Panultihon 7
1 Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.
My son, keep my words, and lay up my precepts with thee. Son,
2 Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.
Keep my commandments, and thou shalt live: and my law as the apple of thy eye:
3 Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.
Bind it upon thy fingers, write it upon the tables of thy heart.
4 Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:
Say to wisdom: Thou art my sister: and call prudence thy friend,
5 Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.
That she may keep thee from the woman that is not thine, and from the stranger who sweeteneth her words.
6 Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;
For I look out of the window of my house through the lattice,
7 Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,
And I see little ones, I behold a foolish young man,
8 Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,
Who passeth through the street by the corner, and goeth nigh the way of her house.
9 Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.
In the dark, when it grows late, in the darkness and obscurity of the night,
10 Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.
And behold a woman meeteth him in harlot’s attire prepared to deceive souls; talkative and wandering,
11 (Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:
Not bearing to be quiet, not able to abide still at home,
12 Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).
Now abroad, now in the streets, now lying in wait near the corners.
13 Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:
And catching the young man, she kisseth him, and with an impudent face, flattereth, saying:
14 Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.
I vowed victims for prosperity, this day I have paid my vows.
15 Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.
Therefore I am come out to meet thee, desirous to see thee, and I have found thee.
16 Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.
I have woven my bed with cords, I have covered it with painted tapestry, brought from Egypt.
17 Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;
I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.
Come, let us be inebriated with the breasts, and let us enjoy the desired embraces, till the day appear.
19 Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:
For my husband is not at home, he is gone a very long journey.
20 Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.
He took with him a bag of money: he mill return home the day of the full moon.
21 Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,
She entangled him with many words, and drew him away with the flattery of her lips.
22 Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;
Immediately he followeth her as an ox led to be a victim, and as a lamb playing the wanton, and not knowing that he is drawn like a fool to bonds,
23 Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.
Till the arrow pierce his liver: as if a bird should make haste to the snare, and knoweth not that his life is in danger.
24 Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.
Now therefore, my son, hear me, and attend to the words of my mouth.
25 Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:
Let not thy mind be drawn away in her ways: neither be thou deceived with her paths.
26 Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.
For she hath cast down many wounded, and the strongest have been slain by her.
