< Mga Salmo 127 >

1 Gawas nga si Jehova ang magatukod sa balay, Kawang lamang ang kahago niadtoong mga nagatukod niini: Gawas nga si Jehova ang magabantay sa ciudad, Kawang lamang ang pagtukaw sa tawo-nga-magbalantay.
Maliban na lang kung si Yahweh ang magtatayo ng bahay, walang saysay ang trabaho ng mga nagtayo nito. Maliban na lang na si Yahweh ang magbabantay ng lungsod, walang saysay ang pagbabantay ng mga tagapagbantay nito.
2 Kawang lamang ang inyong pagbangon sayo sa kabuntagon, Aron magalangan sa pagpahulay, Sa pagkaon sa tinapay sa kabudlay; Kay niini siya nagahatag sa iyang mga hinigugma sa katulogon.
Walang saysay na ikaw ay gumising ng maaga at umuwi nang gabing-gabi, o kainin ang tinapay na pinaghirapan, dahil si Yahweh ang nagbibigay ng pinakaaasam na tulog.
3 Ania karon, ang mga kabataan mao ang panulondon ni Jehova; Ug ang bunga sa tagoangkan maoy iyang balus.
Masdan mo, ang mga bata ay isang pamana mula kay Yahweh at ang bunga ng sinapupunan ay isang gantimpala mula sa kaniya.
4 Ingon sa mga udyong nga anaa sa kamot sa tawong gamhanan, Mao usab ang kabataan sa pagkabatan-on.
Tulad ng mga palaso sa kamay ng isang mandirigma, gayundin ang mga anak ng iyong kabataan.
5 Malipayon ang tawo nga ang iyang baslayan napuno sa mga udyong: Dili (sila) mabutang sa kaulawan, Sa mosulti na (sila) sa ilang mga kaaway diha sa ganghaan.
Mapalad ang taong puno ang kaniyang talangga ng palaso. Hindi siya malalagay sa kahihiyan kapag hinarap niya ang kaniyang mga kaaway sa tarangkahan.

< Mga Salmo 127 >