Mga Salmo 18
1 Gihigugma ko ikaw, Oh Jehova, ikaw ang akong kusog.
Til sangmesteren; av Herrens tjener David, som talte denne sangs ord til Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd. Og han sa: Herre, jeg har dig hjertelig kjær, min styrke!
2 Si Jehova mao ang akong bato, ug akong kuta, ug ang akong manluluwas; Dios ko, akong bato nga kanimo modangup ako; Taming ko, ug ang sungay sa akong kaluwasan, ang akong hataas nga torre.
Herren er min klippe og min festning og min frelser; min Gud er min klippe, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg.
3 Magatawag ako kang Jehova, nga mao ang takus pagadayegon: Busa maluwas ako gikan sa akong mga kaaway.
Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
4 Ang mga gapu sa kamatayon milikus kanako, Ug ang mga baha sa pagkadilidiosnon nagapahadlok kanako,
Dødens rep omspente mig, og fordervelsens strømmer forferdet mig.
Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig. (Sheol h7585)
6 Sa akong kagul-anan nagsangpit ako kang Jehova, Ug nagtu-aw ako sa akong Dios: Siya nagpatalinghug sa akong tingog gikan sa iyang templo, Ug ang akong pagtu-aw sa atubangan niya midangat sa iyang mga igdulungog.
I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for ham, til hans ører.
7 Unya ang yuta miuyog ug mikurog; Ang mga patukoranan usab sa mga bukid minglinog Ug nangauyog (sila) tungod sa iyang kasuko.
Da rystet og bevet jorden, og fjellenes grunnvoller skalv, og de rystet, for hans vrede var optendt.
8 May miutbo nga aso gikan sa iyang ilong, Ug gikan sa iyang baba ang kalayo milamoy: Ang mga baga gisiga niini.
Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
9 Gibawog usab niya ang mga langit, ug mikunsad siya. Ug ang mabaga nga kangitngit diha sa ilalum sa iyang mga tiil.
Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
10 Ug siya mikabayo sa ibabaw sa usa ka querubin ug milupad; Oo, naglupad-lupad siya sa ibabaw sa mga pako sa hangin.
Og han fór på kjeruber og fløi, og han fór hastig frem på vindens vinger.
11 Gibuhat niya ang kangitngit nga iyang tagoanan, nga maoy iyang tabil nga nagalibut kaniya, Kangitngit sa mga tubig, mga mabagang dag-um sa kalangitan.
Han gjorde mørke til sitt dekke, rundt omkring sig til sitt skjul, mørke vann, tykke skyer.
12 Sa kasilaw sa atubangan niya, ang iyang mabagang dag-um nanagpangangi, Ulan-nga-yelo ug mga baga sa kalayo.
Frem av glansen foran ham fór hans skyer frem, hagl og gloende kull.
13 Si Jehova usab midalugdog didto sa kalangitan, Ug ang Hataas Uyamut misinggit sa iyang tingog, Ulan-nga-yelo ug mga baga sa kalayo.
Og Herren tordnet i himmelen, den Høieste lot sin røst høre, hagl og gloende kull.
14 Ug gipana niya ang iyang mga udyong, ug gipatibulaag niya (sila) Oo, mga kilat nga daghanan uyamut, ug nakabungkag kanila.
Og han utsendte sine piler og spredte dem omkring - lyn i mengde og forvirret dem.
15 Unya mitungha ang mga kahiladman sa mga tubig, Ug ang mga patukoranan sa kalibutan naablihan, Sa imong pagbadlong, Oh Jehova, Tungod sa gininhawa sa imong ilong.
Da kom vannenes strømmer til syne, og jordens grunnvoller blev avdekket ved din trusel, Herre, for din neses åndepust.
16 Mipadala siya gikan sa itaas, gikuha niya ako; Gihaw-as niya ako gikan sa daghang mga tubig.
Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
17 Giluwas niya ako gikan sa akong gamhanan nga kaaway, ug gikan niadtong mga nanagdumot kanako; kay (sila) hilabihan sa pagkakusganon alang kanako.
Han fridde mig ut fra min sterke fiende og fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
18 (Sila) mingdangat kanako sa adlaw sa akong kalisud; Apan si Jehova mao ang akong sandiganan.
De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
19 Gipagawas usab ako ni Jehova ngadto sa dapit nga halapad; Giluwas niya ako, kay siya nahamuot kanako.
Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
20 Nagbalus si Jehova kanako sumala sa akong pagkamatarung; Sumala sa pagkalinis sa akong mga kamot, gitumbasan niya ako.
Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
21 Kay gibantayan ko ang mga dalan ni Jehova, Ug sa pagkadautan wala ako mobulag sa akong Dios.
For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud.
22 Kay ang tanan niyang mga tulomanon ania sa atubangan ko, Ug wala ko isalikway ang iyang kabalaoran gikan kanako.
For alle hans lover hadde jeg for øie, og hans bud lot jeg ikke vike fra mig.
23 Uban kaniya hingpit man usab ako, Ug naglikway ako gikan sa akong kadautan.
Og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
24 Busa gitumbasan ako ni Jehova sumala sa akong pagkamatarung, Sumala sa pagkalinis sa akong mga kamot diha sa atubangan sa iyang mga mata.
Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter mine henders renhet for hans øine.
25 Sa mga maloloy-on magapakita ikaw nga maloloy-on; Uban sa tawong hingpit, magapakita ikaw nga hingpit;
Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise mann viser du dig rettvis,
26 Uban sa maputli magapakita ikaw nga maputli; Ug uban sa hiwi, magapakita ikaw nga sukwahi.
mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
27 Kay ikaw magaluwas sa katawohan nga dinaugdaug; Apan pagapaubson mo ang mga mata nga palabilabihon.
For du frelser elendige folk, og du fornedrer høie øine.
28 Kay ikaw magadagkut sa akong lamparahan: Si Jehova nga akong Dios magahayag sa akong kangitngit.
For du lar min lampe skinne; Herren min Gud opklarer mitt mørke.
29 Kay uban kanimo magabungkag ako ug mga kasundalohan; Ug uban sa akong Dios molukso ako ibabaw sa usa ka kuta.
For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, og ved min Gud springer jeg over murer.
30 Mahitungod sa Dios, ang iyang dalan hingpit man: Ang pulong ni Jehova inulay; Siya mao ang taming sa tanang mga modangup kaniya.
Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
31 Kay kinsa ang laing Dios, gawas kang Jehova? Ug kinsa man ang usa ka bato gawas sa atong Dios,
For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe, uten vår Gud?
32 Ang Dios nga nagabakus kanako sa kusog, Ug nagahingpit sa akong dalan?
Den Gud som omgjorder mig med kraft og gjør min vei fri for støt,
33 Siya ang nagahimo sa akong mga tiil nga ingon sa mga tiil sa lagsaw: Ug nagabutang kanako ibabaw sa akong mga dapit nga hataas.
som gir mig føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider,
34 Siya nagatudlo sa akong mga kamot sa pagpanggubat; Sa pagkaagi nga ang akong mga bukton nagabusog sa pana nga tumbaga.
som oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
35 Ikaw usab nagahatag kanako sa taming sa imong kaluwasan; Ug ang imong toong kamot ang nagasagang kanako, Ug ang imong pagka-mapuangoron nagapadaku kanako.
Og du gir mig din frelse til skjold, og din høire hånd støtter mig, og din mildhet gjør mig stor.
36 Gipahalapad mo ang akong mga lakang sa ubos ko, Ug wala mahadalin-as ang akong mga tiil.
Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
37 Pagagukdon ko ang akong mga kaaway, ug agpason ko (sila) Dili ako motalikod nangtud nga mangaut-ut (sila)
Jeg forfølger mine fiender og når dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
38 Pagapatyon ko (sila) sa pagkaagi nga dili na (sila) arang makatindog: Mangapukan (sila) sa ilalum sa akong mga tiil.
Jeg knuser dem, så de ikke makter å reise sig; de faller under mine føtter.
39 Kay gibaksan mo ako sa kusog alang sa pagpanggubat: Gidaug mo tungod kanako kadtong mga mingtindog batok kanako.
Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
40 Gipatalikod mo usab kanako ang mga bukobuko sa akong mga kaaway, Aron maputol ko (sila) nga mga nanagdumot kanako.
Og mine fiender lar du vende mig ryggen, og mine avindsmenn utrydder jeg.
41 Mingtuaw (sila) apan walay bisan kinsa nga maluwas kanila: Bisan pa ngadto kang Jehova, apan siya wala motubag kanila.
De roper, men der er ingen frelser - til Herren, men han svarer dem ikke.
42 Unya gidugmok ko (sila) ingon sa abug sa atubangan sa hangin; Giyabyab ko (sila) ingon sa lapuk sa kadalanan.
Og jeg knuser dem som støv for vinden, jeg tømmer dem ut som søle på gatene.
43 Giluwas mo ako gikan sa mga pakigbugno sa katawohan; Gibuhat mo ako nga pangulo sa mga nasud: Usa ka katawohan nga wala ko hiilhi magaalagad kanako.
Du redder mig fra folkekamper, du setter mig til hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenmer, tjener mig.
44 Sa diha nga makadungog (sila) mahitungod kanako, magapasakup (sila) kanako; Ang mga dumuloong managpanugyan sa ilang kaugalingon kanako.
Bare de hører om mig, blir de mig lydige; fremmede kryper for mig.
45 Ang mga dumuloong magakahanaw, Ug manggula nga magakurog gikan sa ilang mga dapit nga tinakpan.
Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
46 Buhi man si Jehova; ug dalayegon ang akong bato; Ug igapahitaas ang Dios sa akong kaluwasan,
Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses Gud,
47 Bisan ang Dios nga nagapahamtang ug panimalus alang kanako, Ug nagasakup ug mga katawohan sa ilalum nako.
den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
48 Siya magaluwas kanako gikan sa akong mga kaaway; Oo, gituboy mo ako ibabaw kanila nga mingtindog batok kanako; Giluwas mo ako gikan sa tawo nga malupigon.
som frir mig ut fra mine fiender; ja, over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
49 Busa pagapasalamatan ko ikaw sa taliwala sa mga nasud, Oh Jehova, Ug pagaawiton ko ang mga pagdayeg sa imong ngalan.
Derfor vil jeg prise dig iblandt hedningene, Herre, og lovsynge ditt navn.
50 Dakung kaluwasan gihatag niya sa iyang hari, Ug nagapakita ug mahigugmaongkalolot sa iyang dinihog, Kang David ug sa iyang kaliwat hangtud sa walay katapusan.
Han gjør frelsen stor for sin konge, han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.
