Mga Salmo 147

1 Dayegon ninyo si Jehova; Kay maayo man ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios; Kay kini matahum ug angay ang pagdayeg.

Lover Herren! thi det er godt at synge vor Gud Psalmer; thi det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

2 Si Jehova nagapatindog sa Jerusalem; Ginatigum niya sa tingub ang mga sinalikway sa Israel.

Herren bygger Jerusalem, han samler de fordrevne af Israel.

3 Iyang ginaayo ang kasingkasing nga nangadugmok, Ug ginabugkosan niya ang ilang mga samad.

Han helbreder dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og forbinder deres Saar.

4 Iyang ginaisip ang gidaghanon sa mga bitoon; Nagahingalan siya kanilang tanan sa ilang mga ngalan.

Han sætter Tal paa Stjernerne, han nævner dem alle sammen ved Navn.

5 Daku ang atong Ginoo, ug sa gahum nga dili hitupngan; Ug ang iyang salabutan walay kinutoban.

Stor er vor Herre og vældig i Kraft, der er intet Maal paa hans Forstand.

6 Ginasapnay ni Jehova ang mga maaghup: Ginapukan niya ang mga dautan ngadto sa yuta.

Herren oprejser de sagtmodige; de ugudelige fornedrer han til Jorden.

7 Manag-awit kamo kang Jehova nga adunay mga pasalamat; Manag-awit kamo nga adunay alpa ngadto sa atong Dios,

Svarer Herren med Taksigelse, synger vor Gud Psalmer til Harpe;

8 Nga nagatabon sa kalangitan sa mga panganod, Nga nagatagana sa ulan alang sa yuta, Nga nagapaturok sa balili ibabaw sa kabukiran.

ham, som bedækker Himmelen med Skyer, ham, som beskikker Regn paa Jorden, ham, som lader Græs gro paa Bjergene;

9 Siya nagahatag sa mananap sa iyang makaon, Ug sa mga kuyabog sa mga uwak nga nanag-iyagak.

ham, som giver Føde til Kvæget, til Ravnens Unger, som skrige.

10 Wala niya kahimut-i ang kusog sa kabayo: Siya walay kalipay sa mga tiil nga matulin sa tawo.

Hans Lyst er ikke Hestens Styrke; han har ikke Behag i Mandens raske Ben.

11 Ang kalipay ni Jehova anaa kanila nga may kahadlok kaniya, Anaa niadtong mga nagalaum sa iyang mahigugmaong-kalolot.

Behag har Herren til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed.

12 Dayega si Jehova, Oh Jerusalem; Dayegon mo ang imong Dios, Oh Sion.

O, Jerusalem! pris Herren; o, Zion! lov din Gud.

13 Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; Siya nanalangin sa imong mga anak nga anaa sa sulod nimo.

Thi han har gjort dine Portes Stænger stærke, han har velsignet dine Børn i din Midte.

14 Gibuhat niya ang pakigdait diha sa imong mga utlanan; Iyang ginabusog ikaw sa katambok sa trigo.

Han beskikker Fred i dine Landemærker, han mætter dig med den bedste Hvede.

15 Siya nagapadla sa iyang sugo sa ibabaw sa yuta; Sa matulin gayud nagadalagan ang iyang pulong.

Han sender sit Ord til Jorden, hans Beføling løber saare hastelig.

16 Siya nagahatag sa nieve sama sa balhibo sa carnero; Ginasaliyab niya ang tun-og sama sa mga abo.

Han lader Sne lægge sig som Uld, han udstrør Rimfrost som Aske.

17 Ginasalibay niya ang iyang yelo sama sa mga tinipak sa tinapay: Sa atubangan sa iyang katugnaw kinsa ba ang makaantus?

Han udkaster sin Is som Billinger; hvo kan staa for hans Kulde?

18 Siya nagapadala sa iyang pulong, ug ginatunaw (sila) Ginapahuros niya ang iyang hangin, ug mingbul-og ang katubigan.

Han sender sit Ord og smelter den; han lader sit Vejr blæse, saa flyde Vandene hen.

19 Ginapakita niya ang iyang pulong kang Jacob, Ang iyang kabalaoran ug ang iyang mga tulomanon kang Israel.

Han kundgør Jakob sine Ord, Israel sine Skikke og sine Love.

20 Wala niya buhata ang ingon niini sa bisan unsa nga nasud; Ug mahitungod sa iyang mga tulomanon, (sila) wala manghibalo q2 niana. Dayegon ninyo si Jehova.

Saaledes har han ikke gjort ved noget andet Folk, og Lovene dem kende de ikke. Halleluja!