Mga Salmo 2
1 Ngano nga nagalungotlungot ang mga nasud, Ug ang mga katawohan nagapalandong sa butang nga kawang?
Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd paa, hvad faafængt er?
2 Ang mga hari sa yuta nanagpahamutang sa ilang kaugalingon, Ug ang mga punoan nanagsabutsabut sa tingub, Batok kang Jehova ug batok sa iyang dinihog, nga nagaingon:
Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Raad mod HERREN og mod hans Salvede:
3 Pagabugtoon nato ang ilang mga talikala, Ug igasalibay ta gikan kanato ang ilang mga igtatakgus.
»Lad os sprænge deres Baand og kaste Rebene af os!«
4 Siya nga nagalingkod sa kalangitan magakatawa: Ang Ginoo magahimo kanila nga yubitonon.
Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.
5 Unya siya magasulti kanila diha sa iyang kaligutgut, Ug diha sa iyang kapungot siya magagubot kanila.
Saa taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:
6 Ngani nga gibutang ko ang akong hari Ibabaw sa Sion, ang akong bungtod nga balaan.
»Jeg har dog indsat min Konge paa Zion, mit hellige Bjerg!«
7 Magamantala ako sa sugo: Si Jehova nag-ingon kanako: Ikaw mao ang akong anak; gianak ko ikaw niining adlawa.
Jeg kundgør HERRENS Tilsagn. Han sagde til mig: »Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!
8 Kanako mangayo ka, ug kanimo igahatag ko ang mga nasud nga imong panulondon, Ug mapanag-iya mo ang mga kinatumyang dapit sa yuta.
Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;
9 Pagadugmokon mo (sila) sa sungkod nga puthaw: Pagapulpugon mo (sila) ingon sa banga sa magkokolon.
med Jernspir skal du knuse dem og sønderslaa dem som en Pottemagers Kar!«
10 Busa karon, Oh mga hari, magmaalamon kamo, Magpatudlo kamo, mga maghuhukom sa yuta.
Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder raade, I Jordens Dommere,
11 Sa kahadlok, umalagad kamo kang Jehova, Ug managlipay kamo uban ang pagkurog.
tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!
12 Humalok kamo sa anak, aron siya dili masuko, ug mangawala kamo diha sa dalan, Kay ang kapungot niya mosilaub sa dili madugay. Bulahan kadtong tanan nga modangup diha kaniya.
Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgaar! Snart blusser hans Vrede op. Salig hver den, der lider paa ham!
