Mga Salmo 104
1 Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Oh Jehova nga Dios ko, daku ka sa hilabihan; Ikaw nabistihan sa kadungganan ug sa pagkahalangdon:
Bless the LORD, O my soul! O LORD, my God! thou art very great! Thou art clothed with glory and majesty!
2 Nga nagatabon sa imong kaugalingon sa kahayag ingon nga bisti; Nga nagabuklad sa kalangitan ingon sa usa ka tabil;
He covereth himself with light as with a garment; He spreadeth out the heavens like a curtain;
3 Nga nagapahaluna sa mga sagbayan sa iyang mga lawak diha sa katubigan; Nga nagahimo sa mga panganod nga iyang carro; Nga nagalakaw sa ibabaw sa mga pako sa hangin;
He layeth the beams of his chambers in the waters; He maketh the clouds his chariot; He rideth upon the wings of the wind.
4 Nga nagahimo sa kahanginan ingon nga mga sinugo; Mga siga sa kalayo maoy iyang mga alagad;
He maketh the winds his messengers, The flaming lightnings his ministers.
5 Nga mao ang nagpahaluna sa mga patukoranan sa yuta, Aron kini dili na gayud matarug sa walay katapusan.
He established the earth on its foundations; It shall not be removed for ever.
6 Gitabonan mo siya sa kahiladman ingon nga usa ka bisti; Sa ibabaw sa kabukiran anaa ang katubigan.
Thou didst cover it with the deep as with a garment; The waters stood above the mountains!
7 Sa imong pagbadlong nangalagiw (sila) Sa tingog sa imong dalugdog managdali (sila)
At thy rebuke they fled; At the voice of thy thunder they hasted away.
8 (Minggimaw ang kabukiran, nangahugno ang mga walog) Ngadto sa dapit nga gitukod mo alang kanila.
The mountains rose, the valleys sank, In the place which thou didst appoint for them.
9 Gibutangan mo (sila) ug utlanan aron (sila) dili makalabang; Aron dili (sila) managbalik sa pagtabon sa yuta.
Thou hast established a bound which the waters may not pass, That they may not return, and cover the earth.
10 Siya nagapadala sa mga tuboran ngadto sa mga walog; Nga nanagpahot-pahot sa taliwala sa kabukiran;
He sendeth forth the springs in brooks; They run among the mountains;
11 Nanagpainum (sila) sa tagsatagsa ka mananap sa kapatagan; Niini ang mga asno nga ihalas nanagtagbaw sa ilang kauhaw.
They give drink to all the beasts of the forest; In them the wild asses quench their thirst.
12 Pinaagi kanila ang mga langgam sa kalangitan nanaghimo sa ilang puloy-anan; Sa taliwala sa mga sanga nanag-awit (sila)
About them the birds of heaven have their habitation; They sing among the branches.
13 Siya nagabubo sa kabukiran gikan sa iyang mga lawak: Sa bunga sa imong mga buhat napuno ang yuta.
He watereth the hills from his chambers; The earth is satisfied with the fruit of thy works!
14 Siya nagapatubo sa balili alang sa kahayupan, Ug sa bunglayon alang sa paghago sa tawo; Aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta,
He causeth grass to spring up for cattle, And herbage for the service of man, To bring forth food out of the earth,
15 Ug sa vino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, Ug lana nga makapasinaw sa nawong, Ug sa tinapay nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.
And wine that gladdeneth the heart of man, Making his face to shine more than oil, And bread that strengtheneth man's heart.
16 Ginapuno sa yamog ang kakahoyan ni Jehova, Ang mga cedro sa Libano nga iyang gitanum;
The trees of the LORD are full of sap, The cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 Diin didto nanagsalag ang kalanggaman: Ang hatag-as nga mga kahoyng haya mao ang balay sa langgam nga tabon.
There the birds build their nests; In the cypresses the stork hath her abode.
18 Ang hatag-as nga kabukiran maoy alang sa mga kanding nga ihalas; Ang mga pangpang nga lungib maoy dalangpanan sa mga conejo.
The high hills are a refuge for the wild goats, And the rocks for the conies.
19 Gibuhat niya ang bulan alang sa mga panahon: Ang adlaw nahibalo sa iyang pagsalop.
He appointed the moon to mark seasons; The sun knoweth when to go down.
20 Ginabuhat mo ang kangitngit, ug nahimo ang kagabhion, Diin nanagkamang ang tanang mga mananap sa lasang.
Thou makest darkness, and it is night, When all the beasts of the forest go forth!
21 Ang mga gagmay nga leon nanagngulob sa ilang tulokbonon, Ug nangita sa ilang makaon gikan sa Dios.
The young lions roar for prey, And seek their food from God.
22 Nagasubang ang adlaw, kini ginatigum nila, Ug gipahamutang nila kini sa ilang mga lungib.
When the sun ariseth, they withdraw themselves, And lie down in their dens.
23 Mogula ang tawo padulong ngadto sa iyang buhat Ug sa iyang bulohaton sa uma hangtud sa kahaponon.
Man goeth forth to his work, And to his labor, until the evening.
24 Oh Jehova, pagkadaghan sa imong mga buhat! Sa kaalam gibuhat mo silang tanan: Ang yuta napuno sa imong mga bahandi.
O LORD! how manifold are thy works! In wisdom hast thou made them all! The earth is full of thy riches!
25 Sa unahan mao ang dagat, daku ug halapad, Diin atua ang mga dili maisip nga mga butang nanagkamang, Mga mananap nga magagmay ug dagku.
Lo! this great and wide sea! In it are moving creatures without number, Animals small and great.
26 Didto nagapanaw ang mga sakayan; Didto anaa ang leviathan nga gibuhat mo aron magdula niana.
There go the ships; There is the leviathan, which thou hast made to play therein.
27 Ngatanan kini nanaghulat kanimo, Aron pagahatagan mo (sila) ug makaon sa ilang panahon.
All these wait on thee To give them their food in due season.
28 Ginahatagan mo (sila) nanagpanginum (sila) Ginabuklad mo ang imong kamot, (sila) nangatagbaw sa kaayohan.
Thou givest it to them, they gather it; Thou openest thine hand, they are satisfied with good.
29 Ginatagoan mo ang imong nawong, (sila) nangagubot; Nagakuha ka sa ilang gininhawa, nangamatay (sila) Ug namalik sa ilang mga abug.
Thou hidest thy face, they are confounded; Thou takest away their breath, they die, And return to the dust.
30 Imong gipadala kanila ang imong Espiritu, gihimo (sila) Ug imong ginabag-o ang nawong sa yuta.
Thou sendest forth thy spirit, they are created, And thou renewest the face of the earth.
31 Palungtara ang himaya ni Jehova sa walay katapusan; Papaglipaya si Jehova sa iyang mga buhat:
The glory of the LORD shall endure for ever; The LORD shall rejoice in his works;
32 Nga nagatan-aw ibabaw sa yuta, ug kini nagakurog; Siya nagatandog sa kabukiran, ug (sila) ming-aso.
He looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the hills, and they smoke.
33 Kang Jehova magaawit ako samtang nga buhi pa ako: Sa akong Dios magaawit ako ug pagdayeg samtang nga buhi pa ako.
I will sing to the LORD as long as I live, I will sing praise to my God while I have my being.
34 Pakatam-ison unta ang akong pagpamalandong kaniya: Magakalipay ako kang Jehova.
May my meditation be acceptable to him! I will rejoice in the LORD.
35 Maut-ut unta ang mga makasasala sa yuta, Ug mahanaw unta ang mga dautan. Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Dayegon ninyo si Jehova.
May sinners perish from the earth, And the wicked be no more! Bless the LORD, O my soul! Praise ye the LORD!
