< Panultihon 4 >

1 Pamatia, mga anak ko, ang pahamatngon sa usa ka amahan, Ug matngoni ang pagkahibalo sa pagsabut:
Hør, I Sønner, paa en Faders Tugt, lyt til for at vinde Forstand;
2 Kay ako nagahatag kaninyo ug maayong pagtulon-an; Ayaw ninyo pagbiyai ang akong balaod.
thi gavnlig Viden giver jeg jer, slip ej hvad jeg har lært jer.
3 Kay ako usa ka anak nga lalake sa akong amahan, Batan-on ug mao ray pinalangga sa panan-aw sa akong inahan.
Da jeg var min Faders Dreng, min Moders Kælebarn og eneste,
4 Ug iyang gitudloan ako, ug mi-ingon kanako: Patipigi sa imong kasingkasing ang akong mga pulong; Bantayi ang akong mga sugo, ug mabuhi ka;
lærte han mig og sagde: Lad dit Hjerte gribe om mine Ord, vogt mine Bud, saa skal du leve;
5 Batoni ang kaalam, batoni ang pagsabut; Ayaw hikalimti, ni pag-ayran mo ang mga pulong nga gikan sa akong baba;
køb Visdom, køb Forstand, du glemme det ikke, vend dig ej bort fra min Munds Ord;
6 Ayaw siya pagbiyai, ug siya magapanalipod kanimo; Higugmaa siya, ug siya magabantay kanimo.
slip den ikke, saa vil den vogte dig, elsk den, saa vil den værne dig!
7 Ang kaalam maoy labaw nga butang; busa batoni ang kaalam; Oo, uban sa tanan mo nga pagatinguhaon batoni ang pagsabut.
Køb Visdom for det bedste, du ejer, køb Forstand for alt, hvad du har;
8 Ipahitaas siya, ug siya magapauswag kanimo; Siya magadala kanimo ngadto sa kadungganan, kong ikaw mogakus kaniya.
hold den højt, saa bringer den dig højt til Vejrs, den bringer dig Ære, naar du favner den;
9 Siya magahatag kanimo sa usa ka purongpurong nga bulak sa gracia; Usa ka purongpurong sa katahum iyang igahatag kanimo.
den sætter en yndig Krans paa dit Hoved; den rækker dig en dejlig Krone.
10 Pamati, Oh anak ko, ug dawata ang akong mga ipamulong; Ug ang mga katuigan sa imong kinabuhi magadaghan.
Hør, min Søn, tag imod mine Ord, saa bliver dine Leveaar mange.
11 Ako nagtudlo kanimo sa dalan sa kaalam; Ako nagmando kanimo sa mga alagianan sa katul-iran.
Jeg viser dig Visdommens Vej, leder dig ad Rettens Spor;
12 Kong ikaw magalakaw, ang imong mga lakang dili pagamub-on; Ug kong ikaw magadalagan, dili ka mahisokamod.
naar du gaar, skal din Gang ej hæmmes, og løber du, snubler du ikke;
13 Hawiri gayud ang pagpahamangno; ayaw siya pagbuhii: Bantayi siya; kay siya mao ang imong kinabuhi.
hold fast ved Tugt, lad den ikke fare, tag Vare paa den, thi den er dit Liv.
14 Ayaw pagsulod sa alagianan sa dautan, Ug ayaw paglakat sa dalan sa mga tawong dautan.
Kom ikke paa gudløses Sti, skrid ej frem ad de ondes Vej.
15 Likayi kini, ayaw pag-agi haduol niini; Tumipas ka gikan niini, ug padayon.
sky den og følg den ikke, vig fra den, gaa udenom;
16 Kay sila dili matulog, gawas kong sila makabuhat ug dautan; Ug ang ilang pagkatulog mawala, gawas kong sila makapahulog sa uban.
thi de sover ikke, naar de ikke har syndet, og Søvnen flyr dem, naar de ej har bragt Fald.
17 Kay sila magakaon sa tinapay sa kadautan, Ug magainum sa vino sa pagpanlupig.
Thi de æder Gudløsheds Brød og drikker Urettens Vin.
18 Apan ang alagianan sa matarung ingon sa banagbanag sa kahayag, Nga nagakasanag sa kahayag ngadto sa pagkahingpit sa adlaw.
men retfærdiges Sti er som straalende Lys, der vokser i Glans til højlys Dag:
19 Ang dalan sa tawong dautan ingon sa kangitngit: Sila dili manghibalo kong usa ang ilang napangdolan.
Gudløses Vej er som Mørket, de skønner ej, hvad de snubler over,
20 Anak ko, pagmatngon sa akong mga pulong; Ikiling ang imong igdulungog sa akong mga gipamulong.
Mærk dig, min Søn, mine Ord, bøj Øret til, hvad jeg siger;
21 Ayaw sila pagpabulaga gikan sa imong mga mata; Tipigi sila sa kinataliwad-an sa imong kasingkasing.
det slippe dig ikke af Syne, du vogte det dybt i dit Hjerte;
22 Kay sila kinabuhi alang niadtong nanagpangita kanila, Ug kaayohan sa ilang tibook nga unod.
thi det er Liv for dem, der finder det, Helse for alt deres Kød.
23 Ampingi ang imong kasingkasing sa tanang pagsingkamot; Kay gikan niini magagula ang dagkung butang sa kinabuhi.
Vogt dit Hjerte mer end alt andet, thi derfra udspringer Livet.
24 Isalikway gikan kanimo ang usa ka masinalaagon nga baba, Ug ipahilayo gikan kanimo ang mga ngabil nga masukihon.
Hold dig fra Svig med din Mund, lad Læbernes Falskhed være dig fjern.
25 Itutok ang pagtan-aw sa imong mga mata sa unahan, Ug itutok ang imong mga tabon-tabon sa atubangan nimo.
Lad dine Øjne se lige ud, dit Blik skue lige frem;
26 Pataga ang alagianan sa imong mga tiil, Ug tukora sa matul-id gayud ang tanan mong mga dalan.
gaa ad det lige Spor, lad alle dine Veje sigte mod Maalet;
27 Ayaw pagliso sa too mong kamot ni sa wala: Kuhaa ang imong tiil gikan sa dautan.
bøj hverken til højre eller venstre, lad Foden vige fra ondt!

< Panultihon 4 >