< Pagbangotan 5 >
1 Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami, pandanglah dan lihatlah akan kehinaan kami.
2 Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
Milik pusaka kami beralih kepada orang lain, rumah-rumah kami kepada orang asing.
3 Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
Kami menjadi anak yatim, tak punya bapa, dan ibu kami seperti janda.
4 Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
Air kami kami minum dengan membayar, kami mendapat kayu dengan bayaran.
5 Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
Kami dikejar dekat-dekat, kami lelah, bagi kami tak ada istirahat.
6 Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
Kami mengulurkan tangan kepada Mesir, dan kepada Asyur untuk menjadi kenyang dengan roti.
7 Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
Bapak-bapak kami berbuat dosa, mereka tak ada lagi, dan kami yang menanggung kedurjanaan mereka.
8 Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
Pelayan-pelayan memerintah atas kami; yang melepaskan kami dari tangan mereka tak ada.
9 Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
Dengan bahaya maut karena serangan pedang di padang gurun, kami harus mengambil makanan kami.
10 Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
Kulit kami membara laksana perapian, karena nyerinya kelaparan.
11 Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
Mereka memperkosa wanita-wanita di Sion dan gadis-gadis di kota-kota Yehuda.
12 Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
Pemimpin-pemimpin digantung oleh tangan mereka, para tua-tua tidak dihormati.
13 Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
Pemuda-pemuda harus memikul batu kilangan, anak-anak terjatuh karena beratnya pikulan kayu.
14 Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
Para tua-tua tidak berkumpul lagi di pintu gerbang, para teruna berhenti main kecapi.
15 Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
Lenyaplah kegirangan hati kami, tari-tarian kami berubah menjadi perkabungan.
16 Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
Mahkota telah jatuh dari kepala kami. Wahai kami, karena kami telah berbuat dosa!
17 Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
Karena inilah hati kami sakit, karena inilah mata kami jadi kabur:
18 Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
karena bukit Sion yang tandus, di mana anjing-anjing hutan berkeliaran.
19 Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
Engkau, ya TUHAN, bertakhta selama-lamanya, takhta-Mu tetap dari masa ke masa!
20 Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
Mengapa Engkau melupakan kami selama-lamanya, meninggalkan kami demikian lama?
21 Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
Bawalah kami kembali kepada-Mu, ya TUHAN, maka kami akan kembali, baharuilah hari-hari kami seperti dahulu kala!
22 Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
Atau, apa Engkau sudah membuang kami sama sekali? Sangat murkakah Engkau terhadap kami?