< Mga Salmo 130 >

1 Gikan sa mga kahiladman, nagtuaw ako kanimo, Oh Jehova.
Grádicsok éneke. A mélységből kiáltok hozzád, Uram!
2 Ginoo, patalinghugi ang akong tingog: Papatalinghugi sa imong mga igdulungog Ang tingog sa akong mga pagpangaliyupo.
Uram, hallgasd meg az én szómat; legyenek füleid figyelmetesek könyörgő szavamra!
3 Kong ikaw, Jehova, magatimaan pa unta sa mga kasal-anan, Oh Ginoo, kinsa ba ang arang makabarug?
Ha a bűnöket számon tartod, Uram: Uram, kicsoda maradhat meg?!
4 Apan adunay pagpasaylo diha kanimo, Aron ikaw takus gayud nga kahadlokan.
Hiszen te nálad van a bocsánat, hogy féljenek téged!
5 Nagahulat ako kang Jehova, ang akong kalag nagahulat, Ug sa iyang pulong milaum ako.
Várom az Urat, várja az én lelkem, és bízom az ő igéretében.
6 Ang akong kalag nagahulat sa Ginoo Labaw niadtong mga magbalantay nga nanagpaabut sa kabuntagon; Oo, labaw kay sa mga tawong-magbalantay nga nagapaabut sa kabuntagon.
Várja lelkem az Urat, jobban, mint az őrök a reggelt, az őrök a reggelt.
7 Oh Israel, lumaum ka kang Jehova; Kay kang Jehova anaa ang mahigugmaong-kalolot, Ug kaniya anaa ang madagayaong pagtubos.
Bízzál Izráel az Úrban, mert az Úrnál van a kegyelem, és bőséges nála a szabadítás!
8 Ug siya magatubos sa Israel Gikan sa tanan niyang mga kasal-anan.
Meg is szabadítja ő Izráelt minden ő bűnéből.

< Mga Salmo 130 >