< Panultihon 5 >
1 Anak ko, pagmatngon sa akong kaalam; Ikiling ang imong igdulungog sa akong salabutan:
My son, attend to my wisdom. And bow thine ear to my understanding;
2 Aron ikaw magabantay sa pagkabuotan, Ug aron ang imong mga ngabil magatipig ug kinaadman.
That thou mayest keep discretion, And that thy lips may preserve knowledge!
3 Kay ang mga ngabil sa usa ka dumuloong babaye nagpatolo ug dugos, Ug ang iyang baba labi pang mahinlo kay sa lana:
Truly, the lips of a strange woman drop honey, And her mouth is smoother than oil;
4 Apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, Mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.
But her end is bitter as wormwood, Sharp as a two-edged sword.
5 Ang iyang mga tiil nagakanaug ngadto sa kamatayon; Ang iyang mga lakang gitunob ibabaw sa Sheol; (Sheol )
Her feet go down to death; Her steps lay hold of the under-world. (Sheol )
6 Busa siya dili makakaplag sa patag nga alagianan sa kinabuhi: Ang iyang mga dalan mabalhinon, ug siya wala mahibalo niini.
That she may not ponder the way of life, Her paths waver when she heedeth it not.
7 Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug ayaw pagbiya gikan sa mga pulong sa akong baba.
Hear me now, therefore, O children! And turn not away from the words of my mouth!
8 Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya, Ug ayaw pagpahaduol sa pultahan sa iyang balay;
Remove thy way far from her. And come not nigh the door of her house:
9 Tingali unya ikaw magahatag sa imong kadungganan ngadto sa lain, Ug ang imong mga tuig ngadto sa madaugdaugon;
Lest thou give thy bloom to others, And thy years to a cruel one;
10 Tingali unya ang mga dumuloong mapuno sa imong kusog, Ug ang imong mga pagpangabudlay anha sa balay sa usa ka lumalangyaw,
Lest strangers be filled with thy wealth, And thine earnings be in the house of an alien;
11 Ug ikaw mag-agulo sa imong kaulahian, Sa diha nga mangaut-ut ang imong unod ug ang imong lawas,
And lest thou mourn in thy latter end. When thy flesh and thy body are consumed,
12 Ug magaingon: Giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, Ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;
And say, “How have I hated instruction! And how hath my heart despised reproof!
13 Ni gituman ko ang tingog sa akong mga magtutudlo, Ni nagkiling ako sa akong igdulungog kanila nga nagpahamangno kanako!
I have not obeyed the voice of my teachers, Nor inclined mine ear to my instructors;
14 Ako haduol kaayo sa tanang kadautan Sa kinataliwad-an sa pagkatigum ug sa katilingban.
I have well-nigh fallen into utter misery; In the midst of the congregation and the assembly.”
15 Imna ang mga tubig gikan sa kaugalingon mong sudlanan, Ug ang mga tubig nga nagaagay gikan sa kaugalingon mong atabay.
Drink water out of thine own cistern. And running water out of thine own well:
16 Patibulaagon mo ba ang imong mga tubod sa halayong dapit, Ug ang mga taburan sa tubig diha sa kadalanan?
So shall thy fountains overflow in the streets, In the wide streets, as streams of water;
17 Himoa sila nga imo lamang, Ug dili alang sa mga dumuloong uban kanimo.
They shall belong to thee alone, And not to strangers with thee;
18 Papanalangini ang imong tuburan; Ug pagmalipayon diha sa asawa sa imong pagkabatan-on.
And thy fountain shall be blessed, Yea, thou shalt have joy in the wife of thy youth.
19 Ingon sa usa ka mahigugmaong lagsaw nga dumalaga ug sa usa ka makapahimuot nga gasela, Tugoti nga ang iyang mga dughan magatagbaw kanimo sa tanang mga panahon; Ug magpalugos ka sa kanunay sa iyang gugma.
A lovely hind, a graceful doe, Her breasts shall satisfy thee at all times, And thou shalt be always ravished with her love.
20 Kay ngano man ikaw, anak ko, nga magpalugos sa usa ka dumuloong babaye, Ug magahalog sa sabakan sa usa ka lumalangyaw?
Why, then, my son, wilt thou be ravished with a wanton, And embrace the bosom of a stranger?
21 Kay ang mga dalan sa tawo anaa sa atubangan sa mga mata ni Jehova; Ug gipatag niya ang tanang mga alagianan niya.
For the ways of man are before the eyes of the LORD, And he weigheth well all his paths.
22 Ang iyang kaugalingong kasal-anan modakop sa dautan, Ug siya magapus sa mga higot sa iyang sala.
His own iniquities shall ensnare the wicked; Yea, he shall be held fast by the cords of his own sins.
23 Siya mamatay tungod sa pagkakulang sa pahamangno; Ug sa pagkadaku sa iyang pagkabuang siya mahisalaag.
He shall die for want of instruction; Yea, through the greatness of his folly he shall stagger.