Mga Salmo 131

1 Jehova, ang akong kasingkasing dili palabilabihon, ni mapahitason ang akong mga mata; Ni magabansay-bansay ako sa akong kaugalingon alang sa mga dagkung butang, Kun sa mga butang nga hilabihan da ka katingalahan alang kanako.

Adonai, my heart is not haughty, nor my eyes lofty; nor do I concern myself with great matters, or things too wonderful for me.

2 Sa pagkatinuod gialam-alaman kore ug gipahilum ko ang akong kalag; Sama sa usa ka bata nga gilutas sa iyang inahan, Sama sa usa ka bata nga gilutas ang akong kalag sa sulod nako.

Surely I have stilled and quieted my soul, like a weaned child with his mother, like a weaned child is my soul within me.

3 Oh Israel, lumaum ka kang Jehova Sukad karon ngadto sa umalabut ug sa walay katapusan.

Israel [God prevails], hope in Adonai, from this time forward and forever more.