Miquias 4
1 Apan sa ulahing mga adlaw mahitabo, nga ang bukid sa balay ni Jehova pagatukoron ibabaw sa kabukiran, ug pagabayawon ibabaw sa kabungtoran ug ang mga katawohan magaganayan ngadto kaniya.
Men det skal ganga so i dei siste dagarne, at det fjellet der Herrens hus stend, skal vera fast tufta på toppen av dei andre fjelli, og lyfta seg skal det upp yver høgderne; og folkeslagi skal strøyma upp på det.
2 Ug daghang mga nasud nga mo-adto ug moingon: Umari kamo, ug mangadto kita sa bukid ni Jehova, ug ngadto sa balay sa Dios ni Jacob; ug siya magatudlo kanato sa iyang mga dalan, ug kita magalakaw sa iyang mga alagianan. Kay ang kasugoan mogula gikan sa Sion, ug ang pulong ni Jehova gikan sa Jerusalem;
Og mange heidningefolk skal ganga av stad og segja: «Kom, lat oss fara upp til Herrens fjell og til huset åt Jakobs Gud, so han kann læra oss um vegarne sine, og me kann ferdast på stigerne hans.» For ifrå Sion skal lovlæra ganga ut, og Herrens ord ifrå Jerusalem.
3 Ug siya magahukom sa kinataliwad-an sa daghang mga katawohan, ug magahusay mahitungod sa kusganong mga nasud sa halayo: ug ang ilang mga pinuti himoon nila nga mga lipya-sa-daro, ug ang ilang mga bangkaw himoon nga mga galab; ang nasud dili na mobakyaw sa iyang espada batok sa laing nasud, ni makakat-on pa sila sa gubat.
Og han skal døma millom mange folkeslag og skifta rett for megtige heidningfolk, jamvel um dei bur langt burte. Då skal dei smida sverdi sine um til hakkor og spjoti sine til hageknivar. Folki skal ikkje lenger lyfta sverd mot kvarandre, og ikkje meir læra seg til å føra krig.
4 Apan sila manlingkod ang tagsatagsa ka tawo ilalum sa iyang parras ug ilalum sa iyang kahoy-nga-igos; ug walay magahadlok kanila: kay ang baba ni Jehova sa mga panon nagsulti niini.
Men kvar og ein skal sitja under sitt vintre og sitt fiketre; og ingen skal skræma deim, for Herrens, allhers drotts, munn hev tala.
5 Kay ang tanang mga katawohan magalakaw ang tagsatagsa sa ngalan sa iyang dios; ug kita magalakaw sa ngalan ni Jehova nga atong Dios sa tanang mga katuigan nga walay katapusan.
Alle folkeslagi ferdast, kvart i sin guds namn; men me ferdast i Herrens, vår Guds, namn æveleg og alltid.
6 Niadtong adlawa, miingon si Jehova, pagatiponon ko ang napiang, ug pagatigumon ko ang hininginlan, ug kadtong gisakit ko;
På den dagen, segjer Herren, skal eg samla dei haltande og sanka i hop dei burtdrivne og deim som eg hev fare vondt med.
7 Ug kadtong napiang himoon ko nga usa ka salin, ug kadtong nahasalibay sa halayo himoon ko nga usa ka nasud nga kusganon: ug si Jehova magahari kanila sa bukid sa Sion niadtong adlawa hangtud sa walay katapusan.
Og eg vil gjera dei haltande til ein leivning, og deim som var drivne langt burt, til eit mangment folk. Og Herren skal vera konge yver deim på Sions fjell frå no og til æveleg tid.
8 Ug ikaw, Oh torre sa panon, ang bungtod sa anak nga babaye sa Sion, anha kanimo moabut kana, oo, ang unang dominio moabut gayud, ang gingharian sa anak nga babaye sa Jerusalem.
Og du hyrding-tårn, du dotter Sions haug! Til deg skal det koma nå, ja, koma, det forne veldet, kongeveldet til dotteri Jerusalem.
9 Karon nganong nagatu-aw ka sa makusog nga tingog? Wala bay hari diha kanimo? nawagtang ba ang imong magtatambag, nga ang kaguol nagahupot ba kanimo sama sa usa ka babaye nga nagaanak?
Men kvifor skrik du no so høgt? Finst det då ingen konge i deg? Eller er rådgjevaren din komen burt, etter di rider hev gripe deg, som ei fødande kvinna?
10 Magpasakit ka, ug pakigbisog sa pagpagula, Oh anak nga babaye sa Sion, ingon sa babaye nga magaanak; kay karon mogula ka gayud sa ciudad, ug magapuyo ka sa kaumahan, ug moadto ka bisan ngani sa Babilonia: didto pagaluwason ka; didto si Jehova magalukat kanimo gikan sa kamot sa imong mga kaaway.
Vrid deg og anka deg, du dotter Sion, som ei kvinna som føder! For no lyt du ut or byen og bu ute på marki, og koma heilt til Babel! Der skal du verta frelst; der skal Herren løysa deg ut or handi på fiendarne dine.
11 Ug karon may daghang mga nasud nga nagatigum batok kanimo, nga nagaingon: Himoa nga mahugawan siya, ug himoa nga ang atong mata makakita sa atong gitinguha sa Sion.
No hev mange heidningfolk samla seg imot deg, og dei segjer: «Ho skal verta vanhelga, so augo våre kann få sjå på Sion med lyst!»
12 Apan sila wala masayud sa mga hunahuna ni Jehova, ni makasabut sila sa iyang pagtambag; kay siya naghipos kanila ingon sa mga bugkos sa dagami ngadto sa salug-nga-giukan.
Men dei kjenner ikkje Herrens tankar og skynar ikkje hans rådgjerd; for han hev samla deim som kornband på treskjarstaden.
13 Tumindog ka ug maggiuk, Oh anak nga babaye sa Sion; kay ang imong sungay himoon ko nga puthaw, ug ang imong mga koko buhaton ko nga tumbaga; ug ikaw magadugmok sa daghang mga katawohan: ug igahalad ko ang ilang ganancia kang Jehova, ug ang ilang katigayonan ihalad ko ngadto sa Ginoo sa tibook nga yuta.
So reis deg då og tresk, du dotter Sion! for eg vil gjeva deg horn av jarn og klauver av kopar, so du kann knustra mange folk; og herfanget deira skal du bannlysa åt Herren, og skattar deira til allheims drott.
