Lucas 15
1 Ug unya ang mga maniningil sa buhis ug ang mga makasasala miduol silang tanan sa pagpatalinghug kaniya.
And all the publicans and sinners were drawing nigh to Him to hear Him.
2 Ug ang mga Fariseo ug mga escriba nanagbagutbot nga nag-ingon, "Kining tawhana nagaabiabi sa mga makasasala ug nakigsalo kanila sa pagpangaon."
And the Pharisees and scribes were murmuring, saying, that, He receives sinners, and eats with them.
3 Busa iyang gisultihan sila niining usa ka sambingay:
And He spoke this parable to them, saying,
4 "Kinsa bang tawhana kaninyo nga may usa ka gatus ka mga karnero, nga kon kawad-an siyag usa kabuok niini, dili mobiya sa kasiyaman ug siyam diha sa kaawaawan ug moadto sa pagpangita niadtong usa nga nawala, hangtud nga hikaplagan niya kini?
What man of you, having a hundred sheep, and having lost one of them, does not leave the ninety and nine in the desert, and go after the lost one, until he may find it?
5 Ug sa iya na kining makaplagan, kini pas-anon niya nga malipayon diha sa iyang mga abaga.
And having found it, places it on his shoulders, rejoicing:
6 Ug sa mahiuli na siya, iyang tigumon ang iyang mga higala ug mga silingan ug ingnon sila, `Pangalipay kamo uban kanako, kay hingkaplagan ko ang akong karnero nga nawala.'
and having come into the house, calls together the friends and neighbors, saying to them, Rejoice with me, because I have found my sheep which was lost.
7 Sultihan ko kamo, nga sa ingon usab niana may labi pang kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol kay sa tungod sa kasiyaman ug siyam ka mga tawong matarung nga wala magkinahanglan sa paghinulsol.
I say unto you that so there will be joy in heaven over one sinner that repenteth, rather than ninety and nine just persons who have not need of repentance.
8 "O kinsa bang babayhana nga may napulo kabuok nga mga drakma, nga kon kawad-an siyag usa kabuok niini, dili modagkot ug suga ug dili silhigan niya ang balay, ug dili niya kini pangitaon pag-ayo hangtud iyang makaplagan?
Or what woman having ten drachmae, if she may lose one drachma, does she not light a candle, and sweep the house, and seek diligently till she may find it?
9 Ug sa makaplagan na niya kini, iyang tigumon ang iyang mga higala ug mga silingan ug magaingon, `Pangalipay kamo uban kanako, kay hingkaplagan ko ang salapi nga nawala.'
And having found it, she calls together her friends and neighbors, saying, Rejoice with me, because I have found the drachma which I lost.
10 "Sultihan ko kamo, nga sa ingon usab niana may kalipay unya sa atubangan sa mga manolunda sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol."
So, I say unto you, there is joy in the presence of the angels of God over one sinner that repenteth.
11 " Ug siya miingon, " Dihay usa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki;
And He said, A certain man had two sons.
12 ug ang manghud miingon sa iyang amahan, `Amahan, ihatag kanako ang akong bahin sa katigayonan.' Ug kanila iyang gibahin ang iyang katigayonan.
And the younger of them said to the father, Father, give to me the portion of the estate that falls to me. And he immediately divided unto them his living.
13 Wala dangtig pila ka adlaw, sa nahipos na niya ang iyang tanang kabtangan, ang anak nga manghud mipanaw ngadto sa usa ka halayong yuta, ug didto iyang giusik-usikan ang iyang katigayonan pinaagi sa pagkinabuhi nga mapatuyangon.
And not many days afterward the younger son gathering all together, departed into a far-off country; and there wasted his substance living riotously.
14 Ug sa nagasto na niya ang tanan, miabut ang usa ka dakung gutom niadtong yutaa, ug siya misugod sa pagbati sa kawalad-on.
And he having expended all, a severe famine came into that country; and he began to be in want.
15 Busa siya miadto ug mikapyot sa usa sa mga nagpuyo niadtong yutaa, ug siya gisugo niini ngadto sa iyang kaumahan aron sa paglawog sa mga baboy.
And having gone he joined himself to one of the citizens of that country: and he sent him into his fields to feed swine:
16 Ug siya nangandoy sa pagbusog sa iyang kaugalingon bisan pa sa mga bunga sa biya-tilis nga ginakaon sa mga baboy; ug walay tawo nga mihatag kaniyag bisan unsa.
and he was desiring to fill his stomach from the pods, which the swine were eating: and no one gave unto him:
17 Apan sa nahiulian na siya sa pamuot, siya miingon, `Pagkadaghan gayud sa mga sinuholan sa akong amahan nga may mga pagkaon nga nanghingapin, samtang dinhi nagakamatay ako sa gutom!
and having come to himself he said, How many hired servants of my father have bread in abundance, but here I perish with hunger!
18 "Motindog ug moadto ako sa akong amahan ug ingnon ko siya, " Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan;
Having risen I will go to my father, and say to him, Father, I have sinned against heaven, and in thy sight:
19 "ug dili na ako takus pagatawgon pa nga imong anak; himoa na lang ako nga usa sa imong mga sinuholan." `
and I am no more worthy to be called thy son: make me as one of thy hired servants.
20 Ug siya mitindog ug miadto sa iyang amahan. Apan samtang didto pa siya sa halayo, nakita siya sa iyang amahan ug kini giabut ug kaluoy, ug midalagan ug migakos kaniya ug gihagkan siya.
And having risen, he came to his father. And he being yet a great way off, his father saw him, and was moved with compassion, and having run, fell upon his neck, and kissed him copiously.
21 Ug ang anak miingon kaniya, `Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan; ug dili na ako takus pagatawgon pa nga imong anak; himoa nalang ako nga usa sa imong mga sinuholan.'
And the son said to him, Father, I have sinned against heaven, and in thy sight: and I am no more worthy to be called thy son.
22 Apan ang amahan miingon sa iyang mga ulipon, `Dad-a ninyo dinhi sa madali ang labing maayong kupo ug isul-ob kini kaniya; ug butangig singsing ang iyang kamot, ug sapatosi ang iyang mga tiil;
And the father said to his servants, Bring hither the first robe, and put it on him; and give a ring to his hand, and sandals to his feet:
23 ug dad-a dinhi ang nating baka nga gipatambok ug ihawa kini, ug mangaon kita ug managsadya;
and bring hither the fatted calf, slay him, and eating, let us be merry:
24 kay kining akong anak namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya.' Ug sila misugod sa pagsadya.
because this my son was dead, and is alive again; was lost, and is found. And they began to be merry.
25 "Ug ang iyang anak nga magulang didto sa uma; ug sa nagsingabut siya duol sa balay, iyang nadungog ang honi ug panagsayaw.
And his elder son was in the field: and while coming he drew near to the house, he heard music and dancing.
26 Ug iyang gitawag ang usa sa mga binatonan ug iyang gipangutana siya ngano kadto.
And calling one of the servants, asked him what these things might be.
27 Ug kini mitubag kaniya, `Ang imong igsoon nahiabut, ug ang imong amahan nagpaihaw sa nating baka nga gipatambok, tungod kay kining igsoon mo nahiuli man kaniya nga buhi ug maayo rag panglawas.'
And he said to him, Because thy brother has come; and thy father has slain the fatted calf, because he received him sound.
28 Apan nasuko siya ug midumili sa pagsulod. Ug ang iyang amahan migula ug mialam-alam kaniya,
And he was angry, and did not wish to come in: and his father having gone out, continued to intreat him. And responding he said to the father,
29 apan siya mitubag sa iyang amahan, `Tan-awa, sulod niining daghang katuigan nagaalagad ako kanimo, ug wala gayud ako makalapas sa bisan unsa nga imong gisugo; ngani wala ako nimo hatagi bisan na lang untag nating kanding aron makahimo ako sa pagsadya uban sa akong mga higala.
Behold, I serve thee so many years, and have never transgressed thy commandment: and thou hast never given me a kid, that I may rejoice with my friends:
30 Apan sa paghiabut niining imong anak nga milamoy sa imong katigayonan kauban sa dautang mga babaye, giihawan mo siya sa nating baka nga gipatambok!'
but when this thy son, the one devouring thy living with harlots came, thou hast slain for him the fatted calf.
31 Ang amahan mitubag kaniya, `Anak ko, sa kanunay nagpakig-uban ikaw kanako, ug ang tanang butang ko imo usab.
And he said to him, Child, thou art always with me, and all mine are thine:
32 Apan ang pagsadya ug paglipay kinahanglan himoon ta, kay kining imong igsoon namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya.'"
and it behooved me to be glad and rejoice; because this thy brother was dead, and is alive; was lost, and is found.
