Mga Salmo 109

1 Ayaw pagpakahilum, Oh Dios, sa akong pagdayeg;

Til Sangmesteren. Af David. En Salme. Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!

2 Kay ang baba sa tawong dautan, ug ang baba sa limbongan ilang ginga-nga batok kanako: Nanagsulti (sila) batok kanako nga may dila nga bakakon.

Thi en gudløs, svigefuld Mund har de aabnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,

3 Ila akong gilikusan usab sa mga pulong sa pagdumot, Ug nakig-away (sila) batok kanako sa walay gipasikaran.

med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;

4 Tungod sa akong gugma nahimo silang mga kabatok ko. Apan ako nagatugyan sa akong kaugalingon sa pag-ampo.

til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;

5 Ug tungod sa maayo ako gibaslan nila ug dautan, Ug ang pagdumot gibalus tungod sa akong gugma.

de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.

6 Ibutang mo sa ibabaw niya ang usa ka tawo nga dautan; Ug patindoga ang usa ka kabatok sa iyang toong kamot.

Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager staa ved hans højre,

7 Sa diha nga siya pagahukman na, ipahulog siya nga sad-an; Ug himoa nga ang iyang pag-ampo mahimong sala.

lad ham gaa dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;

8 Pagapahamub-a ang iyang mga adlaw; Ug lain ang pakuhaa sa iyang katungdanan.

hans Livsdage blive kun faa, hans Embede tage en anden;

9 Himoa nga mangailo ang iyang mga anak, Ug ang iyang asawa nga usa ka balo.

hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;

10 Himoa nga ang iyang mga anak managlibud-suroy ug managpakilimos; Ug ipapangita kanila ang ilang tinapay gikan sa ilang biniyaang mga dapit,

hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;

11 Pasagdi nga ang magpapautang magasakmit sa tanan nga anaa kaniya; Ug pasagdi nga ang mga dumuloong magadawat sa tanan niyang kinabudlayan.

Aagerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;

12 Ayaw itugot nga may malooy pa kaniya; Ni may bisan kinsa nga malooy pa sa iyang mga anak nga ilo.

ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;

13 Ipaputol ang iyang kaliwatan; Sa mosunod nga kaliwatan ipapala ang iyang ngalan.

hans Afkom gaa til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt;

14 Pahinumdumi kang Jehova ang kasal-anan sa ilang mga amahan; Ug ayaw ipapala ang sala sa iyang inahan.

lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,

15 Pasagdi (sila) nga anaa sa atubangan ni Jehova sa kanunay, Aron nga iyang pagapalaon gikan sa yuta ang paghandum kanila;

altid være de HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,

16 Tungod kay wala siya mahinumdum sa pagpakita ug kalooy, Kondili gilutos niya ang tawong kabus ug hangul, Ug ang nadugmokan sa kasing-kasing, aron sa pagpatay kanila.

fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;

17 Oo, nahagugma siya sa panunglo, ug midangat kini kaniya; Ug wala ikalipay niya ang panalangin, ug kini halayo gikan kaniya.

han elsked Forbandelse, saa lad den naa ham; Velsignelse ynded han ikke, den blive ham fjern!

18 Gisul-oban niya usab sa panunglo ang iyang kaugalingon ingon sa iyang bisti, Ug mituhop kini sa iyang sulod nga mga bahin sama sa tubig; Ug sama sa lana ngadto sa iyang kabukogan.

Han tage Forbandelse paa som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;

19 Ipahimo kini diha kaniya nga ingon sa bisti nga iyang gitabon sa iyang kaugalingon, Ug ingon sa bakus nga ginabakus kaniya sa kanunay

den blive en Dragt, han tager paa, et Bælte, han altid bærer!

20 Mao kini ang balus sa akong mga kabatok nga gikan kang Jehova, Ug kanila nga nanagsulti ug dautan batok sa akong kalag.

Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.

21 Apan himoon mo kanako, Oh Jehova nga Ginoo, sumala sa imong ngalan: Tungod kay ang imong mahigugmaong-kalolot maayo man, luwason mo ako;

Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Naade, frels mig for dit Navns Skyld!

22 Kay ako kabus ug hangul, Ug ang akong kasingkasing nasamaran sa sulod nako.

Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vaander sig i mig;

23 Nagapanaw na ako sama sa anino nga nagalingay: Ginabola-bola ako ingon sa dulon.

som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;

24 Ang akong mga tuhod maluya tungod sa pagpuasa; Ug ang akong unod mikupos tungod sa kakulang sa katambok.

af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;

25 Ako nahimo usab nga talamayon alang kanila: Sa nanagtan-aw (sila) kanako, nanaglingo-lingo (sila) sa ulo nila.

til Spot for dem er jeg blevet, de ryster paa Hovedet, naar de ser mig.

26 Tabangi ako, Oh Jehova, Dios ko; Oh luwasa ako sumala sa imong mahigugmaong-kalolot:

Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,

27 Aron (sila) mahibalo nga kini mao ang imong kamot; Nga ikaw, Jehova, ang nagbuhat niini.

saa de sander, det var din Haand, dig, HERRE, som gjorde det!

28 Patungloha (sila) apan ikaw magpanalangin: Sa diha nga managpanindog na (sila) pagapakaulawan (sila) Apan ang imong ulipon magakalipay.

Lad dem forbande, du vil velsigne, mine Uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;

29 Pabistihi sa kaulawan ang akong mga kabatok, Ug pataboni (sila) sa ilang kaugalingong kaulaw ingon sa usa ka kupo.

lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!

30 Magahatag ako ug dagkung mga pasalamat ngadto kang Jehova pinaagi sa akong baba; Oo, pagadayegon ko siya sa taliwala sa panon sa katawohan.

Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;

31 Kay siya motindog diha sa toong kamot sa hangul, Aron sa pagluwas kaniya gikan sa mga nagahukom sa iyang kalag.

thi han staar ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.