Panultihon 7
1 Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.
Min Søn, vogt dig mine Ord, mine bud må du gemme hos dig;
2 Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.
vogt mine bud, så skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
3 Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.
bind dem om dine Fingre, skriv dem på dit Hjertes Tavle,
4 Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:
sig til Visdommen: "Du er min Søster!" og kald Forstanden Veninde,
5 Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.
at den må vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
6 Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;
Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
7 Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,
og blandt de tankeløse så jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
8 Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,
han gik på Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem på Vej til hendes Hus
9 Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.
i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
10 Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.
Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
11 (Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:
løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
12 Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).
snart på Gader, snart på Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun; -
13 Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:
hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
14 Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.
"Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
15 Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.
gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
16 Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.
Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred
17 Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;
jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
18 Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.
kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
19 Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:
Thi Manden er ikke hjemme, - på Langfærd er han draget;
20 Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.
Pengepungen tog han med, ved Fuldmåne kommer han hjem!"
21 Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,
Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
22 Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;
tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
23 Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.
til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
24 Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.
Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
25 Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:
Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild på hendes Stier;
26 Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.
thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
