Mga Salmo 128

1 Bulahan ang tagsatagsa nga may kahadlok kang Jehova, Nga nagalakaw sa iyang mga dalan.

Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!

2 Kay ikaw magakaon sa kinabudlayan sa imong mga kamot: Magamalipayon ikaw, ug adunay kaayohan uban kanimo.

Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.

3 Ang imong asawa mahimong ingon sa mabungaon nga parras, Sa mga kasuokang dapit sa imong balay; Ang imong mga anak ingon sa mga tanum nga oliva, Nga managlibut sa imong lamesa.

Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.

4 Ania karon, sa ingon niini pagabulahanon ang tawo Nga may kahadlok kang Jehova.

Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.

5 Si Jehova magapanalangin kanimo gikan sa Sion: Ug masud-ong mo ang kaayohan sa Jerusalem sa tanang mga adlaw sa imong kinabuhi.

Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!

6 Oo, masud-ong mo ang imong mga anak sa imong mga anak. Ang pakigdait sa ibabaw sa Israel.

Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!