Mga Salmo 147
1 Dayegon ninyo si Jehova; Kay maayo man ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios; Kay kini matahum ug angay ang pagdayeg.
Praise ye Yah, For it is good, to make melody to our GOD, —For it is delightful, seemly is praise!
2 Si Jehova nagapatindog sa Jerusalem; Ginatigum niya sa tingub ang mga sinalikway sa Israel.
Yahweh, is building Jerusalem, The outcasts of Israel, will he gather together.
3 Iyang ginaayo ang kasingkasing nga nangadugmok, Ug ginabugkosan niya ang ilang mga samad.
He is healing the broken in heart, —and binding up their hurts.
4 Iyang ginaisip ang gidaghanon sa mga bitoon; Nagahingalan siya kanilang tanan sa ilang mga ngalan.
Counting the number of the stars, To all of them—names, he giveth.
5 Daku ang atong Ginoo, ug sa gahum nga dili hitupngan; Ug ang iyang salabutan walay kinutoban.
Great is our Lord, and of abounding strength, And, his knowledge, cannot be expressed.
6 Ginasapnay ni Jehova ang mga maaghup: Ginapukan niya ang mga dautan ngadto sa yuta.
Yahweh, relieveth the humbled! casting the lawless down to the earth.
7 Manag-awit kamo kang Jehova nga adunay mga pasalamat; Manag-awit kamo nga adunay alpa ngadto sa atong Dios,
Respond to Yahweh with thanksgiving, Make melody to our God with the lyre.
8 Nga nagatabon sa kalangitan sa mga panganod, Nga nagatagana sa ulan alang sa yuta, Nga nagapaturok sa balili ibabaw sa kabukiran.
Who covereth the heavens with clouds, preparing rain for the earth, who causeth the mountains to sprout grass:
9 Siya nagahatag sa mananap sa iyang makaon, Ug sa mga kuyabog sa mga uwak nga nanag-iyagak.
Giving, to the beast, its food, to the young ravens, when they cry.
10 Wala niya kahimut-i ang kusog sa kabayo: Siya walay kalipay sa mga tiil nga matulin sa tawo.
Not in the strength of the horse, doth he delight, Not in the legs of a man, hath he pleasure:
11 Ang kalipay ni Jehova anaa kanila nga may kahadlok kaniya, Anaa niadtong mga nagalaum sa iyang mahigugmaong-kalolot.
Yahweh, hath pleasure, in them who revere him, in them who wait for his lovingkindness.
12 Dayega si Jehova, Oh Jerusalem; Dayegon mo ang imong Dios, Oh Sion.
Laud thou, O Jerusalem, Yahweh, Praise thy God, O Zion:
13 Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; Siya nanalangin sa imong mga anak nga anaa sa sulod nimo.
For he hath strengthened the bars of thy gates, He hath blessed thy children in thy midst:
14 Gibuhat niya ang pakigdait diha sa imong mga utlanan; Iyang ginabusog ikaw sa katambok sa trigo.
Who maketh thy boundaries to be peace, With the marrow of wheat, doth he satisfy thee:
15 Siya nagapadla sa iyang sugo sa ibabaw sa yuta; Sa matulin gayud nagadalagan ang iyang pulong.
Who sendeth his utterance to the earth, How swiftly, runneth his word!
16 Siya nagahatag sa nieve sama sa balhibo sa carnero; Ginasaliyab niya ang tun-og sama sa mga abo.
Who giveth snow like wool, Hoar-frost—like ashes, he scattereth:
17 Ginasalibay niya ang iyang yelo sama sa mga tinipak sa tinapay: Sa atubangan sa iyang katugnaw kinsa ba ang makaantus?
Casting forth his ice like crumbs, Before his cold, who can stand?
18 Siya nagapadala sa iyang pulong, ug ginatunaw (sila) Ginapahuros niya ang iyang hangin, ug mingbul-og ang katubigan.
He sendeth forth his word and melteth them, He causeth his wind to blow, the waters, stream along:
19 Ginapakita niya ang iyang pulong kang Jacob, Ang iyang kabalaoran ug ang iyang mga tulomanon kang Israel.
Declaring his word unto Jacob, His statutes and his regulations, unto Israel.
20 Wala niya buhata ang ingon niini sa bisan unsa nga nasud; Ug mahitungod sa iyang mga tulomanon, (sila) wala manghibalo q2 niana. Dayegon ninyo si Jehova.
He hath not dealt so with any nation, and, his regulations, he maketh not known to them. Praise ye Yah!
