< Mga Salmo 102 >

1 Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug (sila) adunay kalooy sa iyang mga abug.
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 (Sila) mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo (sila) ug (sila) pagaalid-an:
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]

< Mga Salmo 102 >