Mga Salmo 130

1 Gikan sa mga kahiladman, nagtuaw ako kanimo, Oh Jehova.

Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!

2 Ginoo, patalinghugi ang akong tingog: Papatalinghugi sa imong mga igdulungog Ang tingog sa akong mga pagpangaliyupo.

Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.

3 Kong ikaw, Jehova, magatimaan pa unta sa mga kasal-anan, Oh Ginoo, kinsa ba ang arang makabarug?

Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?

4 Apan adunay pagpasaylo diha kanimo, Aron ikaw takus gayud nga kahadlokan.

Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.

5 Nagahulat ako kang Jehova, ang akong kalag nagahulat, Ug sa iyang pulong milaum ako.

Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.

6 Ang akong kalag nagahulat sa Ginoo Labaw niadtong mga magbalantay nga nanagpaabut sa kabuntagon; Oo, labaw kay sa mga tawong-magbalantay nga nagapaabut sa kabuntagon.

Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.

7 Oh Israel, lumaum ka kang Jehova; Kay kang Jehova anaa ang mahigugmaong-kalolot, Ug kaniya anaa ang madagayaong pagtubos.

Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.

8 Ug siya magatubos sa Israel Gikan sa tanan niyang mga kasal-anan.

Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.