Panultihon 7
1 Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.
My son! keep my sayings, And my commands lay up with thee.
2 Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.
Keep my commands, and live, And my law as the pupil of thine eye.
3 Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.
Bind them on thy fingers, Write them on the tablet of thy heart.
4 Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:
Say to wisdom, 'My sister Thou [art].' And cry to understanding, 'Kinswoman!'
5 Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.
To preserve thee from a strange woman, From a stranger who hath made smooth her sayings.
6 Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;
For, at a window of my house, Through my casement I have looked out,
7 Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,
And I do see among the simple ones, I discern among the sons, A young man lacking understanding,
8 Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,
Passing on in the street, near her corner, And the way [to] her house he doth step,
9 Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.
In the twilight — in the evening of day, In the darkness of night and blackness.
10 Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.
And, lo, a woman to meet him — (A harlot's dress, and watchful of heart,
11 (Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:
Noisy she [is], and stubborn, In her house her feet rest not.
12 Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).
Now in an out-place, now in broad places, And near every corner she lieth in wait) —
13 Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:
And she laid hold on him, and kissed him, She hath hardened her face, and saith to him,
14 Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.
'Sacrifices of peace-offerings [are] by me, To-day I have completed my vows.
15 Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.
Therefore I have come forth to meet thee, To seek earnestly thy face, and I find thee.
16 Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.
[With] ornamental coverings I decked my couch, Carved works — cotton of Egypt.
17 Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;
I sprinkled my bed — myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.
Come, we are filled [with] loves till the morning, We delight ourselves in loves.
19 Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:
For the man is not in his house, He hath gone on a long journey.
20 Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.
A bag of money he hath taken in his hand, At the day of the new moon he cometh to his house.'
21 Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,
She turneth him aside with the abundance of her speech, With the flattery of her lips she forceth him.
22 Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;
He is going after her straightway, As an ox unto the slaughter he cometh, And as a fetter unto the chastisement of a fool,
23 Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.
Till an arrow doth split his liver, As a bird hath hastened unto a snare, And hath not known that it [is] for its life.
24 Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.
And now, ye sons, hearken to me, And give attention to sayings of my mouth.
25 Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:
Let not thy heart turn unto her ways, Do not wander in her paths,
26 Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.
For many [are] the wounded she caused to fall, And mighty [are] all her slain ones.
