Mga Salmo 102

1 Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.

A Prayer for the Poor; when he is deeply afflicted, and pours out his supplication before the Lord. Hear my prayer, O Lord, and let my cry come to you.

2 Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.

Turn not away your face from me: in the day [when] I am afflicted, incline your ear to me: in the day [when] I shall call upon you, speedily hear me.

3 Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.

For my days have vanished like smoke, and my bones have been parched like a stick.

4 Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.

I am blighted like grass, and my heart is dried up; for I have forgotten to eat my bread.

5 Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.

By reason of the voice of my groaning, my bone has cleaved to my flesh.

6 Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.

I have become like a pelican of the wilderness;

7 Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.

I have become like an owl in a ruined house. I have watched, and am become as a sparrow dwelling alone on a roof.

8 Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.

All the day long mine enemies have reproached me; and they that praised me have sworn against me.

9 Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,

For I have eaten ashes as it were bread, and mingled my drink with weeping;

10 Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.

because of your anger and your wrath: for you have lifted me up, and dashed me down.

11 Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.

My days have declined like a shadow; and I am withered like grass.

12 Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

But you, Lord, endure for ever, and your memorial to generation and generation.

13 Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.

You shall arise, and have mercy upon Sion: for [it is] time to have mercy upon her, for the set time is come.

14 Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug (sila) adunay kalooy sa iyang mga abug.

For your servants have taken pleasure in her stones, and they shall pity her dust.

15 Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.

So the nations shall fear your name, O Lord, and all kings your glory.

16 Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.

For the Lord shall build up Sion, and shall appear in his glory.

17 Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.

He has had regard to the prayer of the lowly, and has not despised their petition.

18 Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.

Let this be written for another generation; and the people that shall be created shall praise the Lord.

19 Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;

For he has looked out from the height of his sanctuary; the Lord looked upon the earth from heaven;

20 Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;

to hear the groaning of the fettered ones, to loosen the sons of the slain;

21 Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;

to proclaim the name of the Lord in Sion, and his praise in Jerusalem;

22 Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.

when the people are gathered together, and the kings, to serve the Lord.

23 Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.

He answered him in the way of his strength: tell me the fewness of my days.

24 Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

Take me not away in the midst of my days: your years [are] through all generations.

25 Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.

In the beginning you, O Lord, did lay the foundation of the earth; and the heavens are the works of your hands.

26 (Sila) mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo (sila) ug (sila) pagaalid-an:

They shall perish, but you remain: and [they all] shall wax old as a garment; and as a vesture shall you fold them, and they shall be changed.

27 Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.

But you are the same, and your years shall not fail.

28 Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.

The children of your servants shall dwell [securely], and their seed shall prosper for ever.