Mga Salmo 139
1 Oh Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nahibalo kanako.
“To the chief musician, by David, a psalm.” O Lord! thou hast searched me through, and thou knowest [me].
2 Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog; Ikaw nakasabut sa akong hunahuna bisan sa halayo.
Thou indeed knowest my sitting down and my rising up, thou understandest my thinking while yet afar off.
3 Ikaw nagasusi sa akong alagianan ug sa akong paghigda, Ug ikaw nahibalo sa tanan ko nga mga dalan.
My walking and my lying down hast thou limited, and with all my ways art thou acquainted.
4 Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, Kondili, Oh Jehova, ania karon, ang tanan hibaloan nimo.
For, while there is not a word on my tongue, lo, thou, O Lord, knowest it entirely.
5 Sa likod ug sa atubangan gibantayan mo ako, Ug kanako gitapion mo ang imong kamot.
Behind and before hast thou hedged me in, and thou placest upon me thy hand.
6 Alang kanako katingalahan kining kinaadmana; Kini hataas, dili ako makakab-ut niini.
Too wonderful is such knowledge for me: it is too exalted, I cannot attain unto it.
7 Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? Kun asa ba ako mokalagiw gikan sa imong presencia?
Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee away from thy presence?
8 Kong mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw: Kong sa Sheol pagabuhaton ko ang akong higdaanan, ania karon, didto atua ikaw. (Sheol h7585)
If I should ascend into heaven, thou art there; and if I should make my bed in the nether world, behold, thou art there. (Sheol h7585)
9 Kong itaud ko ang mga pako sa kaadlawon, Ug magapuyo sa labing mga kinatumyang dapit sa dagat;
If I should lift up the wings of the morning-dawn, if I should dwell in the uttermost parts of the sea:
10 Bisan pa didto magamando ang imong kamot kanako, Ug ang imong toong kamot magagunit kanako.
Even there would thy hand lead me, and thy right hand would seize hold of me.
11 Kong moingon ako: Sa pagkamatuod, ang kangitngit motikyup kanako. Ug ang kahayag nga nagalibut kanako mahimong gabii;
If I said, Surely darkness shall enshroud me, and into night [be turned] the light about me:
12 Bisan ngani ang kangitngit dili makatago gikan kanimo, Kondili ang kagabhion mohayag ingon sa kasanag sa adlaw: Kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang.
Yet even darkness can obscure nothing from thee; but the night will shine like the day; both the darkness and the light are alike [to thee].
13 Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin: Sa tagoangkan sa akong inahan, imong gitabonan ako.
For thou possessest my reins: thou hast covered me in my mother's womb.
14 Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo; tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamut ang pagbuhat kanako: Kahibulongan man ang imong mga buhat; Ug kini hibaloan kaayo sa akong kalag.
I will thank thee therefore, that I am [so] fearfully [and] wonderfully made: wonderful are thy works; and that my soul knoweth right well.
15 Ang akong lawas wala hisalipdi gikan kanimo, Sa diha nga sa tago gibuhat ako, Ug sa pagbuhat nga kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta.
My being was not concealed from thee, when I was made in secret, when I was [so to say] embroidered in the lowest parts of the earth.
16 Sa wala pa mahingpit ang lawas ko, nakita na sa imong mga mata; Ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, Bisan pa ngani ang mga adlaw nga natudlo alang kanako, Sa diha nga wala pay miabut kanila.
My undeveloped substance did thy eyes see; and in thy book were all of them written down—the days which have been formed, while yet not one of them was here.
17 Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako, Oh Dios! Pagkadaku sa hilabihan ang gidaghanon nila!
And how precious are unto me thy thoughts, O God! how mightily great is their sum!
18 Kong isipon ko (sila) labing daghan pa (sila) kay sa gidaghanon sa balas: Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo.
Should I count them, they would be more numerous than the sand: I awake, and I am still with thee.
19 Sa pagkamatuod gayud imong pagapatyon ang tawong dautan, Oh Dios: Busa pahalayo kamo kanako, kamong mga tawo nga giuhaw sa dugo.
If thou wouldst but slay the wicked, O God! and ye men of blood, depart from me.
20 Kay sa mga pasipala, nanagsulti (sila) batok kanimo, Ug ang imong mga kaaway nanaggamit sa imong ngalan sa walay kapuslanan.
Who speak of thee for a wicked end, thy enemies, that bear [thy name] for a vain purpose.
21 Wala ba nako pagdumti (sila) Oh Jehova, (sila) nga nanagdumot kanimo? Ug wala ba ako masubo niadtong nanagpanukol batok kanimo?
Behold, those that hate thee I ever hate, O Lord; and for those that rise up against thee do I feel loathing.
22 Gidumtan ko (sila) uban sa hingpit nga pagdumot: (Sila) nahimong akong mga kaaway.
With the utmost hatred do I hate them: enemies are they become unto me.
23 Susiha ako, Oh Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing: Sulayi ako, ug hibaloi ang akong mga hunahuna;
Search me through, O God, and know my heart; probe me, and know my thoughts:
24 Ug tan-awa kong kanako aduna bay dalan sa pagkadautan, Ug mandoi ako sa dalan nga walay katapusan.
And see if there be a way of perverseness in me, and lead me on the way of eternity.
