Mga Salmo 119
1 Bulahan (sila) nga mga hingpit sa dalan, Nga nanaglakaw sa Kasugoan ni Jehova.
Salige de, hvis Vandel er fuldkommen, de, som vandrer i HERRENS Lov.
2 Bulahan (sila) nga nanagbantay sa iyang mga pagpamatuod, Nga sa bug-os nilang kasingkasing nanagpangita kaniya.
Salige de, der agter paa hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte,
3 Oo, (sila) wala magbuhat sa dili-pagkamatarung; (Sila) nanaglakaw sa iyang mga dalan.
de, som ikke gør Uret, men vandrer paa hans Veje.
4 Ikaw nagsugo kanamo mahatungod sa imong mga lagda, Aron among pagabantayan (sila) sa makugihon gayud.
Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
5 Oh hinaut unta nga mahamutang ang akong mga dalan Sa pagtuman sa imong kabalaoran!
O, maatte jeg vandre med faste Skridt, saa jeg holder dine Vedtægter!
6 Unya dili na ako pagapakaulawan, Sa mabantayan ko na ang tanan mong mga sugo.
Da skulde jeg ikke blive til Skamme, thi jeg saa hen til alle dine Bud.
7 Magapasalamat ako kanimo uban sa katul-id sa kasingkasing, Sa pagkakat-on ko sa imong mga matarung nga paghukom.
Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærds Lovbud.
8 Pagabantayan ko ang imong kabalaoran: Oh hinaut unta nga ako dili mo gayud pagabiyaan.
Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
9 Unsay igahinlo sa usa ka batan-on sa iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon subay sa imong pulong.
Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at holde sig efter dit Ord.
10 Uban sa bug-os ko nga kasingkasing gipangita ko ikaw: Oh ayaw itugot nga ako mahisalaag gikan sa imong mga sugo.
Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 Sa akong kasingkasing ginatipigan ko ang imong pulong, Aron dili ako makasala batok kanimo.
Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
12 Dalayegon ikaw, Oh Jehova: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
13 Sa akong mga ngabil gisugilon ko Ang tanang mga tulomanon sa imong baba.
Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
14 Nagakalipay ako sa dalan sa imong mga pagpamatuod, Ingon sa gidaghanon sa tanang mga bahandi.
Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
15 Sa imong mga lagda magapalandong ako, Ug magatahud ako sa imong mga dalan.
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Magakalipay ako sa akong kaugalingon diha sa imong kabalaoran: Dili ako malimot sa imong pulong.
I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
17 Ibubo sa kadagaya ang kalooy mo sa imong alagad, aron mabuhi ako; Sa ingon niini magabantay ako sa imong pulong.
Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
18 Bukha ang akong mga mata, aron makatan-aw ako Sa mga katingalahang butang gikan sa imong Kasugoan.
Oplad mine Øjne, at jeg maa skue de underfulde Ting i din Lov.
19 Ako dumuloong dinhi sa yuta: Ayaw itungina ang imong mga sugo gikan kanako.
Fremmed er jeg paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 Nadugmok ang akong kalag tungod sa pagpangandoy Sa imong mga tulomanon sa tanang mga panahon.
Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
21 Gibadlong mo ang mga palabilabihon nga mga tinunglo, Nga nanghimulag gikan sa imong mga sugo.
Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
22 Palaa gikan kanako ang kaulawan ug ang pagkatalamayon; Kay ang imong mga pagpamatuod gibantayan ko.
Vælt Haan og Ringeagt fra mig, thi jeg agter paa dine Vidnesbyrd.
23 Ang mga principe usab nanaglingkod ug nanagsulti batok kanako; Apan ang imong alagad nagapalandong sa imong kabalaoran.
Om Fyrster oplægger Raad imod mig, grunder din Tjener paa dine Vedtægter.
24 Ang imong mga pagpamatuod usab maoy akong kalipay Ug akong mga magtatambag
Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Raad.
25 Mipilit sa abug ang akong kalag: Buhion mo ako sumala sa imong pulong.
I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
26 Gipahayag ko ang akong mga dalan, ug ikaw mitubag kanako: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
27 Ipasabut kanako ang dalan sa imong mga lagda: Sa ingon niini magapalandong ako sa imong mga katingalahang buhat.
Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde paa dine Undere.
28 Natunaw ang akong kalag tungod sa kaguol: Lig-ona ako sumala sa imong pulong.
Af Kummer græder min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
29 Ipahalayo gikan kanako ang dalan sa kabakakan; Ug ihatag kanako ang imong Kasugoan sa pagkamapuanguron.
Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Naade din Lov!
30 Napili ko ang dalan sa pagkamatinumanon: Gibutang ko ang imong mga tulomanon sa atubangan ko.
Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attraar jeg.
31 Napabilin ako sa dakung pagmatngon sa imong mga pagpamatuod: Oh Jehova, ayaw ako ibutang sa kaulawan.
Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
32 Sa dalan sa imong mga sugo magadalagan ako, Sa diha nga pagapadakuon mo ang akong kasingkasing.
Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at aande frit.
33 Tudloi ako, Oh Jehova, sa dalan sa imong kabalaoran; Ug pagabantayan ko kini hangtud sa katapusan.
Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, saa jeg agter derpaa til Enden.
34 Hatagi ako ug salabutan, ug pagabantayan ko ang imong Kasugoan; Oo, pagatumanon ko kini uban sa bug-os ko nga kasingkasing.
Giv mig Kløgt, saa jeg agter paa din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
35 Mandoi ako sa dalan sa imong mga sugo; Kay niini anaa ang akong kalipay
Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
36 Ikiling mo ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, Ug dili ngadto sa kailibgon.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
37 Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan, Ug hatagi ako ug kinabuhi sa imong mga dalan.
Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
38 Palig-ona ang imong pulong nganhi sa imong alagad, Nga nagatudlo sa pagkahadlok kanimo.
Stadfæst for din Tjener dit Ord, saa jeg lærer at frygte dig.
39 Kuhaa gikan kanako ang kaulawan nga akong nahadlokan; Kay maayo ang imong mga tulomanon.
Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
40 Ania karon, ginatinguha ko ang imong mga lagda: Hatagi ako ug kinabuhi sa imong pagkamatarung.
Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
41 Ipadangat usab nganhi kanako ang imong mahigugmaong-kalolot, Oh Jehova, Bisan ang imong kaluwasan, sumala sa imong pulong.
Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
42 Sa ingon niana, makabaton ako ug tubag alang kaniya nga nagapakaulaw kanako; Kay misalig ako sa imong pulong.
saa jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler paa dit Ord.
43 Ug ayaw pagkuhaa sa tuman ang pulong sa kamatuoran gikan sa akong baba; Kay ako milaum diha sa imong mga tulomanon.
Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier paa dine Lovbud.
44 Sa ingon niana, pagabantayan ko sa kanunay ang imong Kasugoan Sa katuigan nga walay katapusan.
Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
45 Ug magalakaw ako sa kagawasan; Kay gipangita ko ang imong mga lagda.
jeg vil vandre i aabent Land, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
46 Ug igasulti ko usab ang imong mga pagpamatuod sa atubangan sa mga hari, Ug wala mahamutang sa kaulawan.
Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
47 Ug sa akong kaugalingon magakalipay ako sa imong mga sugo, Nga gihigugma ko.
jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højligen elsker;
48 Pagabayawon ko usab ang akong mga kamot ngadto sa imong mga sugo, nga gihigugma ko; Ug magapalandong ako diha sa imong kabalaoran.
jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde paa dine Vedtægter.
49 Hinumdumi ang pulong nga gihatag mo sa imong alagad, Tungod kay imo akong gipalaum.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig haabe.
50 Mao kini ang kalipay ko sa akong kagul-anan; Kay ang imong pulong naghatag kanako ug kinabuhi.
Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
51 Ang mga palabilabihon nanagyubit kanako sa hilabihan gayud: Apan wala ako mobulag gikan sa imong Kasugoan.
De frække haaned mig saare, dog veg jeg ej fra din Lov.
52 Nahinumdum ako, Oh Jehova, sa kanhi mong mga tulomanon, Ug nalipay ako sa akong kaugalingon.
Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
53 Ang mainit nga kaligutgut migahum kanako, Tungod sa tawong dautan nga mibulag gikan sa imong Kasugoan.
Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
54 Ang imong kabalaoran nahimo nga mga alawiton ko Sa balay sa akong pagpanlangyaw.
Dine Vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
55 Sa kagabhion nahinumdum ako sa imong ngalan, Oh Jehova, Ug gibantayan ko ang imong Kasugoan.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
56 Kini nabatonan ko, Tungod kay gibantayan ko ang imong mga lagda.
Det blev min lykkelige Lod: at agte paa dine Befalinger.
57 Si Jehova mao ang akong bahin: Ako miingon nga magabantay ako sa imong mga pulong.
Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
58 Ang imong paglaban gipakilooy ko uban sa bug-os ko nga kasingkasing: Kaloy-i ako sumala sa imong pulong.
Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig naadig efter dit Ord!
59 Gipalandong ko ang akong mga dalan, Ug gipabalik ko ang akong mga tiil ngadto sa imong mga pagpamatuod.
Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Midali ako, ug wala magdugay, Sa pagtuman sa imong mga sugo.
Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
61 Ang mga gapus sa mga dautan gipanglikus kanako; Apan wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
62 Sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo Tungod sa imong mga tulomanon nga matarung.
Jeg staar op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
63 Kauban ako sa tanang mga may kahadlok kanimo, Ug kanila nga nanagtuman sa imong mga lagda.
Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
64 Ang yuta, Oh Jehova, napuno sa imong mahigugmaong-kalolot: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
65 Maayo ang gibuhat mo sa imong alagad, Oh Jehova, sumala sa imong pulong.
Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
66 Tudloi ako sa maayong paghukom ug kinaadman;
Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror paa dine Bud.
67 Sa wala pa ako pagsakita, nahisalaag ako; Apan karon nagabantay ako sa imong pulong.
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
68 Ikaw maayo ug nagabuhat sa maayo; Tudloi ako sa imong kabalaoran.
God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
69 Batok kanako nanagmugna ug bakak ang mga palabilabihon: Uban sa bug-os ko nga kasingkasing magatuman ako sa imong mga lagda.
De frække tilsøler mig med Løgn, men paa dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
70 Matambok ang ilang kasingkasing ingon sa sibu; Apan nagakalipay ako diha sa imong Kasugoan.
Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
71 Maayo pa alang kanako nga gisakit ako; Aron ako makakat-on diha sa imong kabalaoran.
Det var godt, at jeg blev ydmyget, saa jeg kunde lære dine Vedtægter.
72 Labing maayo alang kanako ang Kasugoan sa imong baba Kay sa mga linibo nga bulawan ug salapi.
Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
73 Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako: Ihatag kanako ang salabutan, aron ako makakat-on sa imong mga sugo.
Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt, saa jeg kan lære dine Bud!
74 (Sila) nga may mga kahadlok kanimo motan-aw kanako ug managkalipay, Kay diha sa imong pulong milaum ako.
De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier paa dit Ord.
75 Nahibalo ako, Oh Jehova, nga ang imong mga paghukom matarung man, Ug nga sa imong pagka-matinumanon gisakit mo ako.
HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
76 Itugot, nagaampo ako kanimo, nga ang imong mahigugmaong-kalolot mahimo nga akong kalipay, Sumala sa imong pulong alang sa imong alagad.
Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
77 Ipadangat kanako ang imong malomong kalooy, aron mabuhi ako; Kay ang imong Kasugoan maoy akong kalipay.
Din Barmhjertighed finde mig, at jeg maa leve, thi din Lov er min Lyst.
78 Ipabutang sa kaulawan ang mga palabilabihon; tungod kay gidaug nila ako sa mga pagbutang-butang: Apan ako magapalandong diha sa imong mga lagda.
Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder paa dine Befalinger.
79 Pabalika nganhi kanako kadtong mga nangahadlok kanimo; Ug (sila) manghibalo sa imong mga pagpamatuod.
Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
80 Mahingpit unta ang akong kasingkasing diha sa imong kabalaoran, Aron ako dili maulawan.
Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
81 Nangandoy ang akong kalag tungod sa imong kaluwasan; Apan milaum ako sa imong pulong.
Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier paa dit Ord.
82 Ang akong mga mata nangaloy sa pagpaabut sa imong pulong, Samtang ako nagaingon: Anus-a pa ba nimo ako lipaya?
Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: »Hvornaar mon du trøster mig?«
83 Kay ako nahimong sama sa panit nga sudlanan sa vino nga anaa sa asohan; Apan wala ko hikalimti ang imong kabalaoran.
Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
84 Pipila na ba lamang ang mga adlaw sa imong alagad? Anus-a pa ba nimo buhata ang paghukom batok niadtong nanaglutos kanako?
Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Naar vil du dømme dem, der forfølger mig?
85 Ang mga palabilabihon nanagkalot ug mga gahong alang kanako, Nga dili subay sumala sa imong Kasugoan.
De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
86 Ang tanan nimong mga sugo matinumanon man: (Sila) nanaglutos kanako sa pagkadili-matarung; tabangan mo ako.
Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
87 Diriyot na ako nila malamoy dinhi sa ibabaw sa yuta; Apan wala ko pagbiyai ang imong mga lagda.
De har næsten tilintetgjort mig paa Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
88 Buhion mo ako sumala sa imong mahigugmaong-kalolot; Sa ingon niana pagatumanon ko ang mga pagpamatuod sa imong baba.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
89 Sa walay katapusan Oh Jehova, ang imong pulong nahamutang sa langit.
HERRE, dit Ord er evigt, staar fast i Himlen.
90 Ang imong pagkamatinumanon alang man ngadto sa tanang mga kaliwatan: Imong gitukod ang yuta, ug kini nagapadayon.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den staar fast.
91 Sumala sa imong mga tulomanon (sila) nanagpadayon hangtud niining adlawa; Kay ang tanang mga butang maoy imong mga sulogoon.
Dine Lovbud staar fast, de holder dine Tjenere oppe.
92 Gawas kong ang imong Kasugoan mahimo ko nga kalipay, Sa akong kasakit mahanaw unya ako
Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
93 Dili ko gayud hikalimtan ang imong mga lagda; Kay tungod kanila gibanhaw mo ako.
Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Ako imo man, luwasa ako; Kay gipangita ko ang imong mga lagda.
Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
95 Ang mga dautan nanaghulat kanako, sa paglaglag kanako; Apan ako magapalandong sa imong mga pagpamatuod.
De gudløse lurer paa at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
96 Nakita ko ang katapusan sa bugos nga pagkahingpit; Apan ang imong sugo halapad sa hilabihan gayud.
For alting saa jeg en Grænse, men saare vidt rækker dit Bud.
97 Oh hilabihan ang paghigugma ko sa imong Kasugoan! Kini mao ang akong gipalandong sa tibook nga adlaw.
Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg paa den.
98 Ang imong mga sugo nakapahimo kanako nga labi pang manggialamon kay sa akong mga kaaway; Kay (sila) ania kanako sa kanunay.
Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
99 Aduna akoy labaw pang salabutan kay sa tanan ko nga mga magtutudlo; Kay ang imong mga pagpamatuod maoy akong gipalandong.
Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder paa dine Vidnesbyrd.
100 Labi pang masinabuton ako kay sa mga tigulang, Tungod kay gibantayan ko ang imong mga lagda.
Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter paa dine Bud.
101 Gikan sa tanang mga dalan nga dautan, gipunggan ko ang akong mga tiil, Aron nga ako makatuman sa imong pulong.
Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
102 Wala ako tumipas gikan sa imong mga tulomanon; Kay imong gitudloan ako.
Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
103 Pagkatam-is gayud sa imong mga pulong sa akong pagtilaw! Oo, labing matam-is pa kay sa dugos sa akong baba!
Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
104 Pinaagi sa imong mga lagda nakabaton ako ug salabutan: Tungod niini gidumtan ko ang tagsatagsa ka dalan sa kabakakan.
Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, saa jeg hader al Løgnens Vej.
105 Ang imong pulong maoy lamparahan sa akong mga tiil, Ug kahayag sa akong alagianan.
Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys paa min Sti.
106 Nakapanumpa ako ug gimatudan ko kini, Nga ako magabantay sa matarung mong mga tulomanon.
Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
107 Ginasakit ako sa hilabihan gayud: Buhion mo ako, Oh Jehova, sumala sa imong pulong.
Jeg er saare ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
108 Dawata, nangaliyupo ako kanimo, ang mga halad-nga-kinabubut-on sa akong baba, Oh Jehova, Ug tudloi ako sa imong mga tulomanon.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
109 Ang kalag ko sa kanunay ania sa akong kamot; Apan wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
Altid gaar jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
110 Gibutangan ako ug lit-ag sa mga datuan; apan ako wala mahisalaag gikan sa imong mga lagda.
De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
111 Ingon nga panulondon gidawat ko ang imong mga pagpamatuod sa walay katapusan; Kay (sila) mao ang kalipay sa akong kasingkasing.
Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
112 Gikiling ko ang akong kasingkasing sa pagbuhat sa imong kabalaoran Sa gihapon, bisan ngadto sa katapusan.
Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
113 Gidumtan ko (sila) nga may maduha-duhaon nga hunahuna; Apan gihigugma ko ang imong Kasugoan.
Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
114 Ikaw mao ang akong dapit nga dalangpanan ug ang akong taming: Sa imong pulong nagalaum ako.
Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier paa dit Ord.
115 Pahalayo kamo gikan kanako, kamong mga mamumuhat sa kadautan, Aron nga magabantay ako sa mga sugo sa akong Dios.
Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
116 Sapnaya ako sumala sa imong pulong, aron ako mabuhi; Ug ayaw ako pagpakaulawi sa akong paglaum.
Støt mig efter dit Ord, at jeg maa leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Haab!
117 Sapnaya ako sa itaas, ug maluwas ako, Ug magatahud diha sa imong kabalaoran sa kanunay.
Hold mig oppe, at jeg maa frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
118 Gitalikdan mo kadtong tanan nga nangasayup gikan sa imong kabalaoran; Kay ang ilang limbong mao ang kabakakan.
Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
119 Ang tanang mga dautan sa yuta gisalikway mo sama sa taya: Tungod niana gihigugma ko ang imong mga pagpamatuod.
For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 Ang unod ko mikurog tungod sa kahadlok kanimo; Ug sa imong mga paghukom nahadlok ako.
Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
121 Ang justicia ug ang pagkamatarung gibuhat ko: Ayaw ako itugyan sa mga nanagdaugdaug kanako.
Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
122 Himoa ang pasalig mo sa imong alagad alang sa kaayohan: Ayaw itugot nga ang palabilabihon modaugdaug kanako.
Gaa i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
123 Ang akong mga mata nangaloy sa pagpaabut sa imong kaluwasan, Ug tungod sa imong pulong nga matarung.
Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
124 Buhata sa imong alagad sumala sa imong mahigugmaong-kalolot, Ug tudloi ako sa imong kabalaoran.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
125 Ako mao ang imong alagad; ihatag kanako ang salabutan, Aron nga ako mahibalo sa imong mga pagpamatuod.
Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd!
126 Mao na ang panahon nga si Jehova magabuhat; Kay gihimo nila nga walay kapuslanan ang imong Kasugoan.
Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
127 Tungod niana gihigugma ko ang imong mga sugo Labaw kay sa bulawan, oo, labaw kay sa bulawan nga inulay.
Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
128 Tungod niana gipakamahal ko ang tanan mong mga lagda mahatungod sa tanang mga butang nga matarung; Ug gidumtan ko ang tagsatagsa ka dalan sa kabakakan.
Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
129 Mga katingalahan ang imong mga pagpamatuod; Busa nagabantay kanila ang akong kalag.
Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl paa dem.
130 Ang sinugdan sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag; Nagahatag kini ug salabutan alang sa mga walay-pagtagad.
Tydes dine Ord, saa bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
131 Gibuka ko ug daku ang akong baba, ug nagahangus; Kay nangandoy ako sa dakung kainit sa imong mga sugo.
Jeg aabned begærligt min Mund, thi min Attraa stod til dine Bud.
132 Lingia ako, malooy ka kanako, Maingon sa nabatasan mo niadtong mga nahigugma sa imong ngalan.
Vend dig til mig og vær mig naadig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
133 Pasunda ang akong mga lakang sa imong pulong; Ug ayaw itugot nga may bisan unsa nga kadautan nga magagahum kanako.
Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret faa Magten over mig!
134 Tubsa ako gikan sa pagdaugdaug sa tawo: Aron magatuman ako sa imong mga lagda.
Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg maa holde dine Befalinger!
135 Ipasidlak ang imong nawong ibabaw sa imong alagad; Ug tudloi ako sa imong kabalaoran.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
136 Mga inagay-ay sa tubig nanaligdig gikan sa akong mga mata, Tungod kay (sila) wala managtuman sa imong Kasugoan.
Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
137 Matarung ikaw, Oh Jehova, Ug matul-id ang imong mga paghukom.
Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
138 Gisugo mo ang imong mga pagpamatuod diha sa pagkamatarung Ug sa pagkamatinumanon uyamut.
Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab saa saare.
139 Ang akong pagsingkamot miut-ut kanako, Tungod kay ang akong mga kabatok nanghikalimot sa imong mga pulong.
Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
140 Ang imong pulong maulay gayud sa hilabihan, Tungod niana ang imong alagad nahagugma niini.
Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
141 Diyutay ako ug tinamay; Apan wala ko hikalimti ang imong mga lagda.
Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
142 Ang imong pagkamatarung mao ang pagkamatarung nga walay katapusan, Ug ang imong Kasugoan mao ang kamatuoran.
Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
143 Kasamok ug kaguol minggahum kanako; Apan ang imong mga sugo maoy akong kalipay.
Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
144 Walay katapusan ang pagkamatarung sa imong mga pagpamatuod: Ihatag kanako ang salabutan ug ako mabuhi.
Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg maa leve!
145 Misangpit ako uban sa bug-os ko nga kasingkasing; tubaga ako, Oh Jehova: Bantayan ko gayud ang imong kabalaoran.
Jeg raaber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter paa dine Vedtægter.
146 Kanimo misangpit ako; luwasa ako, Ug pagabantayan ko ang imong mga pagpamatuod.
Jeg raaber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
147 Giunhan ko ang banag-banag sa kabuntagon, ug mitu-aw ako: Milaum ako diha sa imong mga pulong.
Aarle raaber jeg til dig om Hjælp og bier paa dine Ord.
148 Giunhan sa akong mga mata ang pagtukaw sa kagabhion, Aron ako makapalandong sa imong pulong.
Før Nattevagtstimerne vaager mine Øjne for at grunde paa dit Ord.
149 Patalinghugi ang akong tingog sumala sa imong mahigugmaong-kalolot: Buhion mo ako, Oh Jehova, sumala sa imong mga tulomanon.
Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
150 Nanagpahiduol (sila) kanako ang nanagsunod sa kadautan; Halayo (sila) sa imong Kasugoan.
De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
151 Ikaw ania sa haduol, Oh Jehova, Ug ang tanan mong mga sugo mga kamatuoran man.
Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
152 Kanhi nahibalo na ako gikan sa imong mga pagpamatuod, Nga gitukod mo (sila) sa walay katapusan.
For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
153 Palandunga ang akong kasakitan, ug luwasa ako; Kay wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
154 Labani ang akong katungod, ug tubsa ako: Buhion mo ako sumala sa imong pulong.
Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
155 Halayo sa mga dautan ang kaluwasan; Kay wala nila pangitaa ang imong kabalaoran.
Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke paa Sinde.
156 Dagku ang imong mga malomong-kalooy, Oh Jehova: Buhion mo ako sumala sa imong mga tulomanon.
Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
157 Daghan ang akong mga maglulutos ug ang akong mga kabatok; Ngani wala ako motipas gikan sa imong mga pagpamatuod.
Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
158 Nakita ko ang mga mabudhion, ug nasubo ako, Tungod kay (sila) wala managbantay sa imong pulong.
Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
159 Palandunga kong giunsa ko sa paghigugma ang imong mga lagda: Buhion mo ako Oh Jehova, sumala sa imong mahigugmaongkalolot.
Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
160 Kamatuoran mao ang natingban sa imong pulong; Ug ang tagsatagsa sa imong matarung mga tulomanon nagapadayon sa walay katapusan.
Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
161 Ang mga principe nanaglutos kanako sa walay gipasiparan; Apan ang akong kasingkasing nagabarug nga may kahadlok sa imong mga pulong.
Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
162 Nagakalipay ako sa imong pulong, Ingon sa usa nga nakakaplag ug daghang mga inagaw.
Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
163 Akong gidumtan ug gipakaluod ko ang kabakakan; Apan gihigugma ko ang imong Kasugoan.
Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
164 Makapito sa usa ka adlaw ginadayeg ko ikaw, Tungod sa imong matarung mga tulomanon.
Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
165 Ang mga nahagugma sa imong Kasugoan adunay pakigdait nga daku; Ug kanila wala ang kahigayonan sa pagkapangdol.
Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
166 Sa imong kaluwasan milaum ako, Oh Jehova, Ug nagtuman ako sa imong mga sugo.
Jeg haaber paa din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
167 Ang akong kalag nagbantay sa imong mga pagpamatuod; Ug gihigugma ko (sila) sa hilabihan gayud.
Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem saare kære.
168 Gibantayan ko ang imong mga lagda ug ang imong mga pagpamatuod; Kay ang tanan ko nga mga dalan anaa sa atubangan mo.
Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
169 Ipahaduol ang akong pagtu-aw sa atubangan nimo, Oh Jehova Hatagi ako ug salabutan sumala sa imong pulong
Lad min Klage naa frem for dit Aasyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
170 Ipadangat ang akong pag-ampo sa atubangan mo: Luwasa ako sumala sa imong pulong.
Lad min Bøn komme frem for dit Aasyn, frels mig efter dit Ord!
171 Ipapamulong sa akong mga ngabil ang pagdayeg; Kay ikaw nagatudlo kanako sa imong kabalaoran.
Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
172 Ipaawit sa akong dila ang imong pulong; Kay ang tanan mong mga sugo mga matarung man.
Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
173 Ipaandam ang imong kamot sa pagtabang kanako; Kay gipili ko ang imong mga lagda.
Lad din Haand være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
174 Gihidlaw ako sa imong kaluwasan, Oh Jehova, Ug ang imong Kasugoan mao ang akong kalipay.
Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
175 Buhion mo ang akong kalag, ug kini magadayeg kanimo; Ug patabangi ako sa imong mga tulomanon.
Gid min Sjæl maa leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
176 Ako nahisalaag sama sa usa ka nawala nga carnero; pangitaa ang imong alagad; Kay wala ko hikalimti ang imong mga sugo.
Farer jeg vild som det tabte Faar, saa opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
