Mga Salmo 147

1 Dayegon ninyo si Jehova; Kay maayo man ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios; Kay kini matahum ug angay ang pagdayeg.

Halleluja! Ja, det är gott att lovsjunga vår Gud, ja, det är ljuvligt; lovsång höves oss.

2 Si Jehova nagapatindog sa Jerusalem; Ginatigum niya sa tingub ang mga sinalikway sa Israel.

HERREN är den som bygger upp Jerusalem, Israels fördrivna samlar han tillhopa.

3 Iyang ginaayo ang kasingkasing nga nangadugmok, Ug ginabugkosan niya ang ilang mga samad.

Han helar dem som hava förkrossade hjärtan, och deras sår förbinder han.

4 Iyang ginaisip ang gidaghanon sa mga bitoon; Nagahingalan siya kanilang tanan sa ilang mga ngalan.

Han bestämmer stjärnornas mängd, han nämner dem alla vid namn.

5 Daku ang atong Ginoo, ug sa gahum nga dili hitupngan; Ug ang iyang salabutan walay kinutoban.

Vår Herre är stor och väldig i kraft, hans förstånd har ingen gräns.

6 Ginasapnay ni Jehova ang mga maaghup: Ginapukan niya ang mga dautan ngadto sa yuta.

HERREN uppehåller de ödmjuka, men de ogudaktiga slår han till jorden.

7 Manag-awit kamo kang Jehova nga adunay mga pasalamat; Manag-awit kamo nga adunay alpa ngadto sa atong Dios,

Höjen sång till HERREN med tacksägelse, lovsjungen vår Gud till harpa,

8 Nga nagatabon sa kalangitan sa mga panganod, Nga nagatagana sa ulan alang sa yuta, Nga nagapaturok sa balili ibabaw sa kabukiran.

honom som betäcker himmelen med moln, honom som bereder regn åt jorden, honom som låter gräs skjuta upp på bergen,

9 Siya nagahatag sa mananap sa iyang makaon, Ug sa mga kuyabog sa mga uwak nga nanag-iyagak.

honom som giver föda åt djuren, åt korpens ungar som ropa.

10 Wala niya kahimut-i ang kusog sa kabayo: Siya walay kalipay sa mga tiil nga matulin sa tawo.

Han har icke sin lust i hästens styrka, hans behag står ej till mannens snabbhet.

11 Ang kalipay ni Jehova anaa kanila nga may kahadlok kaniya, Anaa niadtong mga nagalaum sa iyang mahigugmaong-kalolot.

HERRENS behag står till dem som frukta honom, till dem som hoppas på hans nåd.

12 Dayega si Jehova, Oh Jerusalem; Dayegon mo ang imong Dios, Oh Sion.

Jerusalem, prisa HERREN; Sion, lova din Gud.

13 Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; Siya nanalangin sa imong mga anak nga anaa sa sulod nimo.

Ty han har gjort bommarna för dina portar fasta; han har välsignat dina barn i dig.

14 Gibuhat niya ang pakigdait diha sa imong mga utlanan; Iyang ginabusog ikaw sa katambok sa trigo.

Han skaffar dina gränser frid, han mättar dig med bästa vete.

15 Siya nagapadla sa iyang sugo sa ibabaw sa yuta; Sa matulin gayud nagadalagan ang iyang pulong.

Han låter sitt tal gå ut till jorden, hans ord löper åstad med hast.

16 Siya nagahatag sa nieve sama sa balhibo sa carnero; Ginasaliyab niya ang tun-og sama sa mga abo.

Han låter snö falla såsom ull, rimfrost strör han ut såsom aska.

17 Ginasalibay niya ang iyang yelo sama sa mga tinipak sa tinapay: Sa atubangan sa iyang katugnaw kinsa ba ang makaantus?

Han kastar sitt hagel såsom smulor; vem kan bestå för hans frost?

18 Siya nagapadala sa iyang pulong, ug ginatunaw (sila) Ginapahuros niya ang iyang hangin, ug mingbul-og ang katubigan.

Åter sänder han sitt ord, då smälter det frusna; sin vind låter han blåsa, då strömmar vatten.

19 Ginapakita niya ang iyang pulong kang Jacob, Ang iyang kabalaoran ug ang iyang mga tulomanon kang Israel.

Han har förkunnat för Jakob sitt ord, för Israel sina stadgar och rätter.

20 Wala niya buhata ang ingon niini sa bisan unsa nga nasud; Ug mahitungod sa iyang mga tulomanon, (sila) wala manghibalo q2 niana. Dayegon ninyo si Jehova.

Så har han icke gjort för något hednafolk; och hans rätter, dem känna de icke. Halleluja!