Panultihon 7
1 Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.
Min sønn, bevar mine ord og gjem mine bud hos dig!
2 Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.
Bevar mine bud, så skal du leve, bevar min lære som din øiesten!
3 Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.
Bind dem på dine fingrer, skriv dem på ditt hjertes tavle!
4 Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:
Si til visdommen: Du er min søster, og kall forstanden din kjenning,
5 Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.
forat den må bevare dig fra annen manns hustru, fra fremmede kvinner, som taler glatte ord.
6 Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;
For jeg så engang ut av vinduet på mitt hus, gjennem mitt gitter,
7 Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,
og da så jeg blandt de uerfarne, jeg blev var blandt de unge en uforstandig gutt,
8 Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,
som gikk forbi på gaten ved hennes hjørne og gikk frem på veien til hennes hus,
9 Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.
i skumringen, da dagen var til ende, i dyp natt og mørke.
10 Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.
Da kom en kvinne ham i møte i en skjøges klær og med svikefullt hjerte.
11 (Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:
Vill er hun og kåt; hennes føtter er ikke i ro i hennes hus.
12 Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).
Snart er hun på gater, snart på torver, og ved hvert hjørne lurer hun.
13 Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:
Og hun tok fatt på ham og kysset ham, og med frekt åsyn sa hun til ham:
14 Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.
Takkoffer skulde jeg bære frem, og idag har jeg innfridd mine løfter;
15 Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.
derfor gikk jeg ut for å møte dig, for å søke dig op, og jeg fant dig.
16 Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.
Jeg har bredt tepper over min seng, brokete tepper av egyptisk garn.
17 Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;
Jeg har strødd mitt leie med myrra, aloë og kanel.
18 Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.
Kom, la oss beruse oss i kjærlighet inntil morgenen, fryde oss i elskov!
19 Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:
For min mann er ikke hjemme, han er reist langt bort;
20 Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.
pengepungen tok han med sig, først ved fullmåne kommer han hjem.
21 Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,
Hun fikk lokket ham ved sin sterke overtalelse, ved sine glatte leber forførte hun ham.
22 Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;
Han følger henne straks, lik en okse som går til slakterbenken, som i fotjern, hvormed dåren tuktes,
23 Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.
inntil pilen kløver hans lever - likesom fuglen haster til snaren og ikke vet at det gjelder dens liv.
24 Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.
Så hør nu på mig, barn, og akt på min munns ord!
25 Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:
La ikke ditt hjerte vende sig til hennes veier, forvill dig ikke inn på hennes stier!
26 Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.
For mange som har fått ulivssår, har hun fellet, og mangfoldige er de hun har slått ihjel;
