Panultihon 4
1 Pamatia, mga anak ko, ang pahamatngon sa usa ka amahan, Ug matngoni ang pagkahibalo sa pagsabut:
Hører, I Sønner! en Faders Undervisning og giver Agt for at faa Forstand;
2 Kay ako nagahatag kaninyo ug maayong pagtulon-an; Ayaw ninyo pagbiyai ang akong balaod.
thi jeg har givet eder en god Lærdom; forlader ikke min Lov!
3 Kay ako usa ka anak nga lalake sa akong amahan, Batan-on ug mao ray pinalangga sa panan-aw sa akong inahan.
Thi jeg var min Faders Søn, min Moders ømme og eneste Barn.
4 Ug iyang gitudloan ako, ug mi-ingon kanako: Patipigi sa imong kasingkasing ang akong mga pulong; Bantayi ang akong mga sugo, ug mabuhi ka;
Og han lærte mig og sagde til mig: Lad dit Hjerte holde fast ved mit Ord, bevar mine Bud, saa skal du leve.
5 Batoni ang kaalam, batoni ang pagsabut; Ayaw hikalimti, ni pag-ayran mo ang mga pulong nga gikan sa akong baba;
Køb Visdom, køb Forstand, glem ikke og vig ikke fra min Munds Ord.
6 Ayaw siya pagbiyai, ug siya magapanalipod kanimo; Higugmaa siya, ug siya magabantay kanimo.
Forlad den ikke, saa skal den bevare dig, elsk den, saa skal den bevogte dig.
7 Ang kaalam maoy labaw nga butang; busa batoni ang kaalam; Oo, uban sa tanan mo nga pagatinguhaon batoni ang pagsabut.
Visdommens Begyndelse er: Køb Visdom, og for al din Ejendom køb Forstand!
8 Ipahitaas siya, ug siya magapauswag kanimo; Siya magadala kanimo ngadto sa kadungganan, kong ikaw mogakus kaniya.
Ophøj den, saa skal den ophøje dig, naar du tager den i Favn, saa skal den ære dig.
9 Siya magahatag kanimo sa usa ka purongpurong nga bulak sa gracia; Usa ka purongpurong sa katahum iyang igahatag kanimo.
Den skal sætte en yndig Krans paa dit Hoved, den skal give dig en dejlig Krone.
10 Pamati, Oh anak ko, ug dawata ang akong mga ipamulong; Ug ang mga katuigan sa imong kinabuhi magadaghan.
Hør, min Søn! og tag imod mine Ord, saa skulle dine Leveaar blive mange.
11 Ako nagtudlo kanimo sa dalan sa kaalam; Ako nagmando kanimo sa mga alagianan sa katul-iran.
Jeg underviser dig om Visdoms Vej, jeg leder dig paa jævne Stier.
12 Kong ikaw magalakaw, ang imong mga lakang dili pagamub-on; Ug kong ikaw magadalagan, dili ka mahisokamod.
Naar du gaar, skal din Gang ikke blive trang, og naar du løber, skal du ikke støde dig.
13 Hawiri gayud ang pagpahamangno; ayaw siya pagbuhii: Bantayi siya; kay siya mao ang imong kinabuhi.
Hold fast ved Undervisning, lad den ikke fare, bevar den; thi den er dit Liv.
14 Ayaw pagsulod sa alagianan sa dautan, Ug ayaw paglakat sa dalan sa mga tawong dautan.
Kom ikke paa de ugudeliges Sti, og gak ikke frem paa de ondes Vej!
15 Likayi kini, ayaw pag-agi haduol niini; Tumipas ka gikan niini, ug padayon.
Lad den ligge, gak ikke frem paa den, vig fra den og gak forbi!
16 Kay sila dili matulog, gawas kong sila makabuhat ug dautan; Ug ang ilang pagkatulog mawala, gawas kong sila makapahulog sa uban.
Thi de sove ikke, naar de ikke have gjort ilde; og deres Søvn flyr fra dem, naar de ikke have bragt nogen til Fald.
17 Kay sila magakaon sa tinapay sa kadautan, Ug magainum sa vino sa pagpanlupig.
Thi de æde Ugudeligheds Brød og drikke Uretfærdigheds Vin.
18 Apan ang alagianan sa matarung ingon sa banagbanag sa kahayag, Nga nagakasanag sa kahayag ngadto sa pagkahingpit sa adlaw.
Og de retfærdiges Sti er som et skinnende Lys, der bliver klarere og klarere indtil Middag.
19 Ang dalan sa tawong dautan ingon sa kangitngit: Sila dili manghibalo kong usa ang ilang napangdolan.
De ugudeliges Vej er som Mørket, de vide ikke, hvorpaa de skulle støde sig.
20 Anak ko, pagmatngon sa akong mga pulong; Ikiling ang imong igdulungog sa akong mga gipamulong.
Min Søn! giv Agt paa mine Ord, bøj dit Øre til min Tale.
21 Ayaw sila pagpabulaga gikan sa imong mga mata; Tipigi sila sa kinataliwad-an sa imong kasingkasing.
Lad dem ikke vige fra dine Øjne, bevar dem i dit Hjerte!
22 Kay sila kinabuhi alang niadtong nanagpangita kanila, Ug kaayohan sa ilang tibook nga unod.
Thi de ere Liv for hver den, som finder dem, og Lægedom for hans hele Legeme.
23 Ampingi ang imong kasingkasing sa tanang pagsingkamot; Kay gikan niini magagula ang dagkung butang sa kinabuhi.
Bevar dit Hjerte fremfor alt det, der forvares; thi fra det udgaar Livet.
24 Isalikway gikan kanimo ang usa ka masinalaagon nga baba, Ug ipahilayo gikan kanimo ang mga ngabil nga masukihon.
Hold dig fri for Munds Vanartighed, og lad Læbers Forvendthed være langt fra dig!
25 Itutok ang pagtan-aw sa imong mga mata sa unahan, Ug itutok ang imong mga tabon-tabon sa atubangan nimo.
Lad dine Øjne se ligefrem, og lad dine Øjenlaage være ret frem for dig!
26 Pataga ang alagianan sa imong mga tiil, Ug tukora sa matul-id gayud ang tanan mong mga dalan.
Overvej vel din Fods Sti, og alle dine Veje skulle faa Fasthed.
27 Ayaw pagliso sa too mong kamot ni sa wala: Kuhaa ang imong tiil gikan sa dautan.
Bøj ikke af til højre eller venstre, vend din Fod fra det onde!
