Nahum 3
1 Alaut ka ciudad nga dugoon! napuno ka sa tanang kabakakan ug sa tinikas; ang tukbonon wala makapahawa.
Woe to the city full of blood! It is all full of lies and stolen property; victims are always in her.
2 Ang hinagiyos sa lapdos, ug ang mga kasaba sa mga ligid nga nanagkagalkal, ug sa nanaglukso-lukso nga mga kabayo, ug ang nanag-untol-untol nga mga carro,
But now there is the noise of whips and the sound of rattling wheels, prancing horses, and bounding chariots.
3 Nagatungtong na ang nagakabayo, ug ang nagapangidlap nga espada, ug ang nagasiga-siga nga bangkaw, ug ang panon sa nangamatay, ug ang daku nga tapok sa mga minatay, ug walay pagkatapus sa ilang mga minatay, sila nanghisukamod ibabaw sa ilang mga minatay;
There are attacking horsemen, flashing swords, glittering spears, heaps of corpses, great piles of bodies. There is no end to the bodies; their attackers stumble over them.
4 Tungod sa kadaghan sa mga pagpakighilawas sa bigaon nga nahamut-an, ang agalon nga babaye sa mga buhat nga madiwatahon, nga nagabaligya sa mga nasud pinaagi sa iyang pagpakighilawas, ug mga panimalay pinaagi sa iyang mga madiwatahon nga buhat.
This is happening because of the lustful actions of the beautiful prostitute, the expert in witchcraft, who sells nations through her prostitution, and peoples through her acts of witchcraft.
5 Ania karon, ako batok kanimo, nagaingon si Jehova sa mga panon, ug pahuboan ko ikaw sa imong bisti sa atubangan sa imong nawong, ug akong ipakita sa mga nasud ang imong pagkahubo, ug sa mga gingharian ang imong pagkamaka-uulaw.
“See, I am against you—this is the declaration of Yahweh of hosts—I will raise up your skirt over your face and show your private parts to the nations, your shame to the kingdoms.
6 Ug ilabay ko kanimo ang mahugaw nga dulumtanan, ug ikaw akong himoon nga mahugaw, ug ipahamutang ko ikaw ingon nga talanawon sa katawohan.
I will throw disgusting filth on you and make you vile; I will make you someone that everyone will look at.
7 Ug kini mahitabo, nga ang tanan nga motan-aw kanimo, mokalagiw gikan kanimo, ug magaingon: Ang Ninive ginalaglag: kinsa ang magaagulo tungod kaniya: asa ako mangita ug mga maglilipay alang kanimo?
It will come about that everyone who looks at you will flee from you and say, 'Nineveh is destroyed; who will weep for her?' Where can I find anyone to comfort you?”
8 Ikaw labing maayo ba kay kang Noamon nga nahamutang sa taliwala sa mga kasubaan, nga adunay mga tubig sa libut kaniya; kansang dalangpanan mao ang dagat, ug ang iyang kuta nagagikan sa dagat?
Nineveh, are you better than Thebes, that was built on the Nile River, that had water around her, whose defense was the ocean, whose wall was the sea itself?
9 Ang Etiopia ug ang Egipto mao ang iyang kalig-on, ug kana walay kinutoban; ang Put ug ang Libia mao ang imong magtatabang.
Cush and Egypt were her strength, and there was no end to it; Put and Libya were allies to her.
10 Bisan pa niana siya gidala sa halayo, siya nahimong binihag; ang iyang mga gagmayng kabataan usab ginapusdak nga nangadugmok sa kinaulohan sa tanang kadalanan: ug sila nanagpapalad alang sa iyang mga halangdon nga mga tawo, ug ang tanan niyang mga dagkung tawo, ug ang tanan niyang mga dagkung tawo gigapus sa mga talikala.
Yet Thebes was carried away; she went into captivity; her young children were dashed in pieces at the head of every street; her enemies threw lots for her honorable men, and all her great men were bound in chains.
11 Ikaw usab mahubog: ikaw pagatagoan, ikaw usab magapangita ug dalangpanan tungod sa imong kaaway.
You also will become drunk; you will try to hide, and you will also look for a refuge from your enemy.
12 Ang imong tanan nga mga dalangpanan mahimong ingon sa mga higuera uban sa nahaunang hinog nga bunga: kong sila pagauyogon, sila mangatagak ngadto sa baba sa kumakaon.
All your fortresses will be like fig trees with the earliest ripe figs: if they are shaken, they fall into the mouth of the eater.
13 Ania karon, ang imong katawohan nga anaa sa imong kinataliwad-an pulos man mga babaye; ang mga ganghaan sa imong yuta nangabuka sa halapad gayud alang sa imong mga kaaway: ang kalayo milamoy sa imong mga trangka.
See, the people among you are women; the gates of your land have been opened wide to your enemies; fire has devoured their bars.
14 Pagkalus ug tubig alang kanimo sa mga nanaglibut; lig-ona ang imong mga dalangpanan; umadto ka sa yuta nga kolonon, dugmoka ang bato, lig-ona ang hudno.
Go draw water for the siege; strengthen your fortresses; go into the clay and tread the mortar; pick up the molds for the bricks.
15 Didto ang kalayo maoy magalamoy kanimo; ang espada magaputol kanimo, kini maoy molamoy kanimo ingon sa ulod nga hantatawo: magpadaghan ka bisan maingon sa ulod nga hantatawo; magpadaghan ka maingon sa mga dulon.
Fire will devour you there, and the sword will destroy you. It will devour you as young locusts devour everything. Make yourselves as many as the young locusts, as many as the full-grown locusts.
16 Imong gipadaghan ang imong mga magpapatigayon labaw sa mga bitoon sa langit; ang ulod nga hantatawo nagakutkot ug mipahawa.
You have multiplied your merchants more than the stars in the heavens; but they are like young locusts: they plunder the land and then fly away.
17 Ang imong mga principe ingon sa mga dulon, ug ang imong mga capitan ingon sa mga panon sa mga lukton nga nanagpahamutang diha sa mga tanum sa koral sa mabugnaw nga adlaw, apan sa pagsilang sa adlaw, sila nangalagiw, ug ang ilang dapit wala hibaloi kong diin sila.
Your princes are as many as the full-grown locusts, and your generals are like swarms of them that camp in the walls on a cold day. But when the sun rises they fly away to no one knows where.
18 Ang imong mga magbalantay sa carnero nangatulog, Oh hari sa Asiria; ang imong mga halangdon namahulay; ang imong katawohan nagkatibulaag sa kabukiran, ug walay bisan kinsa nga nagatigum kanila.
King of Assyria, your shepherds are asleep; your rulers are lying down resting. Your people are scattered on the mountains, and there is no one to gather them.
19 Walay bisan kinsa nga nagahupay sa imong kasakitan; ang imong samad malisud: ang tanan nga makabati sa balita mahatungod kanimo managpagakpak sa ilang mga kamot mahitungod kanimo: kay wala ba magapadayon ang imong pagkadautan sa bisan kang kinsa?
No healing is possible for your wounds. Your wounds are severe. Everyone who hears the news about you will clap their hands in joy over you. Who has escaped your constant wickedness?
