Panultihon 5

1 Anak ko, pagmatngon sa akong kaalam; Ikiling ang imong igdulungog sa akong salabutan:

My son, attend unto my wisdom; to my understanding incline thou thy ear:

2 Aron ikaw magabantay sa pagkabuotan, Ug aron ang imong mga ngabil magatipig ug kinaadman.

That thou mayest observe discretion, and that thy lips may keep knowledge.

3 Kay ang mga ngabil sa usa ka dumuloong babaye nagpatolo ug dugos, Ug ang iyang baba labi pang mahinlo kay sa lana:

For as of fine honey drop the lips of an adulterous woman, and smoother than oil is her palate;

4 Apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, Mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.

But her end is bitter as wormwood, it is sharp as a two-edged sword.

5 Ang iyang mga tiil nagakanaug ngadto sa kamatayon; Ang iyang mga lakang gitunob ibabaw sa Sheol; (Sheol h7585)

Her feet go down to death, her steps take firm hold on the nether world: (Sheol h7585)

6 Busa siya dili makakaplag sa patag nga alagianan sa kinabuhi: Ang iyang mga dalan mabalhinon, ug siya wala mahibalo niini.

So that she cannot balance the path of life; her tracks are unsteady, and she knoweth it not.

7 Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug ayaw pagbiya gikan sa mga pulong sa akong baba.

And now, O ye children, hearken unto me, and depart not from the sayings of my mouth.

8 Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya, Ug ayaw pagpahaduol sa pultahan sa iyang balay;

Remove far from her thy way, and come not nigh to the door of her house;

9 Tingali unya ikaw magahatag sa imong kadungganan ngadto sa lain, Ug ang imong mga tuig ngadto sa madaugdaugon;

That thou mayest not give up unto others thy vigor, and thy years unto the cruel;

10 Tingali unya ang mga dumuloong mapuno sa imong kusog, Ug ang imong mga pagpangabudlay anha sa balay sa usa ka lumalangyaw,

That strangers may not satisfy themselves with thy strength, and with thy exertions, in the house of an alien:

11 Ug ikaw mag-agulo sa imong kaulahian, Sa diha nga mangaut-ut ang imong unod ug ang imong lawas,

While thou moanest at thy end, when thy flesh and thy body are coming to their end,

12 Ug magaingon: Giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, Ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;

And thou sayest, How have I hated correction, and how hath my heart rejected reproof;

13 Ni gituman ko ang tingog sa akong mga magtutudlo, Ni nagkiling ako sa akong igdulungog kanila nga nagpahamangno kanako!

While I hearkened not to the voice of my instructors, and to my teachers I inclined not my ear;

14 Ako haduol kaayo sa tanang kadautan Sa kinataliwad-an sa pagkatigum ug sa katilingban.

But little more was wanting, and I had been in all [kinds of] unhappiness in the midst of the congregation and assembly.

15 Imna ang mga tubig gikan sa kaugalingon mong sudlanan, Ug ang mga tubig nga nagaagay gikan sa kaugalingon mong atabay.

Drink water out of thy own cistern, and running waters out of thy own well.

16 Patibulaagon mo ba ang imong mga tubod sa halayong dapit, Ug ang mga taburan sa tubig diha sa kadalanan?

So will thy springs overflow abroad; and in the open streets will be thy rivulets of water;

17 Himoa sila nga imo lamang, Ug dili alang sa mga dumuloong uban kanimo.

They will be thy own only, and not those of strangers with thee.

18 Papanalangini ang imong tuburan; Ug pagmalipayon diha sa asawa sa imong pagkabatan-on.

Thy fountain will be blessed: and rejoice with the wife of thy youth, —

19 Ingon sa usa ka mahigugmaong lagsaw nga dumalaga ug sa usa ka makapahimuot nga gasela, Tugoti nga ang iyang mga dughan magatagbaw kanimo sa tanang mga panahon; Ug magpalugos ka sa kanunay sa iyang gugma.

The lovely gazelle and the graceful chamois: let her bosom satisfy thee abundantly at all times; with her love be thou ravished continually.

20 Kay ngano man ikaw, anak ko, nga magpalugos sa usa ka dumuloong babaye, Ug magahalog sa sabakan sa usa ka lumalangyaw?

And why wilt thou, my son, be ravished with an adulteress, and embrace the bosom of an alien woman?

21 Kay ang mga dalan sa tawo anaa sa atubangan sa mga mata ni Jehova; Ug gipatag niya ang tanang mga alagianan niya.

For before the eyes of the Lord are the ways of man, and all his tracks doth he weigh in the balance.

22 Ang iyang kaugalingong kasal-anan modakop sa dautan, Ug siya magapus sa mga higot sa iyang sala.

His own iniquities will truly catch the wicked, and with the cords of his sin will he be held firmly.

23 Siya mamatay tungod sa pagkakulang sa pahamangno; Ug sa pagkadaku sa iyang pagkabuang siya mahisalaag.

He will indeed die for want of correction; and through the abundance of his folly will he sink into error.