< Mga Salmo 129 >

1 Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatanon hangtud karon, Ipasulti sa Israel karon,
De trængte mig haardt fra min Ungdom af — saa sige Israel! —
2 Sa nakadaghan gisakit ako nila sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Apan (sila) wala makadaug batok kanako.
de trængte mig haardt fra min Ungdom af; dog kunde de ikke overvælde mig.
3 Ang mga magdadaro nanagdaro sa ibabaw sa akong boko-boko; Nanaghimo (sila) ug hatag-as nga mga tudling.
Plovmændene pløjede paa min Ryg, de droge deres Furer lange.
4 Si Jehova matarung man: Iyang gipamugto ang mga gapus sa mga dautan.
Herren er retfærdig, han overhuggede de ugudeliges Reb.
5 Pakaulawi (sila) ug papasibuga (sila) Ngatanan (sila) nga nanagdumot sa Sion.
De skulle beskæmmes og vige tilbage, alle de, som hade Zion.
6 Himoa (sila) nga ingon sa mga balili diha sa mga atop sa balay, Nga mangalaya sa dili pa (sila) motubo;
De skulle blive som Græs paa Tagene, som tørres, førend nogen oprykker det;
7 Nga niini ang kamot sa mag-aani dili mapuno, Ni mapuno ang sabakan niya nga nagabugkos sa mga binangan sa mga uhay:
af hvilket Høstmanden ikke fylder sin Haand, ej heller den, som binder Neg, sin Arm.
8 Ni manag-ingon ang nanagpangangi: Ang panalangin ni Jehova anaa unta kaninyo; Managpanalangin kami kaninyo sa ngalan ni Jehova.
Og de, som gaa forbi, sige ikke: Herrens Velsignelse være over eder! Vi velsigne eder i Herrens Navn.

< Mga Salmo 129 >