Pagbangotan 5
1 Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
2 Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
Hæreditas nostra versa est ad alienos: domus nostræ ad extraneos.
3 Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
4 Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
5 Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
Ægypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
7 Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
11 Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
12 Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
13 Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
14 Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
15 Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
16 Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus.
17 Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
Propterea mœstum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
18 Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
19 Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
Tu autem Domine in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
20 Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
21 Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
22 Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.
