRE, hvo er som du, du, som frelser den arme fra hans Overmand, den arme og fattige fra Røveren!"
11 Nanagpanindog ang mga saksi nga dili-matarung; Nangutana (sila) kanako mahitungod sa mga butang nga wala ko hibaloi.
Falske Vidner står frem, de spørger mig om, hvad jeg ej kender til;
12 Gibalusan nila ako ug dautan tungod sa maayo, Aron sa pagpaguol sa akong kalag.
de lønner mig godt med ondt, min Sjæl er forladt.
13 Apan mahitungod kanako, sa nanagmasakiton (sila) nagbisti ako ug sako: Gisakit ko ang akong kalag nga may pagpuasa; Ug ang akong pag-ampo nagabalikbalik sa akong sabakan.
Da de var syge, gik jeg i Sæk, med Faste spæged jeg mig, jeg bad med sænket Hoved,
14 Naggawi ako nga daw ingon nga kini akong higala kun akong igsoon: Nagpailub ako nga nagbalata, ingon sa usa nga nagminatay tungod sa iyang inahan.
som var det en Ven eller Broder; jeg gik, som sørged jeg over min Moder, knuget af Sorg.
15 Apan (sila) nanagkalipay sa akong kagul-anan, ug nanagtigum (sila) sa tingub: Ang mga talamayon nanagtigum batok kanako, ug ako wala mahibalo niini; Gikuniskunis nila ako ug wala (sila) mohunong:
Men nu jeg vakler, glæder de sig, de stimler sammen, Uslinger, fremmede for mig, stimler sammen imod mig, håner mig uden Ophør;
16 Sama sa mga himalikas nga mayubiton didto sa mga fiesta, (Sila) nanagpakagot sa ilang mga ngipon batok kanako.
for min Venlighed dænger de mig med Hån, de skærer Tænder imod mig.
17 Ginoo, hangtud anus-a ba nga ikaw magasud-ong niini? Bawia ang akong kalag gikan sa ilang mga paglaglag, Ang akong mahal nga kinabuhi gikan sa mga leon.
Herre, hvor længe vil du se til? Frels dog min Sjæl fra deres Brøl, min eneste fra Løver.
18 Magapasalamat ako kanimo diha sa daku nga katilingban: Pagadayegon ko ikaw sa taliwala sa daghang katawohan.
Jeg vil takke dig i en stor Forsamling, love dig blandt mange Folk.
19 Ayaw itugot nga (sila) nga akong mga kaaway managkalipay nga dili matarung sa ibabaw nako; Ni pakidhaton mo ang mga nanagdumot kanako sa walay gipasikaran.
Lad ej dem, som med Urette er mine Fjender, glæde sig over mig, lad ej dem, som hader mig uden Grund, sende spotske Blikke!
20 Kay dili (sila) magasulti sa pakigdait; Kondili batok sa mga maaghup sa yuta nagalalang (sila) ug mga malimbongong mga pulong.
Thi de taler ej Fred mod de stille i Landet udtænker de Svig;
21 Oo, ginga-nga nila ang ilang baba batok kanako: Nanag-ingon (sila) Aha! Aha! ang among mata nakakita niana.
de spærrer Munden op imod mig og siger: "Ha, ha! Vi så det med egne Øjne!"
22 Ikaw nakakita, Oh Jehova; ayaw pagpakahilum; Oh Ginoo, dili ka magpahalayo gikan kanako.
Du så det, HERRE, vær ikke tavs, Herre, hold dig ej borte fra mig;
23 Lumihok ka, ug magmata ka sa paghatag ug justicia nga angay kanako, Bisan alang sa akong katungod, Dios ko ug Ginoo ko.
rejs dig, vågn op for min Ret, for min Sag, min Gud og Herre,
24 Hukman mo ako sumala sa imong pagkamatarung Oh Jehova nga Dios ko; Ug dili mo itugot nga managkalipay (sila) batok kanako.
døm mig efter din Retfærd HERRE, min Gud, lad dem ikke glæde sig over mig
25 Ayaw itugot nga moingon (sila) sa ilang kasingkasing: Aha! matuman ang among tinguha: Ayaw itugot nga moingon (sila) Nasubad siya namo.
Og sige i Hjertet: "Ha! som vi ønsked!" lad dem ikke sige: "Vi slugte ham!"
26 Ipabutang (sila) sa kaulawan, ug sa kagubot, ang mga nagakalipay sa tingub tungod sa akong kadautan: Pasul-obi (sila) sa kaulawan ug sa pagkawalay dungog kadto nga mga nagapakadaku batok kanako.
Til Skam og Skændsel blive enhver, hvem min Ulykke glæder; lad dem, der hovmoder sig over mig, hyldes i Spot og Spe.
27 Pasinggita (sila) sa kalipay, ug papagmayaa ang mga nagalaban sa akong matarung nga katungod: Oo, pasultiha (sila) sa kanunay, si Jehova pagapadakuon, Nga nahamuot sa kauswagon sa iyang ulipon.
Men de, der vil min Ret, lad dem juble og glæde sig, stadigen sige: "Lovet være HERREN, som under sin Tjener Fred!"
28 Ug ang akong dila magasulti mahitungod sa imong pagkamatarung ug sa imong pagdayeg sa tibook nga adlaw.
Min Tunge skal forkynde din Retfærd, Dagen igennem din Pris.