Panultihon 2
1 Anak ko, kong dawaton mo ang akong mga pulong, Ug tigumon mo ang akong mga sugo diha kanimo;
My son, if thou dost accept my sayings, And my commands dost lay up with thee,
2 Aron nga ikiling mo ang imong igdulungog ngadto sa kaalam, Ug bansayon mo ang imong kasingkasing sa pagsabut;
To cause thine ear to attend to wisdom, Thou inclinest thy heart to understanding,
3 Oo, kong ikaw magasangpit sa salabutan, Ug magapatugbaw sa imong tingog alang sa pagpakasabut;
For, if for intelligence thou callest, For understanding givest forth thy voice,
4 Kong ikaw mangita kaniya ingon nga salapi, Ug magapangita kaniya ingon sa tinipigan nga mga bahandi:
If thou dost seek her as silver, And as hid treasures searchest for her,
5 Unya ikaw makasabut sa pagkahadlok kang Jehova, Ug hikaplagan mo ang kahibalo sa Dios.
Then understandest thou fear of Jehovah, And knowledge of God thou findest.
6 Kay si Jehova mohatag ug kaalam; Gikan sa iyang baba magagula ang kahibalo ug pagpakasabut:
For Jehovah giveth wisdom, From His mouth knowledge and understanding.
7 Siya magatigum ug halalum nga kaalam alang sa matul-id; Siya mao ang taming kanila nga nagalakat sa pagkahingpit sa kasingkasing;
Even to lay up for the upright substance, A shield for those walking uprightly.
8 Aron iyang mabantayan ang mga alagianan sa justicia, Ug ampingan ang dalan sa iyang mga balaan.
To keep the paths of judgment, And the way of His saints He preserveth.
9 Unya masabut mo ang pagkamatarung ug ang justicia, Ug sa pagkatul-id, oo, ang tagsatagsa ka maayong alagianan.
Then understandest thou righteousness, And judgment, and uprightness — every good path.
10 Kay ang kaalam mosulod ngadto sa imong kasingkasing, Ug ang kahibalo makapahimuot sa imong kalag;
For wisdom cometh into thy heart, And knowledge to thy soul is pleasant,
11 Ang pagkabuotan magabantay sa ibabaw nimo; Ang pagpakasabut magahupot kanimo:
Thoughtfulness doth watch over thee, Understanding doth keep thee,
12 Aron sa pagluwas kanimo gikan sa dalan sa dautan, Gikan sa mga tawong nagsulti sa mga binalit-ad nga butang;
To deliver thee from an evil way, From any speaking froward things,
13 Nga nagabiya sa mga alagianan nga matul-id, Aron sa paglakat sa mga dalan sa kangitngit;
Who are forsaking paths of uprightness, To walk in ways of darkness,
14 Nga nagamaya sa pagbuhat ug dautan, Ug nagakalipay sa pagkabinalitad sa tawong dautan;
Who are rejoicing to do evil, They delight in frowardness of the wicked,
15 Nga mga baliko sa ilang mga dalan, Ug mga sukwahi sa ilang mga alagianan:
Whose paths [are] crooked, Yea, they are perverted in their ways.
16 Aron sa pagluwas kanimo gikan sa babaye nga dumuloong, Bisan gikan sa dumuloong nga nagaulog-ulog pinaagi sa iyang mga pulong;
To deliver thee from the strange woman, From the stranger who hath made smooth her sayings,
17 Nga nagabiya sa higala sa iyang pagkabatan-on, Ug nahikalimot sa tugon sa iyang Dios:
Who is forsaking the guide of her youth, And the covenant of her God hath forgotten.
18 Kay ang iyang balay nagaharag ngadto sa kamatayon, Ug ang iyang mga alagianan ngadto sa mga minatay;
For her house hath inclined unto death, And unto Rephaim her paths.
19 Walay mahiadto kaniya nga mahibalik pag-usab, Ni makadangat sila ngadto sa mga alagianan sa kinabuhi:
None going in unto her turn back, Nor do they reach the paths of life.
20 Aron ikaw magalakaw sa dalan sa mga maayong tawo, Ug magabantay sa mga alagianan sa mga matarung.
That thou dost go in the way of the good, And the paths of the righteous dost keep.
21 Kay ang mga matul-id magapuyo sa yuta, Ug ang hingpit magapabilin diha niana.
For the upright do inhabit the earth, And the perfect are left in it,
22 Apan ang mga dautan pagaputlon gikan sa yuta, Ug ang mabudhion pagalukahon gikan niini.
And the wicked from the earth are cut off, And treacherous dealers plucked out of it!
