Mga Salmo 102
1 Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.
“A prayer of the afflicted, when in deep distress he poureth out his complaint before the Lord.” Hear my prayer, O LORD! And let my cry come unto thee!
2 Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.
Hide not thy face from me in the day of my trouble; Incline thine ear to me when I call! Answer me speedily!
3 Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.
For my life is consumed like smoke, And my bones burn like a brand.
4 Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.
My heart is smitten and withered like grass; Yea, I forget to eat my bread.
5 Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.
By reason of my sighing, my bones cleave to my skin;
6 Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.
I am like the pelican of the wilderness; I am like an owl amid ruins.
7 Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.
I am sleepless; I am like a solitary bird upon the house-top.
8 Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.
All the day long my enemies reproach me; They who rage against me curse by me.
9 Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,
For I eat ashes like bread, And mingle my drink with tears.
10 Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.
On account of thine indignation and thy wrath; For thou hast lifted me up and cast me down!
11 Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.
My life is like a declining shadow, And I wither like grass.
12 Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
But thou, O LORD! endurest for ever, And thy name from generation to generation!
13 Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.
Thou wilt arise and have pity upon Zion, For the time to favor her, yea, the set time, is come.
14 Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug (sila) adunay kalooy sa iyang mga abug.
For thy servants take pleasure in her stones; Yea, they have a regard for her dust.
15 Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.
Then shall the nations fear the name of Jehovah, And all the kings of the earth thy glory.
16 Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.
For Jehovah will build up Zion; He will appear in his glory.
17 Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.
He will regard the prayer of the destitute, And not despise their supplication.
18 Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.
This shall be written for the generation to come, That the people to be born may praise Jehovah.
19 Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;
For he looketh down from his holy height, From heaven doth he cast his eye upon the earth,
20 Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;
To listen to the sighs of the prisoner. To release those that are doomed to death;
21 Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;
That they may declare the name of Jehovah in Zion, And his praise in Jerusalem,
22 Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.
When the nations are assembled together, And the kingdoms to serve Jehovah.
23 Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.
He hath weakened my strength on the way, He hath shortened my days.
24 Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
I say, O my God! take me not away in the midst of my days! Thy years endure through all generations.
25 Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.
Of old hast thou laid the foundations of the earth, And the heavens are the work of thy hands;
26 (Sila) mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo (sila) ug (sila) pagaalid-an:
They shall perish, but thou shalt endure; Yea, all of them shall wax old like a garment; As a vesture shalt thou change them, And they shall be changed;
27 Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.
But thou art the same, And thy years have no end.
28 Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.
The children of thy servants shall dwell securely, And their posterity shall be established before thee.
