Panultihon 7
1 Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.
Min son, tag vara på mina ord, och göm mina bud inom dig.
2 Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.
Håll mina bud, så får du leva, och bevara min undervisning såsom din ögonsten.
3 Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.
Bind dem vid dina fingrar, skriv dem på ditt hjärtas tavla.
4 Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:
Säg till visheten: "Du är min syster", och kalla förståndet din förtrogna,
5 Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.
så att de bevara dig för främmande kvinnor, för din nästas hustru, som talar hala ord.
6 Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;
Ty ut genom fönstret i mitt hus, fram genom gallret där blickade jag;
7 Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,
då såg jag bland de fåkunniga, jag blev varse bland de unga en yngling utan förstånd.
8 Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,
Han gick fram på gatan invid hörnet där hon bodde, på vägen till hennes hus skred han fram,
9 Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.
skymningen, på aftonen av dagen, nattens dunkel, när mörker rådde
10 Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.
Se, då kom där en kvinna honom till mötes; hennes dräkt var en skökas, och hennes hjärta illfundigt.
11 (Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:
Yster och lättsinnig var hon, hennes fötter hade ingen ro i hennes hus.
12 Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).
Än var hon på gatan, än var hon på torgen vid vart gathörn stod hon på lur.
13 Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:
Hon tog nu honom fatt och kysste honom och sade till honom med fräckhet i sin uppsyn:
14 Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.
"Tackoffer har jag haft att frambära; i dag har jag fått infria mina löften.
15 Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.
Därför gick jag ut till att möta dig jag ville söka upp dig, och nu ha jag funnit dig.
16 Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.
Jag har bäddat min säng med sköna täcken, med brokigt linne från Egypten.
17 Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;
Jag har bestänkt min bädd med myrra, med aloe och med kanel.
18 Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.
Kom, låt oss förnöja oss med kärlek intill morgonen, och förlusta oss med varandra i älskog.
19 Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:
Ty min man är nu icke hemma han har rest en lång väg bort.
20 Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.
Sin penningpung tog han med sig; först vid fullmånstiden kommer han hem."
21 Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,
Så förleder hon honom med allahanda fagert tal; genom sina läppars halhet förför hon honom.
22 Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;
Han följer efter henne med hast, lik oxen som går för att slaktas, och lik fången som föres bort till straffet för sin dårskap;
23 Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.
ja, han följer, till dess pilen genomborrar hans lever, lik fågeln som skyndar till snaran, utan att förstå att det gäller dess liv.
24 Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.
Så hören mig nu, I barn, och given akt på min muns tal.
25 Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:
Låt icke ditt hjärta vika av till hennes vägar, och förvilla dig ej in på hennes stigar.
26 Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.
Ty många som ligga slagna äro fällda av henne, och stor är hopen av dem hon har dräpt.
