Mga Salmo 102

1 Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.

A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed and pours out his complaint before the LORD. Hear my prayer, LORD! Let my cry come to you.

2 Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.

Don’t hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.

3 Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.

For my days consume away like smoke. My bones are burned as a torch.

4 Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.

My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.

5 Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.

By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.

6 Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.

I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.

7 Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.

I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.

8 Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.

My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.

9 Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,

For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,

10 Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.

because of your indignation and your wrath; for you have taken me up and thrown me away.

11 Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.

My days are like a long shadow. I have withered like grass.

12 Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

But you, LORD, will remain forever; your renown endures to all generations.

13 Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.

You will arise and have mercy on Zion, for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.

14 Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug (sila) adunay kalooy sa iyang mga abug.

For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.

15 Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.

So the nations will fear the LORD’s name, all the kings of the earth your glory.

16 Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.

For the LORD has built up Zion. He has appeared in his glory.

17 Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.

He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.

18 Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.

This will be written for the generation to come. A people which will be created will praise the LORD,

19 Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;

for he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, the LORD saw the earth,

20 Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;

to hear the groans of the prisoner, to free those who are condemned to death,

21 Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;

that men may declare the LORD’s name in Zion, and his praise in Jerusalem,

22 Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.

when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve the LORD.

23 Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.

He weakened my strength along the course. He shortened my days.

24 Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

I said, “My God, don’t take me away in the middle of my days. Your years are throughout all generations.

25 Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.

Of old, you laid the foundation of the earth. The heavens are the work of your hands.

26 (Sila) mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo (sila) ug (sila) pagaalid-an:

They will perish, but you will endure. Yes, all of them will wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.

27 Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.

But you are the same. Your years will have no end.

28 Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.

The children of your servants will continue. Their offspring will be established before you.”